Την Δευτέρα είχαν γιορτή στο Δημοτικό του παιδιού μου. Όχι ακριβώς τα συνηθισμένα αλλά μια σχολική παράσταση, τον "Φον Δημητράκη". Ήταν αξιέπαινη η προσπάθεια και γελάσαμε πολύ σε κάποια σημεία, όχι τόσο με το θεατρικό όσο με τις προσπάθειες των παιδιών, τα "λαθάκια" και το άγχος τους, χώρια κάποιες φατσούλες που έβγαζαν (θεατρικό) γέλιο από μόνες τους :)
Αυτό, όμως, που συνέβη στο διάλειμμα ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη πράξη μου θύμισε πόσο σκληρά μπορεί να είναι τα παιδιά, απέναντι στους φίλους και συμμαθητές τους...
Στην τάξη του μικρού μου είναι 12-13 παιδάκια, αριθμός ιδανικός αν αναλογιστεί κάποιος πόσα παιδάκια συνωστίζονται σε άλλα δημοτικά. Εξ αυτών, είναι 3 αγοράκια και τα υπόλοιπα κορίτσια. Στον προαύλιο χώρο συνάντησε 3-4 συμμαθήτριές του κι όλα μαζί τρέχανε και γελάγανε...μέχρι που κάποιο κοριτσάκι αποφάσισε να κοροϊδέψει τον δικό μου για το επίθετό του...
Κρύος ιδρώτας έτρεξε στην ραχοκοκκαλιά μου... Ξαφνικά θυμήθηκα όλα όσα είχα "τραβήξει" εγώ στην ηλικία του και πιο μεγάλος, λόγω του επιθέτου μου. Πόσες φορές, σαν παιδί, είχα ντραπεί και τι προσωπικό αγώνα είχα κάνει για να αποδεχτώ τις κοροϊδίες αυτές και να μην με νοιάζουν... Και πόσο κοπίασα ως επαγγελματίας για να κάνω το επίθετό μου εργασιακό "brand name" (δανείζομαι τον αδόκιμο όρο και να με σχωρνάτε).
Πίστευα πως όλο αυτό το είχα αφήσει πίσω μου αλλά να που ένα 6χρονο κοριτσάκι, σε μια σχολική γιορτή, ήρθε να μου το θυμίσει.Αυτό που πρέπει να κάνω και σύντομα, είναι να κάτσω να μιλήσω με το παιδάκι μου, να του εξηγήσω, να του συζητήσω, να του δώσω την εμπειρία μου, για να μην αισθανθεί τίποτα κακό...να τον προφυλάξω αφού δεν μπόρεσα να τον προετοιμάσω...
Αυτό, όμως, που συνέβη στο διάλειμμα ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη πράξη μου θύμισε πόσο σκληρά μπορεί να είναι τα παιδιά, απέναντι στους φίλους και συμμαθητές τους...
Στην τάξη του μικρού μου είναι 12-13 παιδάκια, αριθμός ιδανικός αν αναλογιστεί κάποιος πόσα παιδάκια συνωστίζονται σε άλλα δημοτικά. Εξ αυτών, είναι 3 αγοράκια και τα υπόλοιπα κορίτσια. Στον προαύλιο χώρο συνάντησε 3-4 συμμαθήτριές του κι όλα μαζί τρέχανε και γελάγανε...μέχρι που κάποιο κοριτσάκι αποφάσισε να κοροϊδέψει τον δικό μου για το επίθετό του...
Κρύος ιδρώτας έτρεξε στην ραχοκοκκαλιά μου... Ξαφνικά θυμήθηκα όλα όσα είχα "τραβήξει" εγώ στην ηλικία του και πιο μεγάλος, λόγω του επιθέτου μου. Πόσες φορές, σαν παιδί, είχα ντραπεί και τι προσωπικό αγώνα είχα κάνει για να αποδεχτώ τις κοροϊδίες αυτές και να μην με νοιάζουν... Και πόσο κοπίασα ως επαγγελματίας για να κάνω το επίθετό μου εργασιακό "brand name" (δανείζομαι τον αδόκιμο όρο και να με σχωρνάτε).
Πίστευα πως όλο αυτό το είχα αφήσει πίσω μου αλλά να που ένα 6χρονο κοριτσάκι, σε μια σχολική γιορτή, ήρθε να μου το θυμίσει.Αυτό που πρέπει να κάνω και σύντομα, είναι να κάτσω να μιλήσω με το παιδάκι μου, να του εξηγήσω, να του συζητήσω, να του δώσω την εμπειρία μου, για να μην αισθανθεί τίποτα κακό...να τον προφυλάξω αφού δεν μπόρεσα να τον προετοιμάσω...
Και με μένα συνέβαινε αυτό. Βλέπεις το επίθετο μου παραπέμπει σε κουτί (ή κουτή) και όταν μας έβλεπαν με την αδερφή μου, έλεγαν "καλώς τα κουτάκια" κι άλλα πολλά που για να μην με πληγώνουν είχα βρει τον τρόπο ( από τότε μάλλον να αυτοσαρκάζομαι) να το προσπερνώ γελώντας πρώτα εγώ με το όνομά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά μπορεί να γίνουν πολύ σκληρά. Πολύ καλή η σκέψη σου να μοιραστείς μαζί του τη δική σου εμπειρία και πώς το πέρασες! Με τη συζήτηση μπορεί να γλυκάνουν τα τραύματα και να μετριαστεί η εσωτερική αναστάτωση!
Έτσι το σκέφτηκα κι εγώ. Δεν χρειάζεται να τ' ανακαλύψει μοναχός του, όπως το έκανα εγώ.
Διαγραφήόλα μα όλα τα επίθετα στnν Ελλάδα είναι εν δυνάμει κοροϊδεύσιμα, αν ο άλλος έχει διάθεσn να σε κάνει ρεζίλι. Τόσο απλά. Μιλάει αυτός που το επίθετό του προέρχεται από τnν τυροκομεία και που στα αρχαία σnμαίνει "μαλακός" και με μια μικρούυυυυυλα αλλαγn τόνου σnμαίνει "καυγάς"/"κρατάω μούτρα" και "αναστάτωσn"....το παιδί σου πρέπει να του κάνεις αυτό ακριβώς που του είπες: εξεικοίωσn με το επίθετό του και πως να το αντιμετωπίζει
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ΄ εντυπωσίασες αλήθεια με την απάντησή σου και σ' ευχαριστώ :) Αυτό έχω ξεκινήσει να κάνω.
ΔιαγραφήΈπρεπε ήδη να το έχεις κάνει! Από όταν ξεκίνησε να πηγαίνει σχολείο, κι ας ήταν όλα μια χαρά, έπρεπε να τον έχεις προετοιμάσει. Είχα κι εγώ τέτοιο θέμα, μιας και με λένε στο επίθετο Ματζούνη. Καταλαβαίνεις, η κοροϊδία πήγαινε σύννεφο! Αλλά αν θυμάμαι καλά μια φορά μονάχα έκλαψα, την πρώτη. Μετά έγινα επιθετική! Έδινα ξύλο δηλαδή! Πράγμα που επίσης δεν ήταν καλό, αφού κανείς δεν μου είχε μιλήσει για το πως έπρεπε να αντιδρώ σε τέτοιες περιπτώσεις. Ακόμη και τώρα που τα έχω τα χρονάκια μου, μιλώντας με τη μάνα μου γι' αυτά που περνούσα (που επίσης τα έχει και τα παραέχει μάλιστα τα χρονάκια της) δεν το πιστεύει... Καμιά φορά, οι δικοί μας άνθρωποι με την αδιαφορία τους γίνονται ακόμη πιο σκληροί από τα παιδάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε, μίλησέ του σύντομα. Χθες!
Χαιρετισμούς από τα μέρη μου!
Δεν θέλω να γίνει επιθετικός (δεν έγινα ούτε εγώ εξάλλου). Θα το είχα κάνει αλλά βλέπεις, όταν αντιμετωπίζεις κάτι τόσο παλιά, έχεις την τάση να το "χώνεις" κάτω από το χαλάκι...κι έρχεται μετά μια μικρή "καθαρίστρια" και το βγάζει έξω :)
ΔιαγραφήΞεκίνησα ήδη, σ' ευχαριστώ για το σχόλιο :)
Δυστυχώς δύσκολα μπορείς να προετοιμάσεις το παιδί σου για το πως θα αντιμετωπίσει το πιο σκληρό και απάνθρωπο περιβάλλον που θα συναντήσει, αυτό του σχολείου. Φυσικά η πρότερη εμπειρία σου στο ίδιο θέμα σίγουρα θα είναι βοηθητική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι κι εγώ έτσι πιστεύω Μαλεράκο :)
ΔιαγραφήΚαλά θα κάνεις να του μιλήσεις. Στην τελική όλα καλά θα πάνε. Εδώ έχει κάνει επιτυχία και Α.Ε. ο Τσιμπούκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόεδρας ΑΠΙ
Αχαχαχαχαχα αυτό που το πας??? Θανξ!
Διαγραφή(γιατί πάντα βγαίνεις Ανώνυμος?...)
Γιατί γράφω από τη δουλειά όταν έχω χρόνο:P
ΔιαγραφήΑααα, οκι-ντοκι :)
ΔιαγραφήΚαλέ συ είναι καλός μπαμπάς! Ω σαν το Καλαμάρι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή μου :)
Διαγραφήότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και έτσι όπως εσύ σηκώθηκες και έκανες brand name το δικό σου θα διδάξεις και αυτόν να κάνει το ίδιο. Τουλάχιστον εκείνος έχει κάποιον που προηγήθηκε και μπορεί να τον συμβουλεύσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και ναι, αυτό κάνω και θα συνεχίσω να κάνω :)
Διαγραφή