Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου...

Σήμερα ξημέρωσε μια καινούργια μέρα ...

Δύσκολη μέρα, απ' όλες τις απόψεις ...

Η χθεσινή μέρα ξεκίνησε λυπημένη, έγινε θλιμμένη, το γύρισε σε καταιγίδα που κόπασε το βράδυ αργά ...
Ήρθε να μας θυμίσει ότι σ' αυτή τη πόλη το νέφος δεν δηλητηριάζει μόνο το σώμα μας αλλά και τις καρδιές, το μυαλό και τις συνειδήσεις μας ... Κυρίως το τελευταίο, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πως βγήκε χθες καμαρωτός-καμαρωτός, λες και κέρδισε το 10πλό τζακ-ποτ στο Τζόκερ ...
Είμαι σίγουρος ότι αυτός και οι όμοιοί του το κέρδισαν ... σε βάρος σου, σε βάρος μου, σε βάρος όλων μας ...

Και σκέφτομαι το παιδί μου ... πως θα το μεγαλώσω, πως θα το αναθρέψω, τι θα του μάθω και πως θα τον κάνω να πιστέψει σ' αυτά που θα του πω ... Γιατί η θεωρία χωρίς την πράξη είναι λειψή ...
Και τι θα του πω όταν αρχίσει να με ρωτάει έννοιες και λέξεις που υπάρχουν στα λεξικά, δεν υφίστανται όμως πια στην καθημερινότητά μας ... Δημοκρατία ... Ελευθερία ... Ισότητα ... Ισονομία ... Αξιοπρέπεια ... και τόσες άλλες ...

Το κυριότερο όλων, όμως, είναι να έχει και να κρατήσει όνειρα κι ελπίδες!
Ακόμα και σ' αυτήν την χώρα, ακόμα και σ' αυτήν την κατάσταση, ακόμα κι έτσι ... :)