Χτες γυρνούσα με τον Στέλιο μου από την "πόλη Περιστέρι, όχι το πουλί Περιστέρι", μέσω Κωνσταντινουπόλεως.
Στα φανάρια πριν την -"υπέροχη"- γέφυρα τις Χαμοστέρνας, έχουμε σταματήσει κι ένας κύριος με κομμένο το δεξί του χέρι πουλάει χαρτομάντιλα, έχοντας την σακουλίτσα του περασμένη στο κομμένο χέρι.
Γυρίζει ο Στέλιος και λέει:
"Ωωω, ο κύριος κάτι ξέχασε"
"Τι ξέχασε παιδί μου?"
"Ξέχασε το χέρι του μπαμπακούγι μου"
................................................
"Όχι αγάπη μου, δεν το ξέχασε, είχε ένα ατύχημα ο κύριος, χτύπησε το χέρι του και το έχασε"
"Ωωω, ο κύριος έχασε το χέρι του! Που το έχασε μπαμπά?"
Το φανάρι άναψε πράσινο, είχα κλειδωμένα τα παράθυρα και πρόλαβα να καταλάβω την προσπάθεια του Στέλιου μου ν΄ανοίξει το παράθυρο για να τον ρωτήσει: "Συγγνώμη κύριε που χάσατε το χέρι σας?"
:)))))))))
Στα φανάρια πριν την -"υπέροχη"- γέφυρα τις Χαμοστέρνας, έχουμε σταματήσει κι ένας κύριος με κομμένο το δεξί του χέρι πουλάει χαρτομάντιλα, έχοντας την σακουλίτσα του περασμένη στο κομμένο χέρι.
Γυρίζει ο Στέλιος και λέει:
"Ωωω, ο κύριος κάτι ξέχασε"
"Τι ξέχασε παιδί μου?"
"Ξέχασε το χέρι του μπαμπακούγι μου"
................................................
"Όχι αγάπη μου, δεν το ξέχασε, είχε ένα ατύχημα ο κύριος, χτύπησε το χέρι του και το έχασε"
"Ωωω, ο κύριος έχασε το χέρι του! Που το έχασε μπαμπά?"
Το φανάρι άναψε πράσινο, είχα κλειδωμένα τα παράθυρα και πρόλαβα να καταλάβω την προσπάθεια του Στέλιου μου ν΄ανοίξει το παράθυρο για να τον ρωτήσει: "Συγγνώμη κύριε που χάσατε το χέρι σας?"
:)))))))))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου