ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!

Εύχομαι σε όλους μας χρόνια πολλά, ευτυχισμένα, με υγεία -κι ας είναι υποτιμημένη σαν ευχή- ,χαρά, με τους αγαπημένους μας αγκαλιά !!!

Ο νέος έτος να μας φέρει ότι το καλύτερο, ότι το ομορφότερο κι ότι 
μας στέρησε ο προηγούμενος !

Σ'αυτούς που κάνουν νέες αρχές, καλή δύναμη και κουράγιο, 
είναι για το καλύτερο !
Σ'αυτούς που υποφέρανε την προηγούμενη χρονιά, το κεφάλι ψηλά 
και είμαι σίγουρος ότι το 2007
θα τους φέρει αυτά που επιθυμούν, μικρά και μεγάλα !
Σ'αυτούς που ξεκινήσανε κάτι καινούργιο την προηγούμενη χρονιά, 
καλή συνέχεια, με πίστη σ''οτι κάνουνε
και θα δικαιωθούνε μες στην χρονιά !


Φιλιά πολλά από το Αφρο-Μ.Χ. και θα τα πούμε ανανεωμένοι ... σ'ένα χρόνο ! :-)))))

Mήπως έχετε...υψοφοβία ???

 

...όχι, γιατί αν έχετε...!:-))))

Χριστουγεννιάτικοι Διάλογοι !

"Σκέφτηκα κάτι με τα hints που μου ΄δωσες αλλά δεν νομίζω να είναι αυτο.... μου φαίνεται πολύ εξτριμ... εκτός αν σε έχω υποτιμήσει...

Θα δούμε άυριο...."

"Σου ειπα όμως οτι αν ειναι αυτό που σκέφτηκα είναι του ματς και θα εκπλαγώ παααααααααρα πολύ."

"Αν όμως έχω δίκιο, ή έχω πέσει κοντα [..............], θα τρελαθώ και με το ...συμβάν....."


ΧΑΡΧΑΡΧΑΡΧΑΡΧΑΡΧΑΡ!!!!!
ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ!!!!!


(σαρδόνιο γέλιο χαράς, επιτυχίας και τρελής ευτυχίας!!!!! :-))))))))))))))))) )
 

URSUS !

 TONIGHT ..... !!!!!!


WELCOME TO THE PARTYYYYYYYYYYYYY !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ ΜΙΣΟ ΔΙΚΑΤΣΑ/ΔΟΑΤΑΠ/ΓΑΜΗΜΕΝΟ !!!!!!!!!

ΤΕΛΟΣ Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ, ΕΙΜΑΙ ΜΙΣΟΣ "ΕΛΛΗΝΑΣ" ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΛΕΟΝ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ !!!!!

..... κι αν σήμερα μου κάτσει και το Τζόκερ-Παθολογία.....χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


ΧΑΡΑΧΑΡΑΧΑΡΑΧΑΡΑΧΑΡΑΧΑΡΑΧΑΡΑΧΑΡΑ!!!!!

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ !!!!!!!

 ΑΚΟΜΑ 2 ΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΛΑΛΗΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ !!!!!!!!!!





(........ψυχραιμίιιιιιιιιιιιιααααααααα...........)

Το βρήκα!!!

και το έσβησα, επίσης...Ζητάω συγγνώμη που δεν το'κανα από χτες αλλά δεν πρόλαβα...

Τελικά πρέπει να είναι ο Mr."Γαμήσια" του Γούγλη που το άφησε...Ήταν σε τέτοιου είδους τοστ...




(μα γράφω εγώ τέτοια πράγματα ???????? ΉΗΗΗΗΗΗΜΑΡΤΟΝ!!!!!!!!!)
 

Ανώνυμη με ονοματεπώνυμο!

Δείτε τι βρήκα σήμερα στο μέιλ μου, από κόμμεντ που δεν έχω εντοπίσει ακόμα...
αλλά δεν θα το κάνω κι όλας γιατί βαριέμαι....

"Με λένε ΜπρΧΧΧΧΧ Σοφία . Είμαι 25 ετών.Το τηλ. μου είναι 210241ΧΧΧΧ.Όποιος θέλει να περάσουμε καλά (χωρίς δεσμεύσεις) και είναι ‘προικισμένος’ , ας ρίξει σήμα . Αν μπορεί να φέρει και έναν φίλο του , ακόμη καλύτερα ."

Δεν νομίζω να είχε άλλος αυτήν την "εμπειρία"!
:-)))
 

Έπαινοι!!!

 Είπα να μην ποστάρω κάτι λόγω κούρασης αλλά .....




ΝΑ ΜΟΥ ΖΗΣΕΙΣ ΛΥΡΑ ΜΟΥ !!!!!!!!!!!!


:-))))))))))))))))))



Κύριοι εσείς ξέρετε τον Λύρα? Οι κυρίες σίγουρα! Κι εγώ δεν τον ήξερα μέχρι πρότινος. Έλα όμως που τον έμαθα! Λύρας κύριοι ίσον Φουστάνος, το ίδιο πράγμα δλδ. Όχι ένα και το αυτό, ε? Μην μπερδευόμαστε! :-)
Εδώ και καιρό είχαμε με το αμόρε μια συζήτηση, για την πιθανή διορθωτική κίνηση μέρους του σώματος (γυναίκες...). Εγώ έσκιζα τα ιμάτιά μου ότι δεν χρειάζεται, είναι υπέροχο, μην είσαι χαζή, άμα κάνεις αυτό κι εκείνο θα στρώσει, 
άστο σε καμιά 10ετία κτλ
Τίποτα αυτή, τρωγώταν με τα ρούχα της και με τον εαυτό της...

Ώσπου σήμερα ήρθε η δικαίωσης, αγαπητοί μου φίλοι! Ελέω δουλειάς της, έπρεπε να επισκεφτεί το ιατρείο του (τι ιατρείο δλδ...χρυσορυχείο λέγεται αυτό!). Δράττωντας την ευκαιρία τον ρώτησε την γνώμη του...Και η ατάκα του Θεού : "Αν κάποιος σου πει να τ'αλλάξεις, είναι αδερφή" !!!!!!!!!!!! "Και άμα κάνεις αυτό κι εκείνο και τ'άλλο θα στρώσει...", δλδ ΟΤΙ ακριβώς είχε μαλλιάσει η γλωσσάρα μου να λέει τόσο καιρό!!!

Ε, είναι να μην του δώσεις επαίνους του ανθρώπου?????? Τέτοιο φωτεινό χαμόγελο πρόσφερε στο αμόρε, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να του αφιερώσω αυτό το τοστάκι!!!

Και πάλι ΕΥΓΕ (μας, χιχιχιχι)

Message in a bottle ...

Αμαρυλλίδα μου εσύ ! Σε λατρεύω !

Δημόσια Συγγνώμη

 Σαν σωστός συγγραφεύς (αναμεταδίδων νέα δλδ!), οφείλω να ζητήσω συγγνώμην από το ανα-γνωστικόν κοινόν μου δια την παραπληροφόρησην ταύτην.

Με την σύμφωνη και ενδελεχή έρευνα της Μικράς μου, επανορθώνω(ν) (για να θυμομαστε και την ημέρα, ε?) :

"Η Παγκόσμια Ημέρα Μπριζόλας και Πεολειχίας ξεκίνησε το 2002, με πρωτοβουλία του ραδιοφωνικού παραγωγού Τομ Μπέρτσι του σταθμού 103.7FNX, που εδρεύει στο Ρόουντ Άιλαντ των ΗΠΑ και γνωρίζει διάδοση μέσω Ιντερνετ.


Είναι η ανδρική εκδοχή της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου και γιορτάζεται στις 14 Μαρτίου, ακριβώς ένα μήνα μετά την επέτειο του Αγίου. Την πρωτοβουλία, την ημέρα αυτή, έχει το θήλυ. Στην αρχή προσφέρει στον καλό της μια καλοψημένη μπριζόλα και στη συνέχεια την υπέρτατη ηδονή."

Τάδε έφη ο ποιητής!

Άσχετο : ορισμένοι-ορισμένοι καλά θα κάνουνε να μην δίνουν τέτοιες ευχές και κατάρες γιατί είμαστε και Σαββατογεννημένοι!  (χρονοκαθυστερημένα αλλά μνήμη ελέφα!:-) ).

ΧαΧαΧα !!!

Γαμήθηκα να τοστάρω σήμερα !!!!!

Ότι δεν έχω βάλει σχεδόν 2 μήνες, τώρα το έβαλα !!!

Χιχιχιχιχι! 

Ευγενικές Χορηγίες παρτ τού !

Δι ριτερν! :-)










 

Ιατρικές Ιστορίες

Χτες ήμουν σ'ένα μεγάλο νοσοκομείο, ας το πούμε "Χ". 
Κάθισα να μιλήσω με τον γιατρό ο οποίος είναι νεαρός και ειδικευόμενος και ορεξάτος για κουβέντα. Μου είπε λοιπόν ότι πήγε ο Υπουργός Υγείας και "διέταξε" τον διοικητή να φρεσκάρει το νοσοκομείο, να το ανακαινίσει έστω και σαν "βιτρίνα", μια που το "Χ" βγάζει πολλα λεφτά.

Η επόμενη κίνηση του διοικητή ήταν να περάσει από τις κλινικές και να ζητήσει από τους διευθυντές να βρουν χορηγούς (σ.σ. φαρμακευτικές εταιρείες) να δώσουν τον οβολό τους!!!

Και ερωτώ: πόσο θεμιτό είναι αυτό, να είναι ολόκληρο νοσοκομείο έρμαιο των διαθέσεων των εκάστοτε φαρμακευτικών εταιρειών και από την άλλη να διαπομπεύονται γιατροί της επαρχίας επειδή κάποιος ιατρικός επισκέπτης τους πήγε 2 κιβώτια ... νερό ?????

(σ.σ. η πληροφορία είναι με κάθε επιφύλαξη για την αλήθεια των λόγων της).


Και κάτι πρωινό. Εμβολιάστηκαν παιδάκια με το εμβόλιο της φυματίωσης αντί γι'αυτό του Μαντού! Όταν ρωτήθηκε επίμονα ο διοικητής του Νοσοκομείου της εκεί περιφέρειας να δώσει κάποιες εξηγήσεις ή γνώμη, απαντούσε "θα γίνει σύσκεψη και θα σας διαβάσουμε την απόφαση" , σαν ρομποτάκι... Που οδηγούμαστε Θεέ μου!!!
 

Εμδιαφέρον! :-)

Το ξέρατε ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα της ... Πεολειχίας ???

Εγώ όχι αλλά πολύ το χάρηκα!

Καιρός ήταν να τιμηθούν τόσες χιλιάδες εργατο-ώρες γονοκλισίας και άσκησης!

Τόσες παγκόσμιες ημέρες γιορτάζουμε, γιατί όχι κι αυτήν?

Πάντως τώρα θα ψάξω και για την αντίστοιχη της Αιδιολειχίας!
:-) 

Ευγενικές χορηγίες ! *

Ελληνάρες Σπίκινγκ Λάικ Δέιρ Μπαντ Γουέδερ ! 











*Θανκ γιου Πιθηκολόγε-Ψαχνολόγε.

Γιατί δεν έχω λόγια...

Lady, Im your knight in shining armor and I love you

You have made me what I am and I am yours

My love, theres so many ways I want to say I love you

Let me hold you in my arms forever more



You have gone and made me such a fool

Im so lost in your love

And oh, we belong together

Wont you believe in my song?



Lady, for so many years I thought Id never find you

You have come into my life and made me whole

Forever let me wake to see you each and every morning

Let me hear you whisper softly in my ear



In my eyes I see no one else but you

Theres no other love like our love

And yes, oh yes, Ill always want you near me

Ive waited for you for so long



Lady, your loves the only love I need

And beside me is where I want you to be

cause, my love, theres somethin I want you to know

Youre the love of my life, youre my lady!



 (Kenny Rogers)

ΓΟΥΟΥΟΥΟΥΔ ΜΟΟΟΟΡΝΙΙΙΓΚ!!!!!!!

 ΚΑΛΗΗΗΗΗΗΗ ΑΡΧΗΗΗΗΗΗΗΗΗ ΜΩΡΟΟΟΟΟΟΟ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥ !!!!!!!!!!!!!

:-))))))))))))))))))))))))))

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΤΕΕΕΕΕΕΛΛΛΕΙΕΙΕΙΕΙΕΙΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!!!!

ΜΑΑΑΑΑΑΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!!!!!!!

Τα παιδιά (???) των φαναριών

(όπου παιδιά βλέπε Πακιστανο-Ινδούς ενήλικες)

Είναι πολύ εκνευριστικό -για μένα τουλάχιστον- να σταματάω στις διασταυρώσεις (...όταν...Μωρό μου μην ακους εσύ!:-) ) και σε κάθε φανάρι να βρίσκεται κι ένας αλλοδαπός των συγκεκριμένων χωρών. Άλλοτε πουλάνε χαρτομάντιλα, άλλοτε αρωματικά αυτοκινήτου κι άλλοτε πλέουν τα τζάμια. Το τελευταίο δεν με πειράζει και τόσο, έχοντας χαλασμένους υαλοκαθαριστήρες μου χρειάζεται που και που.

Αυτό που μ'εκνευρίζει είναι η επιμονή τους ακόμα κι αν λες όχι! Μου έτυχε μια φορά, μ'εκείνο το ηλίθιο χαμόγελο προσποιητής ευγένειας, παρ'όλο που επέμενα λεκτικά και νοηματικά "ΟΧΙ" -ούτε ο Μεταξάς να ήμουνα- αυτός μου τα καθάρισε ... Ευτυχώς για 'κείνον είχα δίπλα μου την Μικρή μου -και την Λευκούλα- που με συγκράτησε.

Ένα άλλο παράδειγμα ήταν στην Υμηττού. Μπροστά μου μια Μερτσέντες με κυρία οδηγό, ίδια κίνηση άρνησης-καθαρισμού με το ως άνω παράδειγμα, το φανάρι ανάβει πράσινο, κορναρίσματα-χαμός, ο "καθαριστής" ατάραχος και τελειώνει στο πορτοκαλί προς κόκκινο. Η κυρία ξεκινάει -χωρίς να δώσει, σωστά, τίποτα- κι εκείνος εν κινήσει της ξαναλερώνει τα τζάμια!!!

Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσατε εσείς αλλά εγώ θα κατέβαινα να του σπάσω το ξύλο στο κεφάλι...για να μην πω τίποτα άλλο και θεωρηθώ βάρβαρος!

Να τα χιλιάσουμε βρε!

Στην πρωινή ενημέρωση του ραδιοφώνου (πάντα Θαναηλάκης-Τσαμόπουλος) έμαθα ότι χτες έσπασε το φράγμα των 100.000.000 ιστ(ι)οσελίδων στο Διαδίκτυο !!!

Αν αναλογιστείς ότι το 60% (προσωπική εκτίμηση) είναι τσοντο-πηδουλο-γαμησο-γνωριμιο-σάιτς, τότε πάμε πολύ καλά ! :-)))

Άντε και 200άρηδες!

Αγγελική Πίπα

 Θυμάστε το τοστάκιον εκείνον ?

Το είχα ανεβάσει γελώντας μ'αυτό που άκουσα !

Ε, πριν λίγες μέρες γνώρισα το εν λόγω άτομο....και σας πληροφορώ ότι δεν γέλαγα Κ Α Θ Ο Λ Ο Υ !!!

Ίσα-ίσα που είπα (από μέσα μου, βεβαίως-βεβαίως!) ότι ... ήταν ΠΟΛΥ ριγμένος !

Shit high ... and watch !

(Eλπίζω να μην με στείλουν σήμερα αυτόφωρο για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως συνέβει ήδη !!! Να μου φέρνετε καπνό, παρακαλώ, φιλτράκια και χαρτάκια Rizzla).

Δυσκολίες-Δυσκοιλιότητες

Τελικά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να μπορείς να γράφεις ένα τοστάκι όταν σου λείπουν τα απαραίτητα...Δηλαδή υπολογιστής-ADSL-δικαίωμα πρόσβασης σε Βλογς...Στην μια εταιρεία ΔΕΝ έχω δικαίωμα να βλέπω βλογς (μόνο αν μου...χρησιμεύουν στην δουλειά μου,λέει-αν έχετε καμιά ιδέα να χρησιμοποιώ το βλογ για δουλειά,ευπρόσδεκτη) και στην άλλη που έχω, ΔΕΝ είμαι στο γραφείο τις περισσότερες μέρες...Όταν φτάνω σπίτι, παρ'όλο που υπάρχουν οι προϋποθέσεις...υπάρχουν σαφώς καλύτερα πράγματα να κάνω και να ζήσω!

Έτσι, η "εξαφάνιση" συνεχίζεται! Και δεν είναι μόνο ότι δεν γράφω εγώ, στην τελική μπορεί να μην γουστάρω, μπορεί να μην έχω κάτι να πω (ναι, σιγά!), μπορεί...μπορεί...μπορεί...Είναι κι ότι χάνω τα δρώμενα της βλογόσφαιρας, το κόντακτ με τσι ανθρώποι του ιστού! :-) Ελπίζω να μην συνεχιστεί αυτό για πολύ. Υπάρχουν κι αυτά τα ταξίδια στην μέση που μου αλλάζουν το πρόγραμμα...ή για την ακρίβεια δεν μου επιτρέπουν να βάλω ένα πρόγραμμα στην ζωή μου...λίγη ρουτίνα...

Σε 2 μέρες κλείνω 1 μήνα στο Μεγάλο Χωριό (εφ'εξής ΜΧ-πάει και Μη Χέσω!). Ένας μήνας που φάνηκε μεγαλύτερος. Η προσαρμογή ήταν δυσκολότερη του αναμενόμενου. Δεν ήταν ότι είχα τον χρόνο (όπως στο στρατό) ή σαν φοιτητής, να πω ότι "έλα μωρέ, δεν τρέχει και τίποτα"...Ξεκίνησα με την φόρα που έφυγα από κάτω. Στο τρέξιμο. Χωρίς ανάσα. Κατευθείαν στα βαθειά. Είχα όμως λιμάνι! Η Μικρή μου είναι δίπλα μου κάθε στιγμή, με στήριζει συνέχεια και με βοήθησε απίστευτα να βρώ τις άκρες, τις μέσες και τα τέλη (όχι κυκλοφορίας!).

Είχα και τις στιγμές της μεγάλης μου αδυναμίας. Ειδικά στις αρχές. Κάτι από το "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται". Κι επειδή εγώ δεν έχω -τουλάχιστον για να πιαστώ- πιανόμουν από αλλουνού. Ξέρω ότι αυτό πόναγε και ζητάω συγγνώμη. Τον βρίσκω όμως τον δρόμο μου και θα τον βρούμε όλοι μας...οπότε τα πράγματα μόνο προς τα πάνω μπορούν να πάνε! Κι οι στραβές μες στο πρόγραμμα είναι αλλά γι'αυτό είμαστε εδώ! Να κρατάμε το χέρι και να ανεβάζουμε ο ένας τον άλλο!

Το μόνο πράγμα που δεν μπορώ ακόμα να ψυχολογίσω είναι την κίνηση στην Αθήνα! Έχω φύγει από το σπίτι μου 8 κι έφτασα στην δουλειά στις 10 (!!!), έφυγα κι 9 κι έφτασα...9.30!!!!!
Και μιλάμε για την ίδια διαδρομή και τις ίδιες μέρες!!! Μπας κι ο Κοπερφιλντ κάνει κανά θαύμα από την τηλεόραση, όπως με τα χαρτιά προχτές? Λες?

Και για όσους αναρωτηθούν γιατί κάποια γράμματα είναι πιο κόκκινα από κάποια άλλα -ή για την ακρίβεια...μόνο κόκκινα!- είναι κάτι που έταξα στον Πρόβατο και που θα φτιάξω και στον (Γ)κοντό άμα τη επιστροφή του! Και ναι, εδώ, η γριά η κότα έχει το ζουμί!:-)))

Φιλιά σε όλους κι ελπίζουμε σε συχνότερη επαφή!
Χάου και Ουγκ!

Η εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη...

...για όσους θυμούνται αυτήν την τηλεοπτική σειρά!...

Μόλις σήμερα συνειδητοποίησα πόσες μέρες είμαι μακρυά από το ΠιΣι...Πόσες μέρες δεν έχω νέα σας, έχω χάσει επεισόδια και τις όποιες αλλαγές...Από την Μικρή μου και τον Ρούπη μαθαίνω 5 πράγματα (που δεν με πολύ αρέσκουνται κι όλας) αλλά "αφτο"-προσώπως έχω χαθεί!...

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Την επομένη μέρα του τελευταίου μου τοστακίου μια βροντή (καλά, αστραπή θα'ντουναι) έκλεισε τις γραμμές του ΟΤΕ (τι παράξενο!) και δεν είχουτε ADSLια και τα τοιαύτα. Το βράδυ επήλθε και ο χωρισμός από την μάνα-Κρήτη, την μάνα σκέτο, τον πατήρ, την αδερφή και τα γαμώσογα (ξέρω γιατί το λέω, δεν σημαίνει ότι δεν τους αγαπώ). Το Σ/Κ που ακολούθησε φάγαμε με την Μικρή μου χοντρό "πακέτο". Παραλαβή δεματίων (κάτι τις μικρότερα από 2φυλλες ντουλάπες), παραλαβή αυτοκινήτου από Περαία, ΙΚΕΑ (η ουρά έφτανε μέχρι αεροδρόμιο), Praktiker και ξανά πίσω. Την Κυριακή τακτο-ποίημα! Την Δευτέρα λοιπόν, με 3 ώρες ύπνο και ψοφοκούραση παγαίνω πρώτη μέρα στην δουλειάαα! Κι εκεί αρχίζουν τα ωραία! Με το "καλημέρα" σας μου λένε ότι την επαύριο...πετάμε για 5 μέρες Μπαρθελώνη, για μύτη-νγκ!!!!

Σοκ στο Πανελλήνιο, στο μυαλό μου και παντού! "Ναι, αλλά ξέρετε...ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ!!!". Απορίες, συζητήσεις, αγώνας δρόμου να έρθει το διαβατήριο στην ώρα του και τέτοια καλά...Άλλοι θα με μακαρίζουν για το ταξιδάκι μου αλλά ΔΕΝ ήταν αναψυχής και ΔΕΝ ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο...Περιμέναμε πως και πως ν'ανέβω Αθήνα για να έχουμε χρόνο για μας και τελικά...έπρεπε να ξαναφύγω... Καλή πόλη η Βαρκελώνη, δεν μ'ενθουσίασε ιδιαίτερα αλλά "εκπολιτίστικα" καλλιτεχνικώς διότι έμαθα ποιος είναι ο Μιρό κι ο Γκαουντί (φανταστικός ο Καθεδρικός), επισκέφθηκα και το μουσείο του πρώτου (κάποια στιγμή θα σας παρουσιάσω και 3 έργα του που με ... στιγμάτισαν!:-) ), έκανα τα ψώνια μου και γύρισα...Επιτέλους!

Την Δευτέρα πήγα στην 2η δουλειά (όχι δεν είμαι διπλοθεσίτης αλλά 50-50, κάτι σαν την σειρά στο Μέγκα) όπου έκατσα λίγο χωρίς ιδιαίτερες ασχολίες...Ήταν ότι έπρεπε. Την επομένη βέβαια μου ανέθεσαν εργασία κατα την οποία πρέπει να επισκεφτώ 4 ιδιώτες ιατρούς κάθε μέρα στην Αθήνα...που είναι ο ένας στην Ανατολή κι ο άλλος στην Δύση!!! Κι από γνώση των δρόμων...καταλαβαίνετε! Σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι και πολύ μου ήτανε! Αλλά τα μαθαίνω και θα τα μάθω όλα -ή σχεδόν- στο τέλος! Σταδιάλα μαδαφάκε, απλά ένα Μεγάλο Χωριό είναι, που λέει κι ο Στάθης!

Ακόμα πάντως και στην μία και στην άλλη δουλειά δεν έχω τακτοποιηθεί, που σημαίνει δεν έχω γραφείο, καρέκλα, ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ (το σημαντικότερον!), ντουλάπα, συρταριέρα κτλ. Σαν γυφτάκι είμαι που πάει απο'δώ κι απο 'κεί! Και βέβαια, το σπίτι μου είναι ακόμα με τις κούτες σπαρμένες ΔΕ-ΑΡ και μόνο τα απολύτως απαραίτητα έχουν τακτοποιηθεί!...Αλλά δεν βαριέσαι, θα τα καταφέρουμε σιγά-σιγά...Το νοίκι είναι πληρωμένο, ζεστό φαί υπάρχει στο τραπέζι, δεν δίνουμε τα λεφτά μας στους ταρίφες -σημαντικότατον!- και μοιραζόμαστε και τον Βραδύποδα! Τι άλλο -υλικό- να θέλω?

Ελπίζω να επανέρχομαι τώρα πιο συντόμως και ν'ανακάμψω στην ενημέρωση! Φιλιά στον αφαλό! Ούγκα-ούγκα μίλησε!

Χάου!

Νεύρα

Πόση μαλακία μπορει να κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος? Και δεν εννοώ τα ζουμιά, αυτά τα ξέρουμε πάνω-κάτω και ανανεώνονται. Είμαι πολύ εκνευρισμένος και θέλω κάπου να ξεσπάσω. Ίσως να μην μ'εχετε συνηθίσει έτσι, ίσως πάλι οι νέοι μου ιντερνετικοί φίλοι που δεν με ξέρουνε ακόμα να πούνε "τι μαλακίες γράφει" ... αλλά αυτός είναι ο χώρος μου και πρέπει κάπου να τα χώσω, κάπου να εκτονωθώ.

Τον άντρα δυστυχώς δεν τον κάνουν τα παντελόνια. Όχι πλέον τουλάχιστον. Αλλά τον κάνουν να ΝΟΜΙΖΕΙ πως είναι άντρας και πως έχει εξουσία έναντι άλλων. Ειδικά δε, όταν αυτοί οι άλλοι βρίσκονται σε στιγμές αδυναμίας. Και φυσικά ούτε τ'αρχίδια βοηθάνε -σαν όργανα- για να λέγεται έτσι.

" Ο άντρας κάνει την γενειά, κι όχι η γενειά τον άντρα " λέει ένα ριζίτικο. Μοιάζει άσχετο αλλά κάπως μου κάνει σχετικό τώρα. Αν δεν έχεις τ'αρχίδια να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων, να αναλάβεις τις ευθύνες σου, να επωμιστείς το βάρος των πράξεών σου, να μπορέσεις ν'αντικρίσεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, να παραδεχτείς τα λάθη σου, να ζητήσεις ειλικρινά συγγνώμη μέσα από την καρδιά σου, να βλέπεις τον διπλανό/απέναντί σου σαν ίσος προς ίσο και όχι σαν σκουλίκι, να έχεις την απαιτούμενη ντομπροσύνη, να προσφέρεις όταν και όσο μπορείς χωρίς να περιμένεις -αλλά και ν'απαιτείς- ανταλλάγματα, να καταλαβαίνεις την δύσκολη θέση του άλλου και να μην είσαι χαιρέκακος, να μην χτυπάς τον πεσμένο, να υψώσεις το ανάστημά σου κι ας μην σε παίρνει, να σταθείς στο πλάι του άλλου μόνο για να σε νοιώθει δίπλα του, να παραστέκεσαι στην ανάγκη του, να είσαι ντρέτος και σπαθί στις εξηγήσεις σου, να μην λες ψέμματα με σκοπό να βλάψεις, ο λόγος σου να είναι η τιμή σου, να σχεδιάζεις για το μέλλον με γνώμονα όχι μόνο και αποκλειστικά το δικό σου συμφέρον...τότε για μένα ΔΕΝ είσαι άντρας.

Είσαι ένα ηλίθιο αρχίδι -γιατί και τ'αρχίδια είναι έξυπνα, επιτελούν ένα έργο- ένας μαλάκας και ολόκληρος, ένα ποταπός γυμνοσάλιαγκας, ένα μουνί της λάσπης, που δεν αξίζει ούτε για να του ρίξω ροχάλα. Τέτοιοι τύποι μας έχουν περικυκλώσει και μας παίρνουν τ'οξυγόνο, δεν μπορούμε ν'αναπνεύσουμε από την μπόχα και την βρωμιά της σαπίλας που έχουν μέσα τους και την σέρνουν μαζί τους, μολύνοντας ότι ακουμπάνε, ότι κοιτάνε κι ότι σκέφτονται ακόμα.

Αϊ σιχτίρ, λοιπόν, λαμόγια της συμφοράς. Άντε γαμηθείτε και στα ελληνικά. Γαμόσπιτοι.

Αναμονή και Πακετάρισμα

Το τι γίνεται στο σπίτι δεν περιγράφεται! Ούτε ο θρυλικός Μανώλο θα το κατάφερνε αυτό! Κούτες, κουτάρες, βαλίτσες, βαλιτσάκια...Και μέσα σ'όλα αυτά η περίεργη η γάτα μου που θέλει να μπεί μέσα στις κούτες για να ικανοποιήσει την περιέργειά της!
Κι όχι τίποτα άλλο αλλά άμα την κλείσουμε μέσα κατά λάθος θα μου ψοφήσει κι όλας!

Το τρέξιμο είναι απίστευτο. Πράγματα της τελευταίας στιγμής βαραίνουν πάνω από το κεφάλι μου κι απ'την δουλειά μου φορτώνουν νέα tasks! Είναι να μην βρίζεις? Ευτυχώς που έχω άξιες και άξιους βοηθούς εδώ κι εκεί. Το πως θα τους το ξεπληρώσω βέβαια...είναι δική μου υπόθεση!





Απόψε είμαι μαζί σου...Δεν είσαι μόνη...Σε μια γωνιά κάθομαι κι εγώ...Μαζί, ως το τέλος! Έχε Πίστη κι Ελπίδα...Η Αγάπη φωλιάζει ήδη μέσα στην καρδιά σου!...

Μαθηματική Ακρίβεια

Τα μαθηματικά πάντα μου άρεσαν. "Εξ'απανέκαθεν, απ'τα παλιά τα χρόνια", που κοροϊδεύαμε και στο σχολειό. Είχαν μια μαγεία οι αριθμοί, οι τύποι, οι εξισώσεις και τόσα άλλα! Χαιρόμουν σαν μικρό παιδί κάθε φορά που "δάμαζα" μια άσκηση, που έβρισκα μια απίθανη λύση ή, στην λατρεμένη μου Γεωμετρία, μου έβαζαν ασκήσεις ξεχωριστά από τους υπόλοιπους συμμαθητές μου για να με δυσκολέψουν!

Ναι, τα λάτρευα! Κατανοούσα πλήρως την σημασία της φράσης "μαθηματική ακρίβεια". Από κάποιο σημείο, όμως, της ζωής μου και μετά αυτή η φράση άρχισε να παίρνει μια άλλη, δύσκολη και πνιγηρή έννοια..."Έτσι όπως πας, με ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ δεν θα γράψεις άριστα στο διαγώνισμα"...Κάπως έτσι ξεκίνησε. Το διαγώνισμα έγινε φυσική, χημεία, Lower, Proficiency, Certificat, Superieur, τελικές εξετάσεις, πανελλήνιες, ιατρικά μαθήματα, πανεπιστήμιο, γκόμενες, δουλειά...Τελευταία της κατάκτηση είναι το ΔΙΚΑΤΣΑ κι εν τέλει η ζωή μου...

Γιατί αυτή η μαθηματική ακρίβεια πρέπει να ορίζει την ζωή μου? Ποιοι τέτοιοι νόμοι γράφτηκαν? Ποιοι είναι οι τύποι και οι εξισώσεις της που ξέρουν ότι θ'αποτύχω? Γιατί θα πρέπει να μου δημιουργήται η εικόνα του looser κάθε φορά που πάω να κάνω κάτι πέρα από τα αρεστά και τα δρώμενα? Κι εν κατακλείδι....μήπως έβγαλε ο Πατάκης κανένα λυσάρι? :-)))

Νομίζω ότι έφτασε η ώρα να μαζέψω το βομβαρδισμένο -σήμερα- με πράγματα δωμάτιό μου και να την κάνω με ελαφρά σε άλλες πολιτείες!

Ουγκ και χάου, Αντιδήμαρχος Πασών των Αφρικών μίλησε!

Ιστοριούλες...

Νούμερο Ούνο:

Ερχόμασταν πίσω σπίτι...Απογευματάκι. Η κίνηση στην Αθήνα μπόλικη -πρέπει να το συνηθίσω τώρα!- κι ο ταξιτζής δηλωμένος φαν του Σούμι! Το ράδιο τσίτα στον "Ντέρτι" -αν δεν γράφεται έτσι ας μου κάνουν μήνυση- και το γκάζι μισο-κολλημένο στο πάτωμα -έπρεπε να φρενάρει που και που. Κατεβαίνουμε την Βουλιαγμένης, εγώ στην θέση του συνοδηγού, η Μικρή μου πίσω. Προσπεράσματα, σφήνες, ψιλοκοντρίτσες, έχουμε πιάσει τέρμα αριστερό ρεύμα και ξαφνικά πρέπει να στρίψουμε δεξιά! Έχω αρχίσει από μέσα μου τα "κιχ-κιχ-κιχ-κιχ-κιχ" (για να μην πούνε μετά ότι "ούτε κιχ δεν πρόλαβε να κάνει"). Δόξα Τον Πανάγαθο, σταμάτησαν 2 συνάδελφοί του από τα άλλα ρεύματα και περάσαμε! Στον επόμενο δρόμο, 2 λωρίδων που στην ουσία είναι μιάμιση, μπροστά μας άλλος συνάδελφος, ο οποίος βλέποντας τον δικό μας να βιάζεται, κάνει λίγο στην άκρη. Έλα μου όμως που κι οι 2 θέλουν να στρίψουν από τον ίδιο δρόμο! Ο δικός μας κορνάρει και του λέει σε άπταιστα ελληνικά: "Που πας ρε μαλάκα ταρίφα!" (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Νούμερο Ντούε:

Χτες βράδυ συνειδητοποίησα ότι μπήκε φθινόπωρο...Άλλο πράγμα να το ξέρεις κι άλλο να το "χωνέψεις". Έφτασα στην προβλήτα με μια ελαφριά καθυστέρηση. Είχα ένα ψιλοάγχος μήπως δεν βρω θέση. Κράτηση είχε γίνει αλλά λόγο του προχωρημένου της ώρας είχε αυτόματα ακυρωθεί. Πάω στα εκδοτήρια, "Μια αντρική, εσωτερική παρακαλώ","Μισό λεπτό...α, ναι, μας έγινε μια ακύρωση πριν λίγο, είστε τυχερός!". Τι να της έλεγα, οτι αυτή η θέση ήταν ούτως ή άλλως δική μου? Χαζέυω λίγο τον κόσμο...Τακτοποιούμαι στο δωμάτιό μου, κατεβαίνω στο πολυ-μάγαζο του πλοίου (που έχει από κολώνιες, βιβλία, μέχρι Μπάρμπι), ψάχνω μήπως πετύχω κανένα καινούργιο του Αρκά αλλά τζίφος. Το μάτι μου πέφτει (όχι στην αλήθεια,ε? Μην μας βγει και κανά κουσούρι!) στο βιβλίο του Μανφρέντι "Η Τελευταία Λεγεώνα", ιστορικό μυθιστόρημα του είδους που αγαπάω. Πέρνω κι ένα Space Gordon για συντροφιά και ανεβαίνω κατάστρωμα. Βυθίστηκα στο βιβλίο μου όταν ξαφνικά σήκωσα τα μάτια...Στο κατάστρωμα, που πριν μια βδομάδα δεν χώραγες να κάτσεις, υπήρχαν 10 άτομα, εμού συμπεριλαμβανομένου...Μ'έπιασε ένα σφίξιμο, κατάλαβα ότι "άνοιξαν τα σχολεία, τέρμα οι διακοπές". Δεν ήταν όμως άσχημο σφίξιμο, ήταν χαράς! Γιατί μπροστά μου ανοίγεται ένας νέος δρόμος, μια νέα προοπτική. Καινούργια σχέδια, καινούργια ζωή! Το μόνο που με δάγκωνε ήταν ότι το ομορφότερο κομμάτι της νέας μου ζωής έμενε πάνω..."Όμως τι είναι 5 μέρες? Μέχρι να το καταλάβουμε, θα έχουν περάσει!". Έκλεισα τα μάτια, έφερα στο μυαλό μου το χαμόγελό σου, σου χαμογέλασα και πήγα στην κουκέτα μου!

Νούμερο Τρε:

Κι αν νομίζεις ότι από αυτό το τοστάκι θα σε άφηνα απ'έξω, κάνεις σφαχτικό λάθος! Είμαι γκαμήλα και ελέφας μαζί! Και μια που "πέρνω αξία επειδή είμαι γκόμενός της", ορίστε τι μου έγραψες σ'ένα κόμεντ: ( :-) )
"φίλε μου καλέ...(αν και λίγο γνωριζόμαστε, εγώ θα σε λέω έτσι...) λοιπόν, όπως έχει πεί και μια ψυχή " τον κόσμο δεν τον βλέπουμε όπως είναι - τον βλέπουμε όπως είμαστε εμείς..." Το λέω για να επισημάνω ότι είσαι ένας χαρούμενος θετικός άνθρωπος και γι'αυτό η ζωή σου αξίζει να έχει καλά πράγματα...είναι κάπως σαν να τα δημιουργείς!!!

(όπως εμένα ας πούμε!!!) "

(γμτ το copy-paste που δεν πιάνει!!!)
Όπως είδες δεν έβαλα την υπογραφή σου! :-)))

Με όλη μου την αγάπη (και το ξέρεις αυτό)!

Έλα κι αράξαμε!

Όπα!

Πάρ'το αλλοιώς, θα βρεις! Έλαααα...έλααα...λίγο ακόμα!!!

Έλα μ@@@@α να δεις τι έκανες! :-)))

Τελικά είναι τελεσίδικον, αποφασισμένον και ξετελεμένον!

Μέχρι το τέλος του μήνα η Αθήνα αποκτάει νέο μαυρούκο να πουλάει σιντιά! Αλλά επειδής θα είμαι και Αντιδήμαρχος Πασών των Αφρικών (ελέω του Μεγάλου Μας Δημάρχου Μαυρόγατου!) δεν θα μείνω μόνο στα σιντιά αλλά και ντιβιντιά και χάντρες και τόξα αφρικάνικα και άλλα!

Η θετική σας ενέργεια (κι ας λέει ο Ζερό ότι του θυμίζω τον Τσαλίκη!) έπιασε τόπο! Βέβαια δεν έλειψε η "καλή" προσπάθεια των "φίλων" μου να με ματιάσουνε, γκαντεμιάσουνε, αποτρέψουνε από το να το πετύχω! Όμως όταν έχεις τέτοιον Γκουρού (μπαμπά-Άφρικαν) ότι και να κάνουνε πάει άπατο!

Μη νομίζουνε όμως ότι ξεμπερδέψανε μαζί μου, γιατί ξέρω ποιοι είναι, χαχαχαχα!!!
Και το κακό είναι ότι είμαι Σαββατογεννημένος! Μπορεί να μην πιάνουν οι ευχές μου αλλά από κατάρες πάμε καλά! Προσπάθησα να είμαι reasonable μαζί τους, να τους αγνοήσω, να είμαι καλός και υπεράνω αλλά αυτό το μάτι τους (το δεξί) δεν μ'αφήνει! Ε, θέλανε και (θα) τα πάθανε ! (δεν ταιριάζει γραμματικώς αλλά δεν πειράζει!)

Θα επανέλθω δριμύτερος και με όοοοοοολα τα βοτάνια-ματζούνια-βουντού μου, να δω μετά πως θα τα βγάλουνε πέρα!

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς (λόγω και εκλογών που έρχονται)

Ουγκ

Υ.Γ. Νεμέρτη, κρατάς ακόμα την θέση ανοιχτή? Έρχομαι να πάρουμε το πρωτάθλημα! :-)))

Καλησπέρα Φίλες-Φίλοι !

Αυτή η εβδομάδα, που ξεκινάει ουσιαστικά από σήμερα, είναι η σημαντικότερη που έχω συναντήσει ως τώρα ... μέχρι την επόμενη (όπως λέμε και στο μπάσκετ για τους αγώνες:-) ).

Πολλές αποφάσεις, μετακινήσεις, πιθανές μετακομίσεις και νέο κεφάλαιο στην ζωή μου !

Γι' αυτό θα ήθελα να με συνδράμετε με ΟΟΟΟΟΛΗΗΗΗΗ σας την θετική ενέργεια γιατί πολύ αρνητική μαζέψαμε τώρα τελευταία ! :-)

Ξέρω ότι θα έχω την καλύτερη ανταπόκρισή σας κι ότι ακόμα κι αυτή η λίγη αρνητική που θα έρθει (δεν θα βρω αυτόν/ην που μας ματιάζει ? θα τον/ην ξεματιάσω εγώ με τον τρόπο μου, ξέρετε ... με τα 2 μου δάχτυλα!!!) θα υπερνικηθεί !

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την πολύτιμη αρωγή σας στον αγώνα μου για μια καλύτερη κοινωνία ... εεε, παρασύρθηκα από το Αντιδημαρχιγιλίκι Πασών των Αφρικών του μεγάλου μας υποψήφιου Δημάρχου Μαυρόγατου !

... Αλλά καταλαβένετε τι θέλω ειπείν !

Ουγκ! Κ.

ASTA LA VISTA, BABY !

Ή άστα και χέστα! :-)))


Τέρμα τα δίφραγγα, τα μονόλιρα (τσε πούντα!) και οι κλαψωμουνιάσεις! Έχουμε σοβαρό σκοπό τώρα! ... Και πριν τον είχαμε αλλά αφεθήκαμε ... Στοίχημα είναι αυτό, δεν είναι παίξε-γέλασε! Και μάλιστα το σοβαρότερο, ομορφότερο και ενθουσιασμενότερο ever (ξέρω, εγώ κι ο Μπαμπινιώτης) !!! 7,5 + 7,5 είναι αυτές, δεν είναι και λίγες!

Οπότε από σήμερα τα κεφάλια μέσα και δουλειά. Γιατί πρέπει να βγάλουμε τα προς τω ζην (έχουμε και υποχρεώσεις τώρα) κι αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρι δεν τρως και των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν ξέρουν κι άλλο μονοπάτι (το delivery) !!! Κι όταν κερδίσω θα έχω πολλαπλά οφέλη, βεβαίως-βεβαίως...Όχι μόνο το στοίχημα αλλά και τον βραχνά που με πνίγει και την οικογένεια που με καρυδώνει και...και...και...

Κι αν δεν μου απαντήσουνε θετικά, θα βρω άλλο δρόμο να διαβώ. Δόξα τω Θεό, τα χεράκια μου να'ναι καλά κι από δουλειά άλλο τίποτα! Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουνε ροδάκινα! Ίσως να'ναι και καλύτερα έτσι.

Λοιπόν, εν κατακλείδι, σοβαρότης-υπευθυνότης-εχεμύθεια (σαν αγγελία ντεντέκτιβ ακούγομαι...).

..... ΔΕΝ υπάρχει κάτι που ΔΕΝ μπορούμε να καταφέρουμε! :-))) .....

Αυτιά! Ούγκα-Ούγκα μίλησε! Χάου!

Αφιερωμένο εξαιρετικά!

" Τον αντρειωμένο μην τον κλαις
όντε τσ' αν αστοχήσει
μ' αν αστοχήσει μια τσε δυό
παλ' αντρειωμένος είναι ... "

Αφιερωμένο στα παιδιά ΜΑΣ που μας έκαναν περήφανους στην άκρη και σ'όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης !

Ακόμα κι αν έκαναν το χειρότερο παιχνίδι της ζωής τους, ακόμα κι αν δεν μας έπιασε τίποτα εκείνο το μεσημέρι, ακόμα κι αν γίνει αυτό το παιχνίδι άλλες 200 φορές και δεν το ξαναχάναμε ...

Και του χρόνου σπίτι των αιώνιων δεύτερων ! Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο !

Εθνική Ελλάδος Γεια Σου !

ΠΟΥ 'ΝΑΙ Η ΜΠΑΛΛΑ ?????

ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΑΜΕ

ΚΑΙ ΔΕΙΡΑΜΕ

ΚΑΙ ΣΚΙΣΑΜΕ ΜΑΥΡΑ ΚΩΛΑΡΑΚΙΑ

ΚΙ Ο ΣΟΦΟ ΤΟΥΣ ΕΧΩΣΕ ΤΗΝ ΠΟΥΤΣΑΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΩΩΩΩΩΛΟΟΟΟΟΟΟ ΤΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΚΟΣΜΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ !!!!!!!!!!!!!!!

ΤΙΠΟΤΑ-ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ !!!!!

ΚΑΙ Τ'ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΜΑΠΑ ΤΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟΕΟ

Για Σένα ! :-)))

Γρηγόρης

Το πρωϊνο ξύπνημα τού ήταν πάντα πρόβλημα. Τα τελευταία βράδυα δεν κοιμάται καλά. Δεν ξέρει κι αν κοιμάται στην ουσία. Πέφτει στο κρεββάτι κουρασμένος … αλλά δεν τον παίρνει ο ύπνος. Μόλις ακουμπήσει το μαξιλάρι ενεργοποιείται αυτόματα το μυαλό του. Λες κι έχει κάποιο μαγικό κουμπί αυτό το μαξιλάρι που μόλις πάει να ξαπλώσει δίνει εντολή στον εγκέφαλο ν’ αρχίσει να σκέφτεται...

Αλλά πάντα έτσι ήταν. Μόνο που δεν μπορεί να το συνηθίσει. Θέλει όταν πάει για ύπνο να κοιμάται αμέσως! Οι μόνες φορές που γίνεται αυτό είναι με την Ελένη...Ή για την ακρίβεια, μετά την Ελένη.

Σηκώθηκε πριν χτυπήσει το κινητό του. Τον εκνευρίζει πια αυτός ο ήχος του. Κάθε πρωί να του θυμίζει ότι «Σήκω, είναι η ώρα να πας στο γραφείο». Δεν φταίει κι αυτό, το ρυθμίζει κάθε βράδυ για το «ω μη γέννειτο»...Μήπως αποφασίσει κάποια μέρα να μην πάει στην δουλειά. Και ξέρει ότι αν γίνει αυτό, θα το κάνει και την επόμενη...και την μεθεπόμενη...

Έφτιαξε τον πρώτο καφέ της ημέρας. Ίσα για ν’ανοίξει το μάτι και να ξυπνήσει ο εγκέφαλος...πόσο πια? Κάθεται στο τραπεζάκι της κουζίνας και στρίβει ένα τσιγάρο. «Θες να σου στρίψω εγώ ένα? Δεν το’χω κάνει πολύ καιρό και δεν ξέρω πως θα βγεί!» , «Προσπάθησε, είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις!» . Με την άκρη του ματιού του την έβλεπε να βγάζει το χαρτί, τα φιλτράκια, τον καπνό...Είναι δύσκολο το στρίψιμο στο αμάξι, αυτός είχε συνηθίσει αλλά δεν ήθελε να την τρομάξει γιατί κρατούσε στα χέρια του το τιμόνι! «Ορίστε, δεν έχει πολύ καπνό μέσα...Χάλια έγινε!» , «Όχι μωρό μου, βγήκε τέλειο!».

Ντύθηκε νωχελικά. Σκεφτόταν την διαδρομή, 1 ώρα στην καλύτερη περίπτωση, χωρίς ιδιαίτερη κίνηση. Η καλύτερη δικαιολογία για την αργοπορία του στην δουλειά. Ποτέ δεν είχε πάει στην ώρα του...και γιατί άραγε? Για να δει τα ξυνισμένα μούτρα του διευθυντή και να του χαλάει την μέρα? Για να του αρχίσει τις απαιτήσεις και, αν δει ότι δεν τον έπαιρνε, τα γλυψίματα? Τον συχαινόταν...τον συχαινόταν και τον μισούσε ταυτόχρονα. Πρώτη φορά στην ζωή του έβγαζε τέτοια συναισθήματα για ένα άνθρωπο...ή δίποδο ον, στην προκειμένη περίπτωση.

Ήξερε όμως ότι δεν μπορούσε να του τα χώσει όπως του αξίζαν. Όχι δεν μπορούσε, δεν έπρεπε. Ξεκίνησε την δουλειά χωρίς μισθό, σαν συνεργάτης του γραφείου, που θα πληρωνόταν επί τω έργω...Μόνο που το «έργο» δεν είχε παιχτεί ακόμα στους κινηματογράφους. Ήξερε ότι του χρειαζόταν η «εμπειρία» που θ’ αποκτούσε, γι’ αργότερα, στον τομέα του. Πίστεψε στα παχιά λόγια του καραφλού με τις ελίτσες (πολλές φορές του θύμιζε τον Σημίτη...στο πιο ψηλό του) και ξεκίνησε με χαρά και περηφάνεια, που θα δούλευε πρώτη φορά σ’αυτό που’χε σπουδάσει...Ακόμα θυμόταν την χαρά της πρώτης μέρας, το χτυποκάρδι του...Γρήγορα όμως τα γεγονότα τον χτύπησαν κατακέφαλα. 4 μήνες κι ακόμα δεν είδε ένα σεντ, μόνο υποσχέσεις.

«Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση, πρέπει να του πεις κάτι!» , «..........» , «Μα όλοι το ξέρουν ότι ΕΣΥ κρατάς το γραφείο κι ότι αν του έλειπες τίποτα δεν θα’κανε!» , «Του είπα κάποια πράγματα...Αλλά να σου πω κάτι? Τέτοιους αδίστακτους ανθρώπους τους φοβάμαι. Δεν ξέρεις που μπορεί να τον πετύχω αργότερα μπροστά μου. Τον πάω λίγο με το μαλακό ακόμα...» , «...Έχεις δίκιο...».

Πέρασε άλλος ένας μήνας έτσι. Πάλι υποσχέσεις, πάλι παχειά λόγια «έχεις δυνατότητες, είσαι πολύ καλός στην δουλειά σου, κάνε υπομονή, το δουλεύω...», μάλλον τον δούλευε κανονικά. Αν είχε άλλη εναλλακτική, αν είχε άλλη λύση...Αν...

Φοβίες...

Ηλίθιες.

Ασήμαντες.

Χωρίς λογική.

Αλλά αν είχαν λογική θα λέγονταν φοβίες?

Τι να πω...

7,5 μέρες για το ένα κι 7,5 μέρες για το άλλο, το σύνολον 15 !

Θα τις κερδίσω όμως !

...Και παραπάνω ακόμα ! :-)))

Αγγελία Γνωριμιών !

Μην πάει ο νους σας στο κακό (αμέσως, μην χάσετε!). Απλά θα ήθελα να γνωρίσω αυτόν ή αυτήν (λόγω ευγενίας το έβαλα το "αυτήν" γιατί δεν πιστεύω πως είναι γυναίκα) που μπαίνει στο βλογάκι μου από τον Γούγλη ("Καλώς τον Γούγλη το Γουγλάαακιιιι μαααας") με λέξεις όπως :
-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Γ@ΜΗΣΙ@
-τζαμπα γ@μησι
-Γ@μήσι@ στα Χανιά
-γ@μησι@
-γ@μήσι
-φοτο γ@μησι@
-ΦΩΤΟ Γ@ΜΗΣΙ@
και το καλύτερό μου,
-γ@μήσι με τον ξάδερφο !!!!!

Αλήθεια είμαι περίεργος να μάθω ποιος είναι !
Πάντως τώρα του'δωσα πολλές εναλλακτικές να με βρει πρώτο και καλύτερο στον Γούγλη!

ΗΗΗΜΑΡΤΟΝ (που λέει κι ο Γιώργαρος - αλήθεια, που είναι αυτός ???)

Η Πιο Γλυκειά Στιγμή Σου ...

" Να κάνω μια ηλίθια ερώτηση ?"
" Φυσικά !"
" Πάμε το Σάββατο Μπάλο ?"
" Βεβαίως !!! Φτάνει να τελειώσω κάτι δουλίτσες αύριο πρώτα !"

Την μέρα που θα 'φευγες, την μέρα που αποφάσισα(με) να παρατείνουμε τις διακοπές μας στο νησί. Το νησί που είχε πάρει ένα αλλοιώτικο χρώμα, μια ευχάριστη νότα, μια εικόνα άλλης εποχής με την παρουσία σου! Πόσο ομορφότερος έγινε ο τόπος, πόσο μπόρεσε ν' αλλάξει σε 5 μέρες !

Ήμουν πολύ χαρούμενος που ήθελες να πάμε στον τόπο που, για μένα, είναι ταυτισμένο με τον επίγειο Παράδεισο ! Κάτι σαν το νησί που θέλουμε να πάμε κι οι δυό μας για πρώτη φορά ! Κι ας μην μου φάνηκε εξαρχής ! Έφτασε το Σάββατο και φυσικά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα πρώτα πλοιαράκια, μια που τον ύπνο τον έχουμε στο τσεπάκι μας, πάντα πρόχειρο και ... διαρκή ! :-)

Μπήκαμε στον Πουέμπλο και ξεκινήσαμε για Καστέλι. Σε παρατηρούσα σ' όλη την διαδρομή, όσες φορές δηλαδη μου το επέτρεπε ο δρόμος, οι "υπέροχοι" οδηγοί του τόπου και το "πολύ κοντά δεν είσαι ? Κράτα λίγο τις αποστάσεις, φοβάμαι !" - "Μην φοβάσαι, το ελέγχω" αλλά σου 'κανα το χατήρι για να είσαι όσο το δυνατόν πιο χαλαρή. Και ήσουν. Απολάμβανες το τοπίο που έχει μια άγρια ομορφιά, βγάζει θετική ενέργεια και σε ηρεμεί κι ας προσπάθησα κάποιες φορές με άσχετες-αστείες κουβέντες να μιλήσουμε λίγο.

" Το 'χεις ξαναπεί το "είναι ΑΥΤΗ" στην κυρά-Ιωάννα ?"
Πάγωσα για μια στιγμή, τόση όσο να καταλάβω πώς ήρθε αυτό!
" Όχι μωρό μου, γι' αυτό και είναι ευχάριστα προβληματισμένη !"
Διέκρινα ένα βλέμμα αμφιβολίας αλλά πείστηκες μόλις με κοίταξες στα μάτια.
Βγάλαμε τα εισιτήρια και μπήκαμε στο πλοίο. Δεν σ' άρεσε το μέγεθός του, μοιάζει λίγο με μεγάλη βάρκα! Αλλά είναι ασφαλές. Στην διαδρομή κατά την προσφιλή μου -κακή- συνήθεια σου έκανα τον ξεναγό. Βοήθησε σ'αυτό και ο τυπάς που προσπαθούσε να μάθει από τον καπετάνιο λεπτομέρειες και να τις μεταφέρει στην υπόλοιπη παρεά/οικογένεια μπροστά μας με περηφάνεια! Έμαθες επίσης ότι το ομορφότερο μέρος της Κρήτης -το δυτικό- υπερυψώνεται και το ανατολικό -που "ορισμένοι" τοπικιστές εσφαλμένα πιστεύουν ότι είναι το καλύτερο- βυθίζεται ! "Να ενημερώσεις σχετικά !" :-)

Καβαντζάροντας το ακρωτήρι σου έδειξα στο βάθος την Γραμβούσα και το πλοίο άρχισε να κληδωνίζεται από τους κυματισμούς που ήταν όμως ήπιοι. " Σε πειράζει η θάλασσα ?" - " Είμαι θαλασσόλυκος εγώ ! Το πολύ-πολύ να σκύψω από την κουπαστή και να ξερνάω κάτω !" - " Όχι μωράκι μου, λυπήσου τους από κάτω !" Ευτυχώς για σένα (και τους από κάτω) δεν συνέβει τίποτα τέτοιο ! Σειρά είχε το "Μουνί", η σπηλιά ψηλά στο βράχο που είχε τέτοιο σχήμα ! " Έχετε μια μανία με τις τρύπες και τα ονόματά τους εδώ στην Κρήτη, ε?" μου'πες γελώντας. Είναι κι αυτή η σπηλιά "Κωλοτρυπίδα" στις Μουρνιές που σου είπα!

Μαγεμένοι από το χρώμα του νερού και την καθαρότητά του κάναμε dembarkation όπως δεν είχες ξανακάνει ποτέ ! Περπατήσαμε στην αμμουδιά -με την πίσσα λόγω του ναυαγίου- και αφού βραχήκαμε φτάσαμε στην άλλη άκρη της λιμνοθάλασσας. Η ομπρέλα σπασμένη και με αέρα σε χτύπησε ... ελπίζω μέχρι να παντρευτείς να γειάνει :-( Όμως με μια πατεντούλα μου κάναμε την "τέντα" μας κάτω από τον κορμό.

Μετά την πρώτη βουτιά ήθελες να μαζέψεις κοχύλια. Ξάπλωσα κάτω από την ομπρέλα και σε χάζευα ... Σαν μικρό παιδί να ψάχνεις την άμμο και να βρίσκεις όλα τα είδη και τα μεγέθη. Δεν μπορούσα να σε χορτάσω ... Έχει μια μαγεία αυτός ο τόπος, μόνο που υπάρχεις μέσα του βγαίνεις έξω από τον εαυτό σου, κάνεις "διακοπές" απ' αυτόν. Κοιταζόμασταν στα μάτια και ήξερα οτι ΕΔΩ, έστω και για λίγες ώρες, ήσουν ευτυχισμένη ! " Πόσο μπορεί να κάτσει ένας άνθρωπος εδώ, με μόνο τ' απαραίτητα ?" - " Τι εννοείς απαραίτητα ?" - " Φαί, νερό και τουαλέτα ?" - " Η τουαλέτα θα μας δυσκολέψει λίγο..." - " Δεν πειράζει, στην φύση !" - " 4-5 μέρες " - " Θα μπορούσα να κάτσω και 10 ... Να το κάνουμε του χρόνου, οι δυό μας !" , και τα ματάκια σου λάμπανε ! Κι εγώ να στενοχωριέμαι που δεν είχαμε σκεφτεί νωρίτερα να παρατήνουμε τις μέρες για να έρθουμε εδώ περισσότερο της μιας μονοήμερης εκδρομής ...

Θα μου λείψει ο πρωινός μας καφές, η ώρα που περνούσε κάνοντας υπομονή μέχρι να ξυπνήσεις και να μιλήσουμε, η παρουσία σου δίπλα μου στο αυτοκίνητο, το " Θα μου δώσεις ένα τσιγαράκι " μα πάνω απ' όλα μου λείπεις εσύ και η ματιά σου που ξέρει να με διαβάζει και να ηρεμώ μέσα της, ότι κι αν συμβαίνει γύρω μου ... Θα' μαστε πάλι μαζί, σύντομα μωρό μου ! Λίγη υπομονή μόνο κι ας ξέρω ότι είναι δύσκολο και για τους δυο μας !

* Σόρυ αν δεν μπόρεσα να μεταφέρω αυτούσιους τους διαλόγους ...


Υ.Γ. Σου είπα ότι μ' ερεθίζανε (όχι σεξουαλικά, βεβαίως-βεβαίως !) οι διαφημίσεις του Johny Walker κι ήθελα να το δοκιμάσω. Είχες δίκιο τελικά, δεν χρειαζόταν να το κάνω γιατί είναι ηλίθιες διαφημίσεις που υπόσχονται ψεύτικες γεύσεις ! Το 'κανα όμως όχι γιατί δεν σε πίστεψα αλλά για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές ! Δεν θα το ξαναβάλω στο στόμα μου, it's a promise ! :-)

Διακοπές τέλος ...

... και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, που θα 'λεγε κι η συγχωρεμένη η λάλη μου (=γιαγιά μου). Είναι όμως τα πράγματα έτσι ?

Φέτος, για πρώτη φορά στην ζωή μου είχα 3 εβδομάδες διακοπές! Και για όσους νομίζουν ότι επειδή ζω στην θάλασσα δίπλα κάνω κάθε χρόνο διακοπές, έχουν πέσει στην μεγαλύτερη πλάνη! Η μόνη διαφορά είναι ότι έχω πολύ κοντά -χιλιομετρικά- την θάλασσα ... κάτι που δεν ισχύει χρονικά από 15 Ιουλίου μέχρι τέλος Αυγούστου. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα κι όχι της παρούσης γιατί δεν έχω καμία όρεξη να μιζεριαστώ και να γκρινιάξω!

Συνειδητοποιώ ότι γράφω τοστάκι μετά από πολύ καιρό, αν εξαιρέσω τα εμβόλιμα της αλλαγής. Η αλήθεια είναι ότι απόψε είχα όρεξη να γράψω αλλά έπαθα το σύνδρομο της "λευκής σελίδας" ! Οπότε θα τοστάρω λίγα για τις διακοπές! Ήταν οι καλύτερες που πέρασα ποτέ, μέχρι τις επόμενες φυσικά! 2 εβδομάδες Αθήνα και 1 στα Χανιά. Θα μου πείτε "μα διακοπές στην Αθήνα? Κι εσύ δεν ήσουν που γκρινιαξες για τα Χανιά?" Ε, ναι λοιπόν, εγώ ήμουν και ναι, διακοπές στην Αθήνα τον 15αύγουστο, όταν όλα τα άλλα μέρη πήζουν από κόσμο! Το'χετε δοκιμάσει ποτέ? Εγώ φέτος και μ'άρεσε πολύ! Αν υπήρχε και μεταφορικό μέσο όλα θα 'ταν καλύτερα αλλά ας όψετε ο ηλίθιος ο Μυτηλινιός κι ο μαλάκας-ίσως-μαστουρωμένος-οδηγός του άλλου αμαξιού. Αλλά δεν παραπονιέμαι, μια χαρούλα ήταν κι έτσι! Κατεβήκαμε Χανιά, αρπάξαμε τον Πουέμπλο κι όπου φύγει-φύγει!

Ναι, διακοπές στα Χανιά με την γυναίκα της ζωής μου...Τι όμορφη ξαφνικά που έγινε η πόλη!

Γρήγορο Τοστάκιον!

Αλλαγές συντελέστηκαν στο Βλογάκιον τούτον και ζητάω συγγνώμη για το χάσιμο των σχολίων στο προηγούμενο τοστ αλλά έπρεπε να γίνει γιατί μου μπλόκαρε την νέα αρχή!

Νέα αρχή, νέες περιπέτειες! :-)))

Υ.Γ. Σταύρο, στείλε κανά μέιλι ότι είσαι ζωντανός! Κινδυνεύω να ξεχάσω ότι υπάρχεις! :-)

Χωρίς Λόγια.... *

" Θέλω ν' ανασαίνω την κάθε μέρα. Η ευτυχία δεν μετριέται από το μήκος της ζωής"

Ρόμπερτ Φροστ, από την ταινία " A love song for Bobby Long"




...είναι τελικά φιλοσοφία ζωής. Είδα την ταινία χτες βράδυ. Ίσως δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για τους πολλούς αλλά εμένα με άγγιξε πολύ γιατί κυρίως διαδραματιζόταν σε μια πόλη που λατρεύω...ή τουλάχιστον λάτρευα πριν την καταστρέψει η "Κατρίνα", την Νέα Ορλεάνη! Είναι η μόνη πόλη των ΗΠΑ που θα "σκότωνα" για να πάω! Κάποια μέρα θα το κάνω...αλλά όχι ακόμα!


Συνειδητοποίησα και κάτι άλλο αυτές τις μέρες. Δεν υπάρχει ΤΕΛΕΙΟΣ άντρας ή ΤΕΛΕΙΑ γυναίκα......Υπάρχει μόνο ΤΕΛΕΙΑ σχέση και δυό άνθρωποι που προσπαθούν γι'αυτήν κι όχι για τους εαυτούς τους!



* ...γιατί μου έκλεψες την ανάσα και τις σκέψεις...όπως κι εγώ τις δικές σου...

Διακοπές!

Επιτέλους!!! Για πρώτη φορά εδώ και 7 χρόνια διακοπίζω εκτός Άφρικα και πολύυυ το χαίρομαι!!!

Και που είμαι? (λογική ερώτησης αλλά παραλόγου απαντήσεως)

Στην ΑΘΗΝΑ!!!

Σας τρέλανα? Ε, ναι! Είναι όμορφη η Αθήνα τώρα που έχετε φύγει όλοι...ή σχεδον όλοι!

Δεν έχω τον Νώντα μαζί μου αλλά βρήκα άλλο παρακμιακό και η διάθεσής μου είναι ανανεωτικήν και θα το δείτε ελπίζω μέχρι το τέλος της ημέρας! Πολλές αλλαγές, σας το'χα υποσχεθεί προ πολλού αυτό!

Χάου και Ουγκ και τα λέμε αργότερα!!!

Ο Γούγλης τα 'παιξε!

Καλώς τον Γούγλη το Γουγλάκι μααααας !

Ή ο Γούγλης τα 'παιξε ή αυτοί που ψάχνουν εκεί .... δεν πάνε καλά !!!

Δείτε πως με βρήκε κάποιος :

" Google : γαμήσι με τον ξάδερφο "

ΔΗΛΑΔΗ, Ε ΠΟΤΕΜΚΙΝ !!!!!!!!!

Για να λυθεί η απορία μερικών...

(Φωτό 1) (Φωτό 2)


...μερικών, καλοπροαίρετων ή μη! (Roupis, Galaxias, Μικρή μου...)

Στην φωτό 1 είναι τα "Ουράνια Τόξα" (μικρά -μπροστά- και μεγάλα -πιο πίσω).

Αν αρνηθείς να πιεις ένα μεγάλο μόνος σου (γιατί το ρεζερβουάρ φούλαρε και θα γίνει υπερχείλιση), τότε παθαίνεις ότι βλέπετε στην φωτό 2 !!!

Θα γεμίσει θες δε θες!!!

(...και σιγά μην θε θέμε,ε?)

Γενέθλια

Όχι όμως τα κανονικά αλλά τα ιντερνετικά!

Το Σάββατο λοιπόν είχα γενέθλια....έκλεισα τον 1 μήνα στην blogόσφαιρα (αγκού το μωρό)! "Σιγά ρε μεγάλε, κάτι έκανες", θα μου πείτε....Ίσως να'χετε και δίκιο. Για μένα όμως είναι κάτι. Είναι μια αλλαγή αυτή, μια σελίδα άξαφνη στην ζωή μου που ήρθε από το πουθενά -εγώ ένα κομμεντάκι ήθελα να βάλω στον roupis, τίποτα άλλο! Και ξαφνικά βρέθηκα να δέχομαι θετική ενέργεια από παντού! Όχι πάντα, βέβαια, αυτό είναι αλήθεια! Παραξενεύτηκα όμως με τον εαυτό μου που κατάφερα και μπλόκαρα την αρνητική! Κιού μου!

Μέσα σ'ένα μήνα γνώρισα πολλούς και πολλά! Έμαθα Π(ρο)Χ(ριστού) να προσέχω σε ποιους να δείχνω εμπιστοσύνη -δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Έμαθα να διαβάζω πολλά και να πιστεύω λίγα, καθόλου ή όλα. Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι έμαθα να διαβάζω πίσω από τις γραμμές -ΚΙ ΑΥΤΟ ήταν το καλυτεροτεροτεροτεροτερότερο! (υπερτροφικός βαθμός - μη γελάς εσύ, και μην με διορθώσεις τώρα, δικό μου είναι το τοστάκι -τυρί, ζαμπόν, μαγιονέζα- όπως θέλω τα γράφω! :-)ΡΡΡ )

Επίσης, σ'αυτόν τον μήνα συνέβησαν κι άλλα γεγονότα: έδωσα εξετάσεις και δεν μπέεεεερασα -αλλά αυτό ουδόλως με πτώησε! Γνώρισα νέους ανθρώπους, έκανα νέες φιλίες που θα'θελα να κρατήσουν (ο χρόνος θα δείξει), ίσως πάρω προαγωγή ή μετάθεση (μπορεί και το ένα και το άλλο - πάντα τα μπέρδευα αυτά τα 2). Αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι ΖΩ ! Όχι με την κλασική έννοια της λέξης, αφού τώρα γράφω, θα πει πως δεν παίζω μπάσκετ στους Paradise Angels! Ζω όμως, όπως δεν είχα ζήσει -τελικά- ποτέ μου! Όλες μου οι αισθήσεις έχουν γίνει ΕΝΑ ! Αναπνέω από το δέρμα μου, ακούω με τα μάτια μου, βλέπω με την μύτη μου, γεύομαι με τ' αυτιά μου και αγγίζω με την γλώσσα μου...

Και όχι, δεν παίρνω ληγμένα! Αυτά είναι για άλλους. Εγώ παίρνω την ζωή που μου ανήκει, που μου αξίζει, που ήθελα-θέλω-και θα θέλω! Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο (πλέον).

Hteo sam da ti kazem istinu od prvog trenutak! Nisam doziveo tako nesto do sad! Nisam znao sta znaci ziveti dok te prvog upoznao i video! Osecam to da ti si jedina zena za mene, do kraja mog prelepog zivota -ako hoces da podelimo nase zivote i da ih spojimo iz pocetka!

(Ρούπη-Γαλαξία, μην κάνετε την μετάφραση...στην φιλία μας!)



Υ.Γ. Σ' ευχαριστώ που μοιραστήκαμε αυτή τη ταινία μαζί...έστω κι έτσι. Θα σου πω κάτι και θα μάθεις και κάτι ακόμα. Αυτό που θα σου πω είναι ότι υπήρξα έτσι, όπως αυτός στην μέση της ταινίας...αλλά όχι πια! Αυτό που θα μάθεις είναι ότι μαζί σου είμαι και θα είμαι όπως αυτός στην αρχή και το τέλος της ταινίας...Κι αν μ' αφήσεις και το θες κι εσύ...για την ίδια κατάληξη!

"...And what's the odds to that? Big...Very Big...Extremelly Very Big!..."

Ο έρωτας της νύχτας...

Νύχτα, νύχτα εσύ...
που κάτω απ' το φως των χιλιάδων σου λαμπρών αστέρων
χαμένος σε μιαν άκρη σου
την κόρη σου προσμένω, την ηλιόλουστη και την μαυροματούσα
την Σελήνη, ολόγιομη και δροσοσκέπαστη
να με λούσει με το αγνό της φως,
να΄ρθει και να γαληνέψει τ' άπατα νερά
της ταραγμένης μου καρδιάς.
Γιατί, την ώρα τούτη που κοιτώ τ' αέναο στερέωμά σου,
πίσω ως πηγαίνει ο νους μου ανασκυρτά
στην θύμησή της, τη θύμηση που ζωντανή
κρατώ, μακρυά απ' τον φθορέα χρόνο.
Τα μάτια της σαν με κοιτούν,
ίδιες νηφάλιες γαλάζιες λίμνες
όπου χαρά κι ελπίδα πάνε αντάμα,
διώχνουν την σκιά που μαυρίζει την ψυχή μου.
Τα ξανθά της τα μαλιά,
ως παιχνιδίζουν με τον άνεμο,
ίδια πλοκάμια χταποδιού που ψάχνει την τροφή του
έτσι αιχμαλωτίσανε αυτά τον λογισμό μου!
Σελήνη εσύ εκεί, ψηλά στον ουρανό σου,
μητέρα όλων των δύστυχων ως είμαι και εγώ,
άκουσε την παράκληση του ταπεινού του γιου σου
και στείλτου περίσσεια δύναμη
την μπόρα για ν' αντέξει.
Και μ' άκουσε η Μάνα μου και μήνυμα μου στέλνει
με Πούλια και μ' Αυγερινό, τι ποιο γοργά να έρθει:
" Δύναμη και βοηθός ο Ερωτας για σένα,
ο παντοδύναμος θεός που όλους τους συντρέχει ".
Βοήθεια άλλη δεν ήθελα καλύτερη απ' αυτή
γιατί και μόνο τ' όνομα με κάνει δυνατό!

Θανατερή ατάκα!

" Με τα γαμήσια που' χεις ρίξει, μου χρωστάς κι από πάνω!!!!!"

Μαλακία

Τετάρτη, 26-7-06, πρωΐ

Καλημέρα σας!

Σήμερα τοστάρω μετά από πολλές μέρες ... Δεν ήμουν παρών μπροστά στον Νώντα (και για όσους δεν κατάλαβαν, Νώντας=ΠιΣι -όχι, για να μην υπάρξει καμιά παρεξήγησις!) κι ακόμα δεν είμαι δηλαδή, αλλά δανείζομαι το baby του bato για την ανάγκη (έκανα την ανάγκη φιλοτιμία, που λένε!).

Σήμερα είναι από 'κείνες τις μέρες που ξυπνάς κι αναρωτιέσαι...Ποιος είμαι, τι κάνω, που πάω?...Όχι! Απλά αναρωτιέσαι...
Αναρωτιέσαι τι συμβαίνει γύρω σου, τι απασχολεί τους άλλους και τελικά μήπως έχεις χάσει κάποιο επεισόδιο αυτής της ζωής το οποίο δεν θα το δείξει επανάληψη αυτό το καλοκαίρι γιατί δεν θα'χει τηλεθέαση...Λίγοι από 'σας με ξέρετε. Για την ακρίβεια μόνο ο Ρούπης με ξέρει σαν κάλπικη δεκάρα, 3-4 ακόμα γνώρισα τώρα και καναδυό ανώνυμοι ή μισο-επώνυμοι...

Είμαι κατά της μαλακίας. Και δεν εννοώ τον αυνανισμό, όχι.... εκεί είμαι πολύ υπέρ αλλά όχι και του στυλ "σαν πετύχει η μαλακία τύφλα να'χει το γ@@@@ι" (γιατί δεν το γράφω κανονικά? γαμήσι, λοιπόν). Είμαι κατά της μαλακίας που δέρνει τους ανθρώπους ("τι είναι μικρό, άσπρο κι έχει και μαστίγιο? - η μαλακία που σε δέρνει", ένα πράγμα...). 'Οπως θα'χετε καταλάβει σήμερα πάσχω απο "ταπηρωκρανίωση" - περαστικά μου!
Είμαι και κατά πολλών άλλων καταστάσεων: της βλακείας, της κουτοπονηριάς, της έπαρσης για κάτι που δεν είναι...Αλλά όλα αυτά μπορώ να τα συγχωρήσω ή να τα παραβλέψω. Στον βλάκα δεν μπορείς να κάνεις κάτι, ότι και να του πεις δεν θα το καταλάβει και δεν αλλάζει. Τον κουτοπόνηρο, από την στιγμή που δεν σε πειράζει, τον καταλαβαίνεις από μίλια μακρυά και απλώς γελάς με την προσπάθειά του να σε κοροϊδέψει. Τον ψεύτικα επαρμένο....ε, εκεί γαμιέμαι στα γέλια.

Τον μαλάκα όμως?....Αυτόν που είναι ΟΛΑ τα παραπάνω plus πολλά-πολλά άλλα?....Πως να τον κάνεις ζάφτι?....Το συγκεκριμένο είδος ανθρώπων απαντιέται όλο και πιο συχνά στις μέρες μας, με γεωμετρική πρόοδο, είναι η αλήθεια. Και όσο μεγαλώνουν ηλικιακά τόσο αναλογικά μεγαλώνει κι η μαλακία τους στον εγκέφαλο! Πως λέμε "για την ηλικία σου καλή κι η μαλακία σου"? Ε, αυτό! Δεν υπάρχει λογική σ'αυτούς τους ανθρώποι...ή τες-πα, τα δίποδα εκείνα όντα. Ή μάλλον υπάρχει, η λογική του παραλόγου. Το κακό είναι ότι, δυστυχώς, μασκαρεύοντεαιπολύ όμορφα! Βάζουν τις σάλτσες τους, το ωραίο προσωπείο τους, πετάνε το δόλωμα και περιμένουν να τσιμπήσει. Και πιάνει ρε γαμώτο! Μετά προσπαθείς να εξηγήσεις τ'αυτονόητα! Πως όμως? Βρίσκεσαι σε καταστάσεις που λες "μα είναι δυνατόν?" ! Κι όμως είναι.......
Κατσαρίδες περνάνε εξετάσεις με παπαγαλία και μηδέν γνώσεις και μετά προσφέρουν "οικειοθελώς και αυτοβούλως" βοήθεια....Κάποιες άλλες κόβονται με 52 (όταν η βάση είναι 50!!!!) κι επιμένουν σ'αυτό όσο κι αν τους το τρίψεις στην μούρη....Και άλλοι, που τους έχει πειράξει το πολύ ιώδιο της θάλασσας, η ηλικιακή αγαμία και η πολύ μαλακία και νομίζουν ότι είναι οι σουπερντουπερουάου άντρες, οι τέλειοι, που κάθε γυναίκα οφείλει υποταγή κι υπακοή κι αναμονή και...και...και....Τους συχαίνομαι τους τελευταίους, με πιάνει αναγούλα και μόνο που το σκέφτομαι....



Πέμπτη, 27-7-06, πάλι πρωΐ

Καλημέρα σας,

Ση΄μερα ξαναδιάβασα αυτά που έκανα draft χτες....δεν ξέρω αν πολυβγάζουν νόημα για τους πολλοί αλλά για τους λίγοι σίγουρα! :-)
Ήθελα να το ρετουσάρω....αλλά δεν έχει νόημα, έχει?

Χτες έφαγα κάτι γεμιστά, από άλλο πλανήτη! Τύφλα να΄χει ο Μαμαλάκης κι η Βέφα μαζί! Του θανάτου, μιλάμε!!! Έμαθα κι ευχάριστα νέα, τα πολλοστά τις τελευταίες 6 μέρες (φτου, σκόρδα!) και προβλέπω ο φετινός χειμώνας να είναι ο καλυτερότεροτεροτεροτερος μου τα τελευταία....32 χρόνια!

Άλλαξα και το "About me"...Μετά τις πρόσφατες εξελίξεις, δεν έχει καμιά σημασία η προηγούμενη περιγραφή...Η καινούργια είναι πιο "πιασάρικη"!

Τάδε έφη Ούγκα-Ούγκα, ο τελευταίος των γνήσιων τέκνων του Γκαμεντάνι (ντάνι-ντάνι μέχρι να πετάνει!).


Υ.Γ. Σ'ευχαριστώ που είσαι εσύ, που μπήκες και υπάρχεις στην ζωή μου και που Θεού θέλοντος και ημών (βεβαίως-βεβαίως) θα συνεχίσεις να υπάρχεις για πολλά χρόνια ακόμα...!

Επι-διόρθωση

Κατ'όπιν λαϊκής απαιτήσεως εξιφανίσθησαν τα word verification!

Καλημέρα Αθήνα!

SPAM ATTACK!

Δεν σ'αφήνουν ν'αγιάσεις! Σόρυ παιδιά για το word verification αλλά η ανάγκη βλέπετε...

Αγαπητοί μου...

...συν και μέτα-bloggers ! Το βλογάκι αυτό (και ο admin του, βεβαίως-βεβαίως!) θα αναστείλει τις δραστηριότητές του τουλάχιστον μέχρι την άλλη εβδομάδα! Μην χαίρεστε ότι θα 'ναι για διακοπές (που τέτοια τύχη) αλλά για υποχρεώσεις και ταξίδια δουλειάς...
Αν όλα πάνε καλά το επόμενο και τα παρεπόμενα Τοστάκια θα είναι η ώρα κι η χαρά του παιδιού! :-)


Σήμερα το πρωί ξύπνησα ευτυχισμένος, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, χωρίς να ξέρω το γιατί...Τα νέα της ημέρας, όμως , με κάνανε κι έκλαψα από χαρά! Ευτυχία στο τετράγωνο, λοιπόν!!!

Καλημέρα σας και να'στε καλά! Μακάρι να νοιώσετε σύντομα κι εσείς την ευτυχία που νοιώθω τώρα!


Υ.Γ. 1 Τα δεύτερα νέα της ημέρας δεν ήταν τόσο καλά ... Η παρέα (βλ. άλλο Τοστάκιο) κανονισε παραμονη στον Μπάλο ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΝΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ !!!!!!! ΑΑΑΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡ ΚΑΙ ΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡ ΚΑΙ ΑΑΑΑΑΑΑΑ .....

Υ.Γ. 2 Στιχομυθεία με τον ταμία της Τραπ. της Ελλάδος (σημερινό):
-Χειρουργική δηλώνετε?
-Ναι, γιατί?
-Γιατί οι περισσότεροι δηλώνουν Παθολογία ....

Τα σχόλια είναι περιττά....

Για SysAdmins και οχι μόνο ! :-)

Αγαπητό PC-Solutions,

Πέρσι, έκανα αναβάθμιση από το Αρραβωνιαστικός 5.0 στο Σύζυγος 1.0 και παρατήρησα πως το καινούριο πρόγραμμα άρχισε να κάνει αναπάντεχες αλλαγές στα λογιστικά φύλλα, περιορισμένη πρόσβαση στις εφαρμογές λουλουδιών και χρυσαφικών που παλιότερα, στην έκδοση Αρραβωνιαστικός 5.0, δούλευαν απρόσκοπτα.

Επίσης, το Σύζυγος 1.0 απεγκατέστησε πολλά άλλα πολύτιμα προγράμματα όπως το Ρομαντικός Περίπατος 9.9 και εγκατέστησε ανεπιθύμητα Popups, όπως τα Champions League 5.0 και Κυριακή στα Γήπεδα 8.0.

Το Διάλογος 1.3 δεν τρέχει πια ενώ το Καθαριότητα 2.6 προκαλεί κολλήματα και κατάρρευση του συστήματος.

Προσπάθησα να τρέξω το Μουρμούρα 5.3 GOLD edition... αλλά εις μάτην.



Μια Απελπισμένη γυναίκα





Απάντηση



Αγαπητή "Απελπισμένη γυναίκα":

Έχε υπ' όψιν πως το Αρραβωνιαστικός 5.0 είναι ψυχαγωγικό πακέτο ενώ το
Σύζυγος 1.0 είναι λειτουργικό σύστημα, με απαιτήσεις από τον χρήστη.

Προσπάθησε να δώσεις την εντολή C:\Nomiza_pws_me_agapouses.exe και εγκατέστησε το Δάκρυα 6.2 σε original έκδοση.

Λογικά, το Σύζυγος 1.Ο θα εκκινήσει αυτόματα τις εφαρμογές Ενοχή 3.0 και Λουλούδια 7.0 σε random λειτουργία.

ΠΡΟΣΟΧΗ
* Υπερβολική χρήση του παραπάνω προγράμματος μπορεί να προκαλέσει την κλήση των screen saver Κατσούφικη Μουγκαμάρα 2.5 και Μπύρα 6.1 (Το Μπύρα 6.1 ίσως προκαλέσει την αναπαραγωγή WAV αρχείων τύπου "Δυνατό ροχαλητό", που καταργούνται μόνο με επανεκκίνηση).

* Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει εγκατάσταση του Πεθερά 1.0 και μην σκεφτείτε καν να τρέξετε τα βοηθητικά αρχεία Εραστής 2005 BETA και Γκόμενος 3.8 unregisterd (δεν είναι συμβατά με το Σύζυγος 1.0 και μπορεί να προκαλέσουν κατάρρευση του συστήματος και πλήρης καταστροφή του λειτουργικού).

Συνοψίζοντας, το Σύζυγος 1.0 είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα, αν και με περιορισμένη μνήμη, που χρειάζεται κάποιο διάστημα για να εμπεδώσει μερικές καινούριες εφαρμογές.

Σκεφτείτε σοβαρά την απόκτηση συνοδευτικών προγραμμάτων που θα βελτιώσουν την απόδοση του σημαντικά. Συστήνουμε το Ζεστό Φαΐ 3.0 με auto update, Καυτά Εσώρουχα 5.3 και το Δημιουργικά Τρομερής Κορμάρας 10.1 με την επιλογή "εκτέλεση κατά την εκκίνηση".


Με εκτίμηση.


Ο admin

Είκοσι χρονών

Καμιά φορά,
το μυαλό μου σταματά
στης σκέψης τον τρελό ρυθμό.
Καμιά φορά,
τα σύννεφα τα γκρίζα
σκοτεινιάζουν την μικρή μου καρδιά.
Καμιά φορά,
αισθάνομαι τον κόσμο να χάνω
κάτω από τα πόδια μου.
Κι όμως...
είμαι μόνο είκοσι χρονών...
Καμιά φορά,
τους ανθρώπους δεν αντικρύζω,
τους φοβάμαι.
Καμιά φορά,
η λύπη μου ξεχειλίζει
σε δάκρυα καυτά, σταγόνες του ωκεανού.
Καμιά φορά,
στο αδιέξοδο λύση δεν υπάρχει
μα ούτε και πρόβλημα.
Κι όμως...
είμαι μόνο είκοσι χρονών...
Καμιά φορά,
η αγάπη παραμένει
είδος φτηνό προς πώληση.
Καμιά φορά,
τα κύματα του ενθουσιασμού
σπάνε σε τείχη γρανίτινα, αδιαφορίας.
Καμιά φορά,
ο εαυτός μου βασανίζει
το άγνωστο σώμα μου, σαδιστικά.

- ΜΑ Θ' ΑΝΤΙΣΤΑΘΩ !

Όμως...
δεν είμαι πια είκοσι χρονών...

Προσωπικό test

Tο test αυτό εφάρμοζε μια Βελγική εταιρεία προκειμένου να προβεί σε προσλήψεις. Όταν διέρρευσε, απαγορεύτηκε η χρήση του, επειδή φωτογράφιζε ακριβώς το χαρακτήρα κάθε υποψηφίου (προσωπικά δεδομένα!!!!) Διαβάστε την παρακάτω ιστορία και απαντήστε στην ερώτηση όσο πιο αυθόρμητα και γρήγορα μπορείτε .

Λοιπόν, είναι δυο νησιά γειτονικά...στο ένα ζει ένας άγριος (βάρβαρος,απολίτιστος με γένια...), και ένας πολιτισμένος (Ευρωπαίος λέει το τεστ). Στο άλλο ζουν αρκετοί άνθρωποι, μεταξύ αυτών και μια κοπέλα που είναι ερωτευμένη με τον Ευρωπαίο και έχει "σχέση" μαζί του. Θέλει να πάει στο απέναντι νησί προκείμενου να συναντήσει τον αγαπημένο της. Ρωτάει το μοναδικό βαρκάρη του νησιού, πόσα θέλει να την πάει απέναντι μετη βάρκα του. Ο βαρκάρης της άπαντα ότι δε θέλει λεφτά και ότι θα την πάει στο νησί τουκαλού της, υπό τον όρο ότι θα είναι γυμνή μέσα στη βάρκα. Η κοπέλα σοκάρεται...δεν ξέρει τι να κάνει και πάει να ζητήσει τη βοήθεια του σοφού του νησιού. Αυτός αφού, την άκουσε με προσοχή, της απάντησε: "Να κάνεις παιδί μου αυτό που σε προστάζει η καρδιά σου..." Κι έτσι η κοπέλα αποφάσισε να πάει γυμνή, προκείμενου να συναντήσει τον αγαπημένο της. Πράγματι τυπικός ο βαρκάρης την πήγε. Στην προκυμαία όμως ήταν ο άγριος...ο οποίος μόλις είδε γυναίκα και μάλιστα γυμνή...τη βίασε...Την στιγμή του βιασμού έρχεται ο Ευρωπαίος βλέπει το σκηνικό και έξαλλος λέει στην κοπέλα να τα μαζέψει και να φύγει αμέσως!!! Δεν τη θέλει πια...χωρίζουν!!!! Και τη διώχνει....Τέλος ιστορίας....

Εσείς πρέπει να αξιολογήσετε τα 5 πρόσωπα, από τον καλύτερο στον χειρότερο, δηλαδή, στο νούμερο 1 αυτός που πιστεύετε ότι ήταν ο καλύτερος, στο 2 ο αμέσως επόμενος ... και στο 5 ο χειρότερος όλων...Σας θυμίζω τα πρόσωπα: άγριος, Ευρωπαίος, κοπέλα, βαρκάρης, σοφός...Απαντήστε αμέσως και αυθόρμητα. Μην αναλύσετε το πως και το γιατί...Ότι σας έρθει με το πρώτο άκουσμα...Μετά τα αποτελέσματα αν θέλετε αιτιολογείστε τις απαντήσεις και το σκεπτικό σας...Πριν, όχι..

(Σ.Σ τις απαντήσεις τις έχω. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, όποιος κάνει το τεστ μου το δηλώνει στο email και του τις στέλνω, no questions asked!)

...και η άλλη!

(Σ.Σ. από αυθεντικό email που στάλθηκε προς γυναίκα. Ο blogger δεν σημαίνει ότι ντε και καλά συμφωνεί με ΟΛΑ - για να εξηγούμαστε!)

24 πράγµατα που κάνουν µια γυναίκα πραγµατικά απωθητική

1) Να ρωτάει "γιατί ?" Όταν της δείχνεις (ή ακόμα χειρότερα, όταν της λες) ότι δεν σου αρέσει (πια)..
2) Το να μιλάνε πολύ ναζιάρικα συνεχώς . "Τί σέλει το μικούλι μου ? Ζατί ζεν αγαπάς το ζουζουνοπιτσικουλίνι σου ? Όοοοσι, όσι... ζε μου λες αλήσεια...". Τί απίστευτο ξενέρωμα είναι αυτό! Είπαμε μας αρέσουν τα νάζια, αλλά όχι συνεχώς!!!
3) Να μπαίνει μπροστά από την τηλεόραση τη στιγμή του γκολ και να λέει "ξέρεις τι χαριτωμένο που είναι το μωρό της Βαρβάρας ? Μια γλύκα είναι! Μόνο που πρέπει να του αλλάζουν πάνες κάθε 2 ώρες!" Μα δεν το έχετε χωνέψει ακόμη ότι η ώρα της μπάλας για μας είναι ΙΕΡΗ???
4) Να με παίρνει τηλέφωνο για να μου θυμίσει ότι έχουμε επέτειο. Κλείνουμε 16,5 μέρες μαζί. Ναι μάτια μου όμορφα το ξέρω!!! Δεν έχω ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ...!!!
5) Όταν στολίζεται σαν ``επιτάφιος ``.... Η κομψότητα και η θηλυκότητα για μένα είναι μέγα προτέρημα για την γυναίκα...
6) Αυτές που φοράνε φαρδιά παντελόνια σε στυλ Hip-Hop και ακολουθούν γενικά αυτή την ιδεολογία ντυσίματος. Και μετά βρίζουμε τον Σάκη Ρουβά που φόρεσε μια VERSACE φούστα!!!!!
7) Βάψιμο. Όσο περισσότερο τόσο χειρότερα. Το τελείως άβαφο είναι το καλύτερό μου. Αυτό ισχύει για τους περισσότερους άντρες. Οι γυναίκες έχουν τρομερό πρόβλημα στο να κατανοήσουν αυτή τη μικρή, πικρή αλήθεια?
8) Με χαλάει αφάνταστα να βλέπω γυναίκα με τακούνια και να μην ξέρει να τα περπατάει. Πως πας έτσι?????
9) Οι λάθος τοποθετημένες καμπύλες... Και τι εννοώ; Εννοώ πως η γυναίκα οφείλει να έχει μεσογειακές καμπύλες κοιλιά πλάκα (η έστω λίγη, λέω λίγη κοιλίτσα επιτρέπεται, επαναλαμβάνω λίγη!!!) και αν υπάρχουν καμπύλες να υπάρχουν στους γοφούς.
10) Μούσια, μουστάκια, αξούριστη μασχάλη, Αξούριστα πόδια.. Κ ψάχνετε να βρείτε γκόμενο έτσι???????????? ΕΕΕΛΑ ΑΛΕΕΕΚΟΟΟ!!!!!!
11) Να νομίζει ότι είναι ωραιότερη απ' ότι πραγματικά είναι και να συμπεριφέρεται ανάλογα. Δεν υπάρχει πιο γελοίο θέαμα από κάτι απαράδεκτες με τουπέ που νομίζουν ότι έχουν κάνει όλο τον αντρικό πληθυσμό να χαζέψει.
12) Αυτές που νομίζουν ότι όποιος τους μιλάει το κάνει για να τους την πέσει!!! Έχω σταματήσει με το αυτοκίνητο για να ρωτήσω ένα δρόμο, "συγνώμη, να σας ρωτήσω κάτι ?" και -χωρίς καν να με κοιτάξει- μου απαντά "α να χαθείς ρε βλάκα"! Έμεινα ένα τέταρτο στο αμάξι και γελούσα μόνος μου!!!!
13) Το να πιστεύουν οτι μπορούν να αλλάξουν τελείως τον σύντροφό τους. "Η αγάπη μας θα τον αλλάξει. Δε θα κοιτάει άλλες γυναίκες/ δε θα πίνει/ δε θα με χτυπάει/ δε θα τρώει τα λεφτά μου στο καζίνο/ θα αγαπήσει τη μαμά/ κτλ.".
14) Αυτές που μου λένε ότι είμαι η δεύτερη σοβαρή τους σχέση,ενώ φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά ότι είναι δασκάλες του σεξ. Επειδή συμβαίνει και σε πολλούς φίλους αυτό, το έχουμε ονομάσει "το σύνδρομο του δεύτερου"..
15) Να υπόσχεται πολλά και να πράττει λίγα(Συνηθισμένο και αυτό... Ειδικά στο κρεβάτι!!!)16) Το να μην κάνουν ούτε καν την κίνηση να πληρώσουν όσες φορές κι αν βγείτε μαζί. Μια φορά είχα κάνει πλάκα σε μια κοπέλα και της είπα ότι έχω να πληρώσω μόνο τα δικά μου. Εκείνη δεν είχε πάρει καν λεφτά μαζί της! Έπρεπε να δείτε πόσα χρώματα άλλαξε!
17) Το να τηλεφωνούν για να τσεκάρουν αν όντως είσαι εκεί που έχεις πει ότι θα είσαι. Η αμφισβήτηση για μας είναι ένας καλός λόγος για να φάτε κέρατο... Λίγη εμπιστοσύνη ζητάμε κι εμείς βρε!!!
18) Το να πιάνουν δήθεν αδιάφορα το κινητό μου.
19) Να μου κάνει δώρα παντόφλες-ζωάκια.Ή σωβρακάκια με καρδούλες, λουλουδάκια και πουλάκια. Ή γραβατούλες με τον Μίκυ και τον Τουϊτυ. Και να θέλει να τα φορέσω κι από πάνω!!!
20) Να βγαίνουμε για ψώνια και να δοκιμάζει τα πάντα από δυο φορές και σε όλους τους συνδυασμούς. Ο μόνος τρόπος να την κάνω να ξεκολλήσει απ' το μαγαζί είναι να την πέσω στην πωλήτρια!!!
21) Η αργοπορία και η καθυστέρηση.Το να μπορείς να δεις 2 ταινίες (του Αγγελόπουλου) στο DVD μέχρι να ετοιμαστεί για να βγείτε. Πριγκίπισσα μου γιατί κάνεις τόση ώρα???...
22) Να βάζει τη φωτογραφία μου wallpaper.Ακόμα χειρότερα, να θέλει να βάλω κι εγώ τη δική της.
23) Να μου κάνει το τραπέζι με "μοντέρνα κουζίνα", π.χ. μπαρμπούνι βραστό με σάλτσα από δαμάσκηνα, γαλοπούλα γεμιστή με κουρκουμπίνια και για επιδόρπιο παγωτό σοκολάτα με σως μουστάρδας. Αστέρι μου όμορφο μια γκαρμπονάρα θα μου έφτανε!!!
24)Το βρίσιμο, το στρίψιμο τσιγάρου και γενικότερα φιλότιμες προσπάθειες να μιμηθούν ''χαρίσματα'' του ανδρικού φύλου. Η θηλυκότητα είναι το παν - δώστε της την θέση που της αξίζει....

και ΜΗ χειρότερα ........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η μία όψη...

(Σ.Σ. από αυθεντικό email που στάλθηκε από κοπέλα.)

Πως να κάνετε έναν άντρα ευτυχισμένο

Θα πρέπει:

- Να του κάθεσαι, αλλά όχι από την αρχή, γιατί θα σε θεωρήσει εύκολη και
δεδομένη

- Να του κάνεις ότι θέλει στο κρεβάτι, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά,
προς Θεού, μη φανεί ότι το έχεις ξανακάνει, γιατί θα σε θεωρήσει εύκολη και
θα ξενερώσει!

- Αν δεν το κάνεις καλά, είσαι ξενέρωτη
- Αν το κάνεις πολύ καλά, είσαι πουτάνα

- Να έχεις στην εντέλεια νύχια, μάτια, μαλλιά, ρούχα, αλλά προσοχή: Είναι
φοβερή σπατάλη χρόνου και χρημάτων να πηγαίνεις κομμωτήριο, γυμναστήριο,
μανικιούρ-πεντικιούρ και για ψώνια... Αυτά τα κάνουν οι ανεγκέφαλες. Τσ,τσ,
τς!!!

- Να δείχνεις έξυπνη (μην πούνε ότι κυκλοφορούμε με κανένα βλήμα), αλλά μην το παρακάνεις γιατί μπορεί να νιώσει μειονεκτικά!

-Να θες και να μη θες να κάνεις οικογένεια: Αν θες, είσαι Κατίνα και θέλεις να τον τυλίξεις. Αν δε θες, είσαι επιπόλαιη, ελαφρών ηθών και δεν μπορεί να
σε πάρει στα σοβαρά!

Προσοχή:

- Αν τον περιποιείσαι πολύ, μπορεί να εκληφθεί ως προσπάθεια 'τυλίγματος'.
- Αν δεν τον περιποιείσαι πολύ, ως αδιαφορία...

- Η πολλή δουλειά και η ενασχόληση με την καριέρα μπορεί να εκληφθεί ως
'τσ, τσ, γυναίκα είναι αυτή;' Το αντίθετο σημαίνει ότι είσαι κατίνα και
χωρίς στόχους!

- Αν μαγειρεύεις καλά, μπορεί να σημαίνει ότι θέλεις να τον τυλίξεις
- Αν είσαι νοικοκυρά και τακτική, μπορεί να σημαίνει ότι θέλεις να τον
τυλίξεις
- Αν δεν κάνεις τα δύο παραπάνω, είσαι ανεπρόκοπη, δεν είσαι για σπίτι και
γιατί να σε παίρνει κανείς στα σοβαρά!

- Αν τον παίρνεις συχνά τηλέφωνο, μπορεί να σημαίνει ότι θέλεις να τον
ελέχεις και ασφυκτιά
- Αν όχι, το παίζεις γκόμενα!

- Αν είσαι προοδευτική, ανοικτόμυαλη και μοντέρνα...=πουτανα
- Αν είσαι συντηρητική, το μόνο που θέλεις είναι να παντρευτείς, άρα να τον τυλίξεις!

Αντε βγάλε άκρη...............

ΕΕΕΛΑΑΑ ΑΛΕΚΟΟΟ !!!

ΠΟΟΟΣΑΑΑ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΚΛΕΙΕΙΕΙΝΕΙΕΙΕΙΣ ???

ΠΟΟΟΣΑΑΑ ??????

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Και για να μην έχετε απορία : χ*χ+7=ν*ν-4 , όπου ν=χ+1 ! Άντε να δω τα μαθηματικά σας!!!

(Το Τοστάκι αυτό θ'ανεβαινε από το πρωί. Επειδή ο ΟΤΕ αποφάσισε να μου κάνει κι αυτός ένα δωράκι σήμερα, "έριξε" τον κόμβο του στα Χανιά και δεν είχα ADSL αλλά την παλιά,καλή κι αγαπημένη PSTN...:-( -Να 'ναι καλά τα παιδιά, με συγκινήσανε! κλαψ-σνιφ)

Ήθελα να γράψω πολλά πράγματα σήμερα...

Για το πριν και το μετά...Για τα παρελθόντα γεννέθλια...Για την ανασκόπηση της ζωής μου...Για τα λάθη και τις παραλείψεις μου...Για τις ευτυχισμένες στιγμές μου και τους τρελλούς αλλά απολύτως φυσιολογικούς -για μένα- φίλους μου...Για τις παλιές αγάπες και τις νέες λάχταρες...Για τα σχέδιά μου και τις επιθυμίες μου...Για τα όνειρα που δεν μου βγήκαν κι αυτά που κάνω τώρα...

Γι'αυτά κι άλλα πολλά ήθελα να γράψω σήμερα...Τελικά δεν θα το κάνω...Δεν είναι του παρόντος...
Σήμερα γιορτάζω! (Είμαι ήδη 5 ώρες στα {εξίσωση+1}) Οπότε θα τ'αφήσω για κάποια άλλη στιγμή!

Δια τον λόγον τούτον, αποφάσισα να κάνω αυτό το Τοστάκι μουσικό! :-)
Λοιπόν :

-> Enigma - Sadness
-> Brian Adams - Summer of '69
-> Barry White - Let the music play
-> Roxette - Listen to your heart
-> U2 - With or Without you

Υ.Γ. Roupis, μόλις έριξα το Τζοκεράκι! Κι αν μου κάτσει θα μου αλλάξει την ζωή ? Όχι...Απλά θα με κάνει να πραγματοποιήσω όλες τις ευχές σου! Σ'ευχαριστώ, bato! I secaj, jednom se zivi!

Life is wonderfull !

Isn't she ? .... Even if sometimes she is a bitch !

Τραγουδάκιον

Το καλοκαιρινόν! (Γιατί μου την βίδωσε από την ζέστη και το άγχος κι έμαθα να βάζω links)

Τρελή διάθεση (2)

(Μιλάμε έχω φοβερή διάθεση αυτό το Σ/Κ !!!! Μπα σε καλό μου !!! :-) )


Νύχτα χωρίς τ'αστέρι μου, νύχτα χωρίς φεγγάρι,
ίντα να κάμω την ζωή, ο χάρος να την πάρει...

Να ξαποστάσω ήθελα απόψε στο κορμί σου,
δεν ίντονε τσι μοίρας μου να κοιμηθώ μαζί σου...

Η Πούλια κι ο Αυγερινός στον ουρανό επάνω,
γλυκά μου ορμηνέψανε δικιά μου να σε κάμω.

Όμως η νύχτα έφυγε κι ο ήλιος εθεάθη
και τ' όνειρό σου, μάτια μου, από μπροστά μου εχάθη....

Μαράζι έχω στην καρδιά, στα στήθια έχω πόνο
ετσά 'ναι που κατάντησα στη σκέψη τζη και μόνο!


by Konstantinos R.

Διάθεση

{Χ}

Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω μια τρελλή διάθεση από το απόγευμα και θέλω να γράψω μια μαμακία για να περάσει η ώρα!

Όπως είδατε, έχω μαρκάρει με κόκκινο Χ αυτό το Τοστάκι, ούτως ειπείν είναι λίιιιιγο ακατάλληλο! Ξέρω ότι δεν συνάδει με το ύφος του Βλογακιού μου και -σας παρακαλώ φίλοι μην με παρεξηγήσετε, θα επανέλθω στα συγκαλά μου- αλλά είπαμε : έχω τρελλή διάθεση!!!

Η ερώτησής μου είναι αρχέγονη και πάντα κρίσιμη!

-Τελικώς, το μέγεθος μετράει ή ο τρόπος ? Φταίμε εμείς αν οι γυναίκες είναι κλειτοριδικές, κολπικές και μεικτές ?

Ο λόγος σε σας...κι οι ντομάτες σε μένα !!!

Μοναξιά*

...Αγαπώ τον άνεμο, που χαϊδεύει τα μαλλιά σου.
Αγαπώ τον ήλιο, που χρυσίζει τα μάτια σου.
Αγαπώ την βροχή, που κυλάει στο δέρμα σου.
Αγαπώ το σύμπαν, που γεμίζει τις αισθήσεις σου...
Την νύχτα, τ' άστρα κυλούν γοργά στο καλντερίμι τ' ουρανού.
Μικρά φανάρια που φωτίζουν το δρόμο προς την ευτυχία,
τον δρόμο μου.
Δρόμος βατός και άβατος, δύσκολος και εύκολος,
κατήφορος κι ανήφορος, δρόμος χωρίς επιστροφή.
Δίχως αρχή αλλά με τέλος, με άϋλο φως
που θρέφει την ψυχή μου,
σαγηνεύει το μυαλό κι αναταράσει την καρδιά μου.
Στα μάτια μου τρεμοπαίζει μια φωτιά.
Είναι το πύρινο χρώμα του ήλιου π' ανατέλλει,
ρίχνοντας άπλετο το φως και δύναμή του στο σύμπαν,
είναι το ίδιο χρώμα της δύσης,
όταν με απλότητα ζωγραφίζει τη μοναξιά μου
στο μονοπάτι που οδηγεί στα χνάρια της κρύας νύχτας.
Όμως έμελε να μείνει μόνο φως, χωρίς ανταπόκριση...
Μοναξιά και πάλι...


*by Konstantinos R.

Τελικά μήπως είμαι downnιάρης?

Το χθες έκλεισε όμορφα...Συνάντησα παλιές φίλες, προηγούμενους έρωτες, εφηβικούς και μεταγενέστερους...

Είδα ότι άφησα το σημάδι μου κι εγώ κι αυτό μ'εκανε χαρούμενο. Μην με παρεξηγήσετε, δεν το λέω εγωιστικά! Ούτως ή άλλως αυτές μ'απορρίψανε ή με διώξανε...Απλά ήταν μια ικανοποίηση, να βλέπω ότι τελικά δεν με ξεχάσανε, ότι κάτι καλό άφησα στην ψυχή και την καρδιά τους, ίσως και κάποια επιθυμία ξανάσμιξης ή και μόνο το "αν"...

Το σήμερα άνοιξε την πύλη του στην συννεφιά... Εντάξει δεν λέω, δρόσισε! Αλλά, Θεούλη μου, νυσάφι! Καλοκαίρι έχουμε! Το χειμώνα μαρτυρήσαμε! Άσε μας κι εμάς λίγο να χαρούμε!....
Αλλά πουουου αυτός, τον χαβά του! Εμένα θ'ακούσει?

Η δουλειά καλά κρατεί, τρέξιμο από 'δώ κι από 'κεί, ψιλοάσκοπο, χαρτούρα κι Άγιος ο Θεός! Κι εκεί είναι που σκάει το μηνυματάααακιιιι! Όχι που θα σας άφηνα παραπονεμένους να μην μάθαιτε αν πήρε ή όχι! Σας το παραθέτω αυτούσιο, τα συμπεράσματα δικά σας:
"Καλημέρα σας!Πως είστε;Γυρίσαμε από τα Παρίσια!Πολύ όμορφα περάσαμε!Να πας! (Σ.Σ. !!!!! πως μωρή?)Σε ευχαριστώ πολύ για το βραχιόλι.Είσαι πολύ καλός!(Σ.Σ. μαλάκας,κορόιδο,βλάκας,να-τρέχεις-πίσω-από-μένα κτλ) Τώρα θα το φοράω.Τι νέα από τα μαθήματα;Διαβάζεις;Φιλιά και καλά να περνάς."

....Αυτό!...Το΄στειλε εν ώρα δουλειάς...Ούτε να σηκώσει το γαμημένο το τηλέφωνο να με πάρει, τζάμπα είναι από την εταιρεία...Ένα ξερό μήνυμα....
Δεν πειράζει, αγόρι μου, στο ύψος σου εσύ (και τι ύψος, 1.95)! Δεν απάντησα...και δεν ξέρω αν θ'απαντήσω και καθόλου σε μήνυμα....Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν μούσμουλα, σκέφτηκα!

(χε,χε,χε-πονηρό γελάκι από το διαολάκι πίσω από την πλάτη μου)

Δεν ήξερα, δεν ρώταγα! Δεν ρώτησα αλλά έμαθα...

"Χτυπάω" το νουμεράκι της κοπέλας που είχα γνωρίσει πριν μερικές εβδομάδες και την ξανάδα χτες (χτες μου το΄δωσε κι όλας). Νόμιζα πως "έπαιζε" παιχνίδι κι αποφάσισα να δω που πάει....3-0 με πέναλτυ από τ'αποδυτήρια και πριν βγάλω ακόμα την φόρμα της προθέρμανσης! Κοντολογίς έχει φίλο στο Ηράκλειο και θα'ρθει το Σ/Κ και άμα είναι θα με πάρει την άλλη Τρίτη να βγούμε να τα πούμε....(τα κάλαντα, ίσως?...λέω 'γω τώρα!)

Να'μαι άλλη μια φορά με το απόλυτο μηδέν! Μηδέν στην καρδιά, μηδέν στην αγκαλιά, μηδέν εις το πηλίκον...


LaLaLaLa Life is wonderfull ,όπως λέει και το τραγουδάκι...Ναι, η ζωή είναι υπέροχη! Και τελικά, όλα αυτά με κάνουν πιο δυνατό (αφού δεν με σκοτώνουν...) και καλύτερο, για να δωθώ όταν -και ΑΝ- θα΄ρθει η κατάλληλη...

Μ'ακούς ? ..... Σε περιμένω ! :-)

Οι φωτό...

...που δεν μπήκανε στο προηγούμενο γ#^%*&$*&%*$^&ο ποστάκι!!!!!

Πολύχρονος!:-)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ROUPIIIIIIIIISSSSSSS!!!!!!!

Λίγο πριν πέσω για ύπνο (την λεγόμενη και σιέστα...) είπα να σου αφιερώσω αυτό το ποστάκι (στάκι-στάκι το τοστάκι)!

Ξέρω ότι μέχρι το βράδυ ΔΕΝ θα περάσεις καλά με την κατσαρίδα -αναγκαστικά- στο πλάϊ σου, γι'αυτό φροντίζω να σου φτιάξω λίγο την διάθεση!

Λόγω των υποχρεώσεών μας ξέρω ότι τα γεννέθλιά μας (...και τα δικά μου σε 8 μέρες...) θα είναι φατά (όπου φ=σκ) αλλά σου υπόσχομαι πως άμα κατέβεις κάτω θα το γλεντήσουμε δεόντως!!!

Άντε βρε, και με μια φυσιολογική γυναίκα!



(Φυσιολογική?....Εμείς?......ΜΠΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!!!)

Μπάνιο υπό βροχή...

Απόψε βίωσα μια πολύ όμορφη στιγμή...κι είπα να την κρατήσω για μένα.

Αλλά μετά αποφάσισα ότι έπρεπε να την μοιραστώ μαζί σας....!

Κατά τις 8 με πέρνει τηλέφωνο το φιλαράκι, σκασμένο από την δουλειά, και με παρακαλεί να πάμε για μπάνιο! Κοιτάζω έξω τον ουρανό, μουντίλα... Αλλά επείδή οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται, είπα να του κάνω το χατήρι!

Στο δρόμο έβλεπα τα σύννεφα να πυκνώνουν, έτοιμα για βροχή. Εγώ και η βροχή...διαζύγιο πολλάαααα χρόνια!

Φτάνουμε στην πισίνα του ξενοδοχείου του (άλλου) φίλου μου και μια και δυο βουτάμε στο νεράαακιιιι.....!

Η σκηνή αυτή μου ξύπνησε όλες τις αισθήσεις (και τις 7)!.... Η θερμοκρασία του νερού ιδανική, τα φώτα στην πισίνα να πρασινίζουν το νερό, στο βάθος ο ουρανός να έχει πάρει το μενεξεδί του χρώμα σ'εναλλαγές με το γκρι-μαύρο των συννέφων, εγώ να είμαι αραχτός στην υπερχείληση της πισίνας και ... να βρέχει!
Σήκωσα το πρόσωπό μου προς τον ουρανό κι άφησα την βροχή να με ξεπλύνει ... από το μέσα κι από το έξω μου....

(για την global!)



Αύριο θα έχουμε τηλέφωνα...Μετά από μια εβδομάδα θα με θυμηθεί ότι υπάρχω κι όχι γιατί θα της έρθει αναλαμπή αλλά γιατί θα λάβει αυτό που είχα υποσχεθεί να της φτιάξω......Όμως θα έχω δουλειά, πάαααραααα πολύ δουλειά και δεν θα μπορέσω ν'απαντήσω στα τηλεφωνήματα, στα μηνύματα, στα emails .........................................

15Αύγουστο στον Μπάλο (...και για την Ηρώ!) - Μέρος 2ον

Μετά από ένα υπέεεεροχο ξημέρωμα (ακούς global ? ξημερώνει κι εδώ !:-)), όπου κοιμήθηκα στις 2 και ξύπνησα στις 6 (άτιμο αγώι!) κι αφού ολοκλήρωσα την δουλειά για να μην με απολύσουνε (έχω 5 στόματα να θρέψω, 3 γάτες, 2 σκύλους, 1 καναρίνι κι 1...καρχαρίνι!:-)), αποφάσισα να ολοκληρώσω αυτό το αφιέρωμα (όχι σαν τους πολιτικούς μας που δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν ποτέ αλλά "ολοκληρώνουν" πάντα πάνω μας...).

Πέρυσι το καλοκαίρι ξε-αρραβωνιάστηκα κι ήμουν στα πολύ -μα πάρα πολύ- down μου ...
περισσότερο γιατί πίστευα πως ο τρόπος κι ο λόγος ήταν μαμακία .... (τεσπά, άλλο ποστάκι αυτό...) Έρχεται λοιπόν ο αξάδερφός μου και μου λέει ότι θα πάνε στον Μπάλο για το 4ήμερο κι αν ήθελα ν'ακολουθήσω!
Αν ήθελα λέει!!! Σαν τρελλός!:-) (όχι πως δεν είμαι, το νόημα να περνάει!). Μαζεύουμε τα συμπράγαλα (=πράγματα) και δρόμο! Ήταν 3 οικογένειες κι εγώ το σύνολον 10 νοματέοι. Το καλό της υπόθεσεις ήταν ότι δεν έχω μεγάλη διαφορά ηλικίας ούτε από τους γονείς ούτε από τα παιδιά, κι έτσι χαβαλεδιάρηδες που είμαστε ήταν σίγουρο ότι θα περνάγαμε καλά!
Αφού κάναμε την γνωστή διαδρομή που περιέγραψα πιο κάτω, φτάνουμε στον Μπάλο όπου μας περιμένει ο καπετάν-Νικόλας με την βάρκα του. Φορτώνουμε απάνω όλη τη πραμάτεια και μένα μαζί (οοοοο πραμάααατευτήηηηης!). Εκεί κάπου άρχισα να την βλέπω ... καπετάν-Κωσταντής! Καζικωμένος (=δεν υπάρχει ακριβής, μη-πρόστυχη μετάφραση!) στην πλώρη έδινα οδηγίες στους ... πισινούς μου (εγώ έχω έναν αλλά ήταν κι άλλοι 2 μέσα:-)). Αφού φτάσαμε τέρμα αριστερά (όπως φαίνεται στην φωτό 1) ξεφορτώσαμε κι αρχίσαμε να στήνουμε τις σκηνές.
Σημαντική παράληψη: στον Μπάλο υπάρχουν άνθρωποι που μένουν μόνιμα όλο το καλοκαίρι κι όχι σε σκηνές! Από αυτά που ξεβράζει η θάλασσα έχουν φτιάξει καλύβες-σπιτάκια με όλα τα κοφμόρ, υπνοδωμάτια, κουζίνα, μπάνιο -όχι τουαλέτα, γι'αυτό πάμε στο ... μεγάλο, αν και η καντίνα που'ναι εκεί διαθέτει μία. Υπάρχουν ηλεκτρογεννήτριες για τα ψυγεία και για τον απαραίτητο -λιγοστό- φωτισμό! Ένας από αυτούς είναι κι ο καπετάν-Νικόλας, που για συντομία θα τον λέμε "Καπετάνιο"
Στην παραλία λοιπόν είχαμε και το beach-bar μας, "Ο έναστρος ουρανός". "Παρκάραμε" τις σκηνές από δίπλα και το βραδάκι πήγαμε να ρίξουμε δίχτυα. Ξεκινήσαμε με τον καπετάνιο και τον ξάδερφό μου και ανοιχτήκαμε για τα καλά. Φανταστήτε τώρα σκηνικό στην επιστροφή: βράδυ, ησυχία (εκτός από τον θόρυβο της μικρής μηχανής), αστέρια στον ουρανό, ο Μπάλος μπροστά μας κι από πάνω το φεγγάρι σε μια μεσαία φέτα, να φωτίζει το δρόμο μας.............Θεϊκό! Εγώ κλασικά στην πλώρη ,κάτι σαν τον Λεονάρντο (μόνο που δεν υπήρχε περίπτωση να πνιγώ όπως έκανε αυτός ο λαλάκας!).
Την άλλη μέρα το πρωΐ βγάλαμε καλή ψαριά, που θα την κάναμε κακαβιά! Αφού ξεψαρίσαμε, πήγαμε για μπάνιο, όπου μετά θα περιμέναμε να'ρθουν η ξαδερφούλα μου με μια συμφοιτήτριά της (α,ναι, παράληψη Νο2:ο ξάδερφός μου στην ουσία είναι θείος μου αλλά επειδή με περνάει 8 έτη, δεν θέλει να του το ...θυμίζω!).
...............Κι εκεί αγαπητοί μου φίλοι ξεκινάει το μαρτύριό μου!!!!! Γιατί η συμφοιτήτρια ήταν ... φτυστή -ΜΑ ΟΛΟΦΤΥΣΤΗ- με τον πρώτο μου έρωτα, που είχαμε χωρίσει πριν 2 χρόνια.....Είχαν μάλιστα και την ίδια ημερομηνία γέννησης!!!!!!! (μπεεεεε πρόβατε, ισχύουν τελικά τ'αστρολογικά δίδυμα? κι αν ναί, υπάρχει περίπτωση να γίνουν και ... τρίδυμα??? Γιατί θα λωλαθώ στο τέλος!) Όπως καταλαβαίνεται πέρασα από 3 εγκεφαλικά, 2 καρδιακά, 40 κύματα κι 60 μαθητάδες (άσχετο!).

(Θυμάστε φαντάζομαι για πιο λόγο πήγα Μπάλο,ε? για να ξεχάσω.....λέει!......)

Το βραδάκι πάντως μ'αποζημίωσε . Φτιάχτηκε μια κακαβιά που όμοιά της δεν έχει ξαναγίνει (εκτός από τα χέρια του καπετάνιου)! Ομηρικές μάχες γύρω από μια κουταλιά που περίσσευε! Άλλο να σας το γράφω κι άλλο να το βλέπετε! Κατ'όπιν, για την χώνεψη, τσακίσαμε μερικά ουισκάκια στο μπαρ και ακολούθησε η γνωστή φιλολογική συζήτηση (περί ανέμων και υδάτων), κάτω από την απέραντη ησυχία και τα άστρα....Βέβαια, εγώ είχα καρφιά στον κώλο, με την άλλη δίπλα μου, και φερόμουνα σαν χάχας!...δεν ήξερα η αριστερά μου τι ποιεί (ούτε κι η δεξιά μου. βέβαια!). Αφού τους έκανα να νοιώσουν όλους άβολα (...εδώ υπάρχει ένας έρωτας....μεγάααααλοοοοοος....), σε κάποια φάση -ευτυχώς- συνήλθα!
Διάολε, δεν θα άφηνα τις γυναίκες να μου ταράξουν την ηρεμία που τόσο είχα ανάγκη! Ε, μετά άρχισα πάλι τα πειράγματα και τα γέλια (είμαι γνωστό πειραχτήρι...ε,Μικρή:-ΡΡΡ) και περάσαμε καταπληκτικά δίπλα στο νερό!
Το επόμενο πρωΐ ήρθε το καλύτερο....Κατά τις 6.30 ξύπνησα (στην ύπαιθρον δεν μπορείς να κοιμάσαι και μέχρι το βράδυ...) έφτιαξα φραπεδιά (χωρίς παγάκια) κι έκατσα να χαζεύω το θέαμα....Ο ήλιος ανάτειλε από πίσω από το βουνό, έριχνε το φως του πάνω στο Τηγάνι, το οποίο καθρεπτιζόταν πάνω στην -λάααααδι- λιμνοθάλασσα μπροστά μου.....Εξστασιάστηκα....Μοναδικές στιγμές χαλάρωσης........
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και τις επόμενες ημέρες.........Εγώ είχα πάρει προαγωγή σε πρώτο καπετάνιο (ούτε κάν...μούτσος!) κι η ζωή κυλούσε ωραία.......Ώσπου, ήρθε η στιγμή του γυρισμού.....Με βαριά καρδιά πήραμε τα πράγματα και μπήκαμε στο καράβι.....

Δώσαμε όμως μια υπόσχεση: φέτος θα επιστρέψουμε δριμύτεροι!!!!.......

Ποιος ακολουθεί ???

:-)))))