22/07/2014

8 χρόνια

Σήμερα, συμπληρώνεται μια 8ετία της ζωής μου, που υπήρξε (και υπάρχει) ως φάρος και λιμάνι της.

Πλήρης, παιχνιδιάρικη, δύσκολη, στενάχωρη, χαρούμενη, ευτυχισμένη μα πάνω απ' όλα γεμάτη αγάπη 8ετία και μ΄ ένα κουκλίστικο επιστέγασμα: το γιό μας!

Αφιερωμένο το τραγούδι στην γυναίκα της ζωής μου αλλά και στον γιο μας, ελπίζοντας κάποτε που θα διαβάζει το βλογ, να καταλάβει πολλά περισσότερα από αυτά που θα του έχουμε μάθει :)

Σ' αγαπώ μωρό μου.


19/07/2014

Επανενωση


Η Αρχή και το Τέλος.

Η προσμονή του παρθένου..
Το μούδιασμα της επαφής.

Η παράδοση στην δύναμη της.

Εγω κι ο εαυτός μου...
Εκείνη και η ζωογόνος ύπαρξη της...

Ησυχία και Γαλήνη...


09/07/2014

ΕΧΤΑΚΤΟΝ!!! (επειδή σας είπα ότι θα ενημερώξω εγκαίρως)

 
Το "ΚΙΝΗΤΡΟΝ" σας προσκαλεί σε μια παράσταση-γιορτή. Στο Θέατρο Άλσους "Δημ.Κιντής" στην Ηλιούπολη.
Την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Ιουλίου 2014 και ώρα 21.00
Με ελεύθερη είσοδο
"ΕΥΤΥΧΩΣ...δεν πάθαμε και τίποτα" της Καίτης Γρίσπου
Σκηνοθεσία & μουσική διδασκαλία : Φωτεινή Σαββατιανού
Σκηνογραφία, σκηνική επιμέλεια, σχεδιασμός φωτισμών : Δημήτρης Τσεβάς
Μουσική επιμέλεια : Χρίστος Σερενές
Κάλυψη ήχου και φωτισμών : Σπύρος Κολώνης
Επιμέλεια φωτισμού & ήχου : Μάκης Τσεκούρας
Μακιγιάζ : Γιάννης Τέκερ
Κοστούμια : Παναγιώτης Τσουκάτος
Βοηθός σκηνοθέτη : Φρειδερίκη Χειμαριού 
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά)
Πελαγία Αργυροπούλου, Μάρθα Αυγήτα, Δήμητρα Γκίκα, Καίτη Γρίσπου, Δημήτρης Κοντός, Έφη Μπογδάνου, Κώστας Ροβιθάκης, Μαρία Σεφτελή, Γιώργος Σκηνιώτης, Μάκης Τσεκούρας, Παναγιώτης Τσουκάτος, Ναταλία Φιλιππάτου, Αλέξανδρος Χανάς, Φρειδερίκη Χειμαριού και Δέσποινα Χερουβή
Το "ΕΥΤΥΧΩΣ...δεν πάθαμε και τίποτα" είναι μία μουσική επιθεώρηση βασισμένη στην ιστορία της πατρίδας μας. 
Μοιάζει να είναι ένας θεατής ανάμεσα μας. 
Μας διάβασε, μας άκουσε, μας έζησε, «είδε» μέσα από τον καθρέφτη όσα ανυποψίαστοι πετύχαμε και τώρα κάθεται στις κερκίδες να απολαύσει. 
Οι συμβολισμοί του δεν είναι τυχαίοι ούτε συμπτωματικοί. Γράφηκε με τον σεβασμό που απαιτούν οι ιστορικές αναφορές αλλά και, γιατί όχι, με το χιούμορ που επιστρατεύεται όταν είναι απαραίτητο. 
Προετοιμαζόταν καιρό, με υπομονή και μεράκι. 
Συνάντησε δυσκολίες που μπορεί να έμοιαζαν και αξεπέραστες, μα έζησε και χαρές. 
Η προσπάθεια είχε πολύ κόπο γιατί ο στόχος φαινόταν μακρινός και δυσδιάκριτος.
Τώρα όμως όλα είναι έτοιμα, σχεδόν.
Μόνο οι λίγες πινελιές του τέλους λείπουν για να αποδειχτεί η αποδοχή και η ανταπόκριση στα καλέσματα που μας θέλουν αγρυπνούντες και ευαίσθητους.
Αφιερώσαμε αυτές τις παραστάσεις μας στα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου γιατί θέλουμε η ελπίδα να συνεχίσει να ζωγραφίζεται από ένα παιδικό χαμόγελο.