Διακοπές τέλος ...

... και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, που θα 'λεγε κι η συγχωρεμένη η λάλη μου (=γιαγιά μου). Είναι όμως τα πράγματα έτσι ?

Φέτος, για πρώτη φορά στην ζωή μου είχα 3 εβδομάδες διακοπές! Και για όσους νομίζουν ότι επειδή ζω στην θάλασσα δίπλα κάνω κάθε χρόνο διακοπές, έχουν πέσει στην μεγαλύτερη πλάνη! Η μόνη διαφορά είναι ότι έχω πολύ κοντά -χιλιομετρικά- την θάλασσα ... κάτι που δεν ισχύει χρονικά από 15 Ιουλίου μέχρι τέλος Αυγούστου. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα κι όχι της παρούσης γιατί δεν έχω καμία όρεξη να μιζεριαστώ και να γκρινιάξω!

Συνειδητοποιώ ότι γράφω τοστάκι μετά από πολύ καιρό, αν εξαιρέσω τα εμβόλιμα της αλλαγής. Η αλήθεια είναι ότι απόψε είχα όρεξη να γράψω αλλά έπαθα το σύνδρομο της "λευκής σελίδας" ! Οπότε θα τοστάρω λίγα για τις διακοπές! Ήταν οι καλύτερες που πέρασα ποτέ, μέχρι τις επόμενες φυσικά! 2 εβδομάδες Αθήνα και 1 στα Χανιά. Θα μου πείτε "μα διακοπές στην Αθήνα? Κι εσύ δεν ήσουν που γκρινιαξες για τα Χανιά?" Ε, ναι λοιπόν, εγώ ήμουν και ναι, διακοπές στην Αθήνα τον 15αύγουστο, όταν όλα τα άλλα μέρη πήζουν από κόσμο! Το'χετε δοκιμάσει ποτέ? Εγώ φέτος και μ'άρεσε πολύ! Αν υπήρχε και μεταφορικό μέσο όλα θα 'ταν καλύτερα αλλά ας όψετε ο ηλίθιος ο Μυτηλινιός κι ο μαλάκας-ίσως-μαστουρωμένος-οδηγός του άλλου αμαξιού. Αλλά δεν παραπονιέμαι, μια χαρούλα ήταν κι έτσι! Κατεβήκαμε Χανιά, αρπάξαμε τον Πουέμπλο κι όπου φύγει-φύγει!

Ναι, διακοπές στα Χανιά με την γυναίκα της ζωής μου...Τι όμορφη ξαφνικά που έγινε η πόλη!