...όταν έχεις εξουθενώσει το σώμα σου για να πέσεις για ύπνο...
...όταν έχεις απασχολήσει το μυαλό σου με ανούσια πράγματα για να μην σκέφτεσαι...
...όταν έχεις φέρει τον εαυτό σου στα σωματικά του όρια...
...όταν κλείσεις τον υπολογιστή, την τηλεόραση και τα φώτα...
...όταν το σκοτάδι σε αγκαλιάσει...
...όταν οι αντιστάσεις σου χαλαρώσουν...
...τότε...
...τότε η πραγματικότητα σε χτυπάει σαν κορμός δέντρου...
...τότε ορμάνε τσουνάμι οι βρώμικες λέξεις, οι άθλιες εικόνες, τα βασανιστικά αισθήματα...
...τότε ο κόμπος στον λαιμό σου γίνεται ένας με τον τρυποκάρυδο στο στήθος σου, με την πέτρα στο στομάχι σου...
...τότε είσαι εσύ κι ο εαυτός σου, κανείς άλλος...
...τότε ξέρεις ότι είναι η στιγμή σου, γυμνός χωρίς φύλα συκής...
...τότε μόνο μπορείς να δεις καθαρά το πριν και το τώρα, το παρελθόν και το παρόν...πιστεύοντας μόνο στο αύριο...
...και τότε...μόνο τότε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου