Το πρωϊνο ξύπνημα τού ήταν πάντα πρόβλημα. Τα τελευταία βράδυα δεν κοιμάται καλά. Δεν ξέρει κι αν κοιμάται στην ουσία. Πέφτει στο κρεββάτι κουρασμένος … αλλά δεν τον παίρνει ο ύπνος. Μόλις ακουμπήσει το μαξιλάρι ενεργοποιείται αυτόματα το μυαλό του. Λες κι έχει κάποιο μαγικό κουμπί αυτό το μαξιλάρι που μόλις πάει να ξαπλώσει δίνει εντολή στον εγκέφαλο ν’ αρχίσει να σκέφτεται...
Αλλά πάντα έτσι ήταν. Μόνο που δεν μπορεί να το συνηθίσει. Θέλει όταν πάει για ύπνο να κοιμάται αμέσως! Οι μόνες φορές που γίνεται αυτό είναι με την Ελένη...Ή για την ακρίβεια, μετά την Ελένη.
Σηκώθηκε πριν χτυπήσει το κινητό του. Τον εκνευρίζει πια αυτός ο ήχος του. Κάθε πρωί να του θυμίζει ότι «Σήκω, είναι η ώρα να πας στο γραφείο». Δεν φταίει κι αυτό, το ρυθμίζει κάθε βράδυ για το «ω μη γέννειτο»...Μήπως αποφασίσει κάποια μέρα να μην πάει στην δουλειά. Και ξέρει ότι αν γίνει αυτό, θα το κάνει και την επόμενη...και την μεθεπόμενη...
Έφτιαξε τον πρώτο καφέ της ημέρας. Ίσα για ν’ανοίξει το μάτι και να ξυπνήσει ο εγκέφαλος...πόσο πια? Κάθεται στο τραπεζάκι της κουζίνας και στρίβει ένα τσιγάρο. «Θες να σου στρίψω εγώ ένα? Δεν το’χω κάνει πολύ καιρό και δεν ξέρω πως θα βγεί!» , «Προσπάθησε, είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις!» . Με την άκρη του ματιού του την έβλεπε να βγάζει το χαρτί, τα φιλτράκια, τον καπνό...Είναι δύσκολο το στρίψιμο στο αμάξι, αυτός είχε συνηθίσει αλλά δεν ήθελε να την τρομάξει γιατί κρατούσε στα χέρια του το τιμόνι! «Ορίστε, δεν έχει πολύ καπνό μέσα...Χάλια έγινε!» , «Όχι μωρό μου, βγήκε τέλειο!».
Ντύθηκε νωχελικά. Σκεφτόταν την διαδρομή, 1 ώρα στην καλύτερη περίπτωση, χωρίς ιδιαίτερη κίνηση. Η καλύτερη δικαιολογία για την αργοπορία του στην δουλειά. Ποτέ δεν είχε πάει στην ώρα του...και γιατί άραγε? Για να δει τα ξυνισμένα μούτρα του διευθυντή και να του χαλάει την μέρα? Για να του αρχίσει τις απαιτήσεις και, αν δει ότι δεν τον έπαιρνε, τα γλυψίματα? Τον συχαινόταν...τον συχαινόταν και τον μισούσε ταυτόχρονα. Πρώτη φορά στην ζωή του έβγαζε τέτοια συναισθήματα για ένα άνθρωπο...ή δίποδο ον, στην προκειμένη περίπτωση.
Ήξερε όμως ότι δεν μπορούσε να του τα χώσει όπως του αξίζαν. Όχι δεν μπορούσε, δεν έπρεπε. Ξεκίνησε την δουλειά χωρίς μισθό, σαν συνεργάτης του γραφείου, που θα πληρωνόταν επί τω έργω...Μόνο που το «έργο» δεν είχε παιχτεί ακόμα στους κινηματογράφους. Ήξερε ότι του χρειαζόταν η «εμπειρία» που θ’ αποκτούσε, γι’ αργότερα, στον τομέα του. Πίστεψε στα παχιά λόγια του καραφλού με τις ελίτσες (πολλές φορές του θύμιζε τον Σημίτη...στο πιο ψηλό του) και ξεκίνησε με χαρά και περηφάνεια, που θα δούλευε πρώτη φορά σ’αυτό που’χε σπουδάσει...Ακόμα θυμόταν την χαρά της πρώτης μέρας, το χτυποκάρδι του...Γρήγορα όμως τα γεγονότα τον χτύπησαν κατακέφαλα. 4 μήνες κι ακόμα δεν είδε ένα σεντ, μόνο υποσχέσεις.
«Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση, πρέπει να του πεις κάτι!» , «..........» , «Μα όλοι το ξέρουν ότι ΕΣΥ κρατάς το γραφείο κι ότι αν του έλειπες τίποτα δεν θα’κανε!» , «Του είπα κάποια πράγματα...Αλλά να σου πω κάτι? Τέτοιους αδίστακτους ανθρώπους τους φοβάμαι. Δεν ξέρεις που μπορεί να τον πετύχω αργότερα μπροστά μου. Τον πάω λίγο με το μαλακό ακόμα...» , «...Έχεις δίκιο...».
Πέρασε άλλος ένας μήνας έτσι. Πάλι υποσχέσεις, πάλι παχειά λόγια «έχεις δυνατότητες, είσαι πολύ καλός στην δουλειά σου, κάνε υπομονή, το δουλεύω...», μάλλον τον δούλευε κανονικά. Αν είχε άλλη εναλλακτική, αν είχε άλλη λύση...Αν...
31/08/2006
29/08/2006
Αγγελία Γνωριμιών !
Μην πάει ο νους σας στο κακό (αμέσως, μην χάσετε!). Απλά θα ήθελα να γνωρίσω αυτόν ή αυτήν (λόγω ευγενίας το έβαλα το "αυτήν" γιατί δεν πιστεύω πως είναι γυναίκα) που μπαίνει στο βλογάκι μου από τον Γούγλη ("Καλώς τον Γούγλη το Γουγλάαακιιιι μαααας") με λέξεις όπως :
-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Γ@ΜΗΣΙ@
-τζαμπα γ@μησι
-Γ@μήσι@ στα Χανιά
-γ@μησι@
-γ@μήσι
-φοτο γ@μησι@
-ΦΩΤΟ Γ@ΜΗΣΙ@
και το καλύτερό μου,
-γ@μήσι με τον ξάδερφο !!!!!
Αλήθεια είμαι περίεργος να μάθω ποιος είναι !
Πάντως τώρα του'δωσα πολλές εναλλακτικές να με βρει πρώτο και καλύτερο στον Γούγλη!
ΗΗΗΜΑΡΤΟΝ (που λέει κι ο Γιώργαρος - αλήθεια, που είναι αυτός ???)
-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Γ@ΜΗΣΙ@
-τζαμπα γ@μησι
-Γ@μήσι@ στα Χανιά
-γ@μησι@
-γ@μήσι
-φοτο γ@μησι@
-ΦΩΤΟ Γ@ΜΗΣΙ@
και το καλύτερό μου,
-γ@μήσι με τον ξάδερφο !!!!!
Αλήθεια είμαι περίεργος να μάθω ποιος είναι !
Πάντως τώρα του'δωσα πολλές εναλλακτικές να με βρει πρώτο και καλύτερο στον Γούγλη!
ΗΗΗΜΑΡΤΟΝ (που λέει κι ο Γιώργαρος - αλήθεια, που είναι αυτός ???)
28/08/2006
Η Πιο Γλυκειά Στιγμή Σου ...
" Να κάνω μια ηλίθια ερώτηση ?"
" Φυσικά !"
" Πάμε το Σάββατο Μπάλο ?"
" Βεβαίως !!! Φτάνει να τελειώσω κάτι δουλίτσες αύριο πρώτα !"
Την μέρα που θα 'φευγες, την μέρα που αποφάσισα(με) να παρατείνουμε τις διακοπές μας στο νησί. Το νησί που είχε πάρει ένα αλλοιώτικο χρώμα, μια ευχάριστη νότα, μια εικόνα άλλης εποχής με την παρουσία σου! Πόσο ομορφότερος έγινε ο τόπος, πόσο μπόρεσε ν' αλλάξει σε 5 μέρες !
Ήμουν πολύ χαρούμενος που ήθελες να πάμε στον τόπο που, για μένα, είναι ταυτισμένο με τον επίγειο Παράδεισο ! Κάτι σαν το νησί που θέλουμε να πάμε κι οι δυό μας για πρώτη φορά ! Κι ας μην μου φάνηκε εξαρχής ! Έφτασε το Σάββατο και φυσικά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα πρώτα πλοιαράκια, μια που τον ύπνο τον έχουμε στο τσεπάκι μας, πάντα πρόχειρο και ... διαρκή ! :-)
Μπήκαμε στον Πουέμπλο και ξεκινήσαμε για Καστέλι. Σε παρατηρούσα σ' όλη την διαδρομή, όσες φορές δηλαδη μου το επέτρεπε ο δρόμος, οι "υπέροχοι" οδηγοί του τόπου και το "πολύ κοντά δεν είσαι ? Κράτα λίγο τις αποστάσεις, φοβάμαι !" - "Μην φοβάσαι, το ελέγχω" αλλά σου 'κανα το χατήρι για να είσαι όσο το δυνατόν πιο χαλαρή. Και ήσουν. Απολάμβανες το τοπίο που έχει μια άγρια ομορφιά, βγάζει θετική ενέργεια και σε ηρεμεί κι ας προσπάθησα κάποιες φορές με άσχετες-αστείες κουβέντες να μιλήσουμε λίγο.
" Το 'χεις ξαναπεί το "είναι ΑΥΤΗ" στην κυρά-Ιωάννα ?"
Πάγωσα για μια στιγμή, τόση όσο να καταλάβω πώς ήρθε αυτό!
" Όχι μωρό μου, γι' αυτό και είναι ευχάριστα προβληματισμένη !"
Διέκρινα ένα βλέμμα αμφιβολίας αλλά πείστηκες μόλις με κοίταξες στα μάτια.
Βγάλαμε τα εισιτήρια και μπήκαμε στο πλοίο. Δεν σ' άρεσε το μέγεθός του, μοιάζει λίγο με μεγάλη βάρκα! Αλλά είναι ασφαλές. Στην διαδρομή κατά την προσφιλή μου -κακή- συνήθεια σου έκανα τον ξεναγό. Βοήθησε σ'αυτό και ο τυπάς που προσπαθούσε να μάθει από τον καπετάνιο λεπτομέρειες και να τις μεταφέρει στην υπόλοιπη παρεά/οικογένεια μπροστά μας με περηφάνεια! Έμαθες επίσης ότι το ομορφότερο μέρος της Κρήτης -το δυτικό- υπερυψώνεται και το ανατολικό -που "ορισμένοι" τοπικιστές εσφαλμένα πιστεύουν ότι είναι το καλύτερο- βυθίζεται ! "Να ενημερώσεις σχετικά !" :-)
Καβαντζάροντας το ακρωτήρι σου έδειξα στο βάθος την Γραμβούσα και το πλοίο άρχισε να κληδωνίζεται από τους κυματισμούς που ήταν όμως ήπιοι. " Σε πειράζει η θάλασσα ?" - " Είμαι θαλασσόλυκος εγώ ! Το πολύ-πολύ να σκύψω από την κουπαστή και να ξερνάω κάτω !" - " Όχι μωράκι μου, λυπήσου τους από κάτω !" Ευτυχώς για σένα (και τους από κάτω) δεν συνέβει τίποτα τέτοιο ! Σειρά είχε το "Μουνί", η σπηλιά ψηλά στο βράχο που είχε τέτοιο σχήμα ! " Έχετε μια μανία με τις τρύπες και τα ονόματά τους εδώ στην Κρήτη, ε?" μου'πες γελώντας. Είναι κι αυτή η σπηλιά "Κωλοτρυπίδα" στις Μουρνιές που σου είπα!
Μαγεμένοι από το χρώμα του νερού και την καθαρότητά του κάναμε dembarkation όπως δεν είχες ξανακάνει ποτέ ! Περπατήσαμε στην αμμουδιά -με την πίσσα λόγω του ναυαγίου- και αφού βραχήκαμε φτάσαμε στην άλλη άκρη της λιμνοθάλασσας. Η ομπρέλα σπασμένη και με αέρα σε χτύπησε ... ελπίζω μέχρι να παντρευτείς να γειάνει :-( Όμως με μια πατεντούλα μου κάναμε την "τέντα" μας κάτω από τον κορμό.
Μετά την πρώτη βουτιά ήθελες να μαζέψεις κοχύλια. Ξάπλωσα κάτω από την ομπρέλα και σε χάζευα ... Σαν μικρό παιδί να ψάχνεις την άμμο και να βρίσκεις όλα τα είδη και τα μεγέθη. Δεν μπορούσα να σε χορτάσω ... Έχει μια μαγεία αυτός ο τόπος, μόνο που υπάρχεις μέσα του βγαίνεις έξω από τον εαυτό σου, κάνεις "διακοπές" απ' αυτόν. Κοιταζόμασταν στα μάτια και ήξερα οτι ΕΔΩ, έστω και για λίγες ώρες, ήσουν ευτυχισμένη ! " Πόσο μπορεί να κάτσει ένας άνθρωπος εδώ, με μόνο τ' απαραίτητα ?" - " Τι εννοείς απαραίτητα ?" - " Φαί, νερό και τουαλέτα ?" - " Η τουαλέτα θα μας δυσκολέψει λίγο..." - " Δεν πειράζει, στην φύση !" - " 4-5 μέρες " - " Θα μπορούσα να κάτσω και 10 ... Να το κάνουμε του χρόνου, οι δυό μας !" , και τα ματάκια σου λάμπανε ! Κι εγώ να στενοχωριέμαι που δεν είχαμε σκεφτεί νωρίτερα να παρατήνουμε τις μέρες για να έρθουμε εδώ περισσότερο της μιας μονοήμερης εκδρομής ...
Θα μου λείψει ο πρωινός μας καφές, η ώρα που περνούσε κάνοντας υπομονή μέχρι να ξυπνήσεις και να μιλήσουμε, η παρουσία σου δίπλα μου στο αυτοκίνητο, το " Θα μου δώσεις ένα τσιγαράκι " μα πάνω απ' όλα μου λείπεις εσύ και η ματιά σου που ξέρει να με διαβάζει και να ηρεμώ μέσα της, ότι κι αν συμβαίνει γύρω μου ... Θα' μαστε πάλι μαζί, σύντομα μωρό μου ! Λίγη υπομονή μόνο κι ας ξέρω ότι είναι δύσκολο και για τους δυο μας !
* Σόρυ αν δεν μπόρεσα να μεταφέρω αυτούσιους τους διαλόγους ...
Υ.Γ. Σου είπα ότι μ' ερεθίζανε (όχι σεξουαλικά, βεβαίως-βεβαίως !) οι διαφημίσεις του Johny Walker κι ήθελα να το δοκιμάσω. Είχες δίκιο τελικά, δεν χρειαζόταν να το κάνω γιατί είναι ηλίθιες διαφημίσεις που υπόσχονται ψεύτικες γεύσεις ! Το 'κανα όμως όχι γιατί δεν σε πίστεψα αλλά για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές ! Δεν θα το ξαναβάλω στο στόμα μου, it's a promise ! :-)
" Φυσικά !"
" Πάμε το Σάββατο Μπάλο ?"
" Βεβαίως !!! Φτάνει να τελειώσω κάτι δουλίτσες αύριο πρώτα !"
Την μέρα που θα 'φευγες, την μέρα που αποφάσισα(με) να παρατείνουμε τις διακοπές μας στο νησί. Το νησί που είχε πάρει ένα αλλοιώτικο χρώμα, μια ευχάριστη νότα, μια εικόνα άλλης εποχής με την παρουσία σου! Πόσο ομορφότερος έγινε ο τόπος, πόσο μπόρεσε ν' αλλάξει σε 5 μέρες !
Ήμουν πολύ χαρούμενος που ήθελες να πάμε στον τόπο που, για μένα, είναι ταυτισμένο με τον επίγειο Παράδεισο ! Κάτι σαν το νησί που θέλουμε να πάμε κι οι δυό μας για πρώτη φορά ! Κι ας μην μου φάνηκε εξαρχής ! Έφτασε το Σάββατο και φυσικά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα πρώτα πλοιαράκια, μια που τον ύπνο τον έχουμε στο τσεπάκι μας, πάντα πρόχειρο και ... διαρκή ! :-)
Μπήκαμε στον Πουέμπλο και ξεκινήσαμε για Καστέλι. Σε παρατηρούσα σ' όλη την διαδρομή, όσες φορές δηλαδη μου το επέτρεπε ο δρόμος, οι "υπέροχοι" οδηγοί του τόπου και το "πολύ κοντά δεν είσαι ? Κράτα λίγο τις αποστάσεις, φοβάμαι !" - "Μην φοβάσαι, το ελέγχω" αλλά σου 'κανα το χατήρι για να είσαι όσο το δυνατόν πιο χαλαρή. Και ήσουν. Απολάμβανες το τοπίο που έχει μια άγρια ομορφιά, βγάζει θετική ενέργεια και σε ηρεμεί κι ας προσπάθησα κάποιες φορές με άσχετες-αστείες κουβέντες να μιλήσουμε λίγο.
" Το 'χεις ξαναπεί το "είναι ΑΥΤΗ" στην κυρά-Ιωάννα ?"
Πάγωσα για μια στιγμή, τόση όσο να καταλάβω πώς ήρθε αυτό!
" Όχι μωρό μου, γι' αυτό και είναι ευχάριστα προβληματισμένη !"
Διέκρινα ένα βλέμμα αμφιβολίας αλλά πείστηκες μόλις με κοίταξες στα μάτια.
Βγάλαμε τα εισιτήρια και μπήκαμε στο πλοίο. Δεν σ' άρεσε το μέγεθός του, μοιάζει λίγο με μεγάλη βάρκα! Αλλά είναι ασφαλές. Στην διαδρομή κατά την προσφιλή μου -κακή- συνήθεια σου έκανα τον ξεναγό. Βοήθησε σ'αυτό και ο τυπάς που προσπαθούσε να μάθει από τον καπετάνιο λεπτομέρειες και να τις μεταφέρει στην υπόλοιπη παρεά/οικογένεια μπροστά μας με περηφάνεια! Έμαθες επίσης ότι το ομορφότερο μέρος της Κρήτης -το δυτικό- υπερυψώνεται και το ανατολικό -που "ορισμένοι" τοπικιστές εσφαλμένα πιστεύουν ότι είναι το καλύτερο- βυθίζεται ! "Να ενημερώσεις σχετικά !" :-)
Καβαντζάροντας το ακρωτήρι σου έδειξα στο βάθος την Γραμβούσα και το πλοίο άρχισε να κληδωνίζεται από τους κυματισμούς που ήταν όμως ήπιοι. " Σε πειράζει η θάλασσα ?" - " Είμαι θαλασσόλυκος εγώ ! Το πολύ-πολύ να σκύψω από την κουπαστή και να ξερνάω κάτω !" - " Όχι μωράκι μου, λυπήσου τους από κάτω !" Ευτυχώς για σένα (και τους από κάτω) δεν συνέβει τίποτα τέτοιο ! Σειρά είχε το "Μουνί", η σπηλιά ψηλά στο βράχο που είχε τέτοιο σχήμα ! " Έχετε μια μανία με τις τρύπες και τα ονόματά τους εδώ στην Κρήτη, ε?" μου'πες γελώντας. Είναι κι αυτή η σπηλιά "Κωλοτρυπίδα" στις Μουρνιές που σου είπα!
Μαγεμένοι από το χρώμα του νερού και την καθαρότητά του κάναμε dembarkation όπως δεν είχες ξανακάνει ποτέ ! Περπατήσαμε στην αμμουδιά -με την πίσσα λόγω του ναυαγίου- και αφού βραχήκαμε φτάσαμε στην άλλη άκρη της λιμνοθάλασσας. Η ομπρέλα σπασμένη και με αέρα σε χτύπησε ... ελπίζω μέχρι να παντρευτείς να γειάνει :-( Όμως με μια πατεντούλα μου κάναμε την "τέντα" μας κάτω από τον κορμό.
Μετά την πρώτη βουτιά ήθελες να μαζέψεις κοχύλια. Ξάπλωσα κάτω από την ομπρέλα και σε χάζευα ... Σαν μικρό παιδί να ψάχνεις την άμμο και να βρίσκεις όλα τα είδη και τα μεγέθη. Δεν μπορούσα να σε χορτάσω ... Έχει μια μαγεία αυτός ο τόπος, μόνο που υπάρχεις μέσα του βγαίνεις έξω από τον εαυτό σου, κάνεις "διακοπές" απ' αυτόν. Κοιταζόμασταν στα μάτια και ήξερα οτι ΕΔΩ, έστω και για λίγες ώρες, ήσουν ευτυχισμένη ! " Πόσο μπορεί να κάτσει ένας άνθρωπος εδώ, με μόνο τ' απαραίτητα ?" - " Τι εννοείς απαραίτητα ?" - " Φαί, νερό και τουαλέτα ?" - " Η τουαλέτα θα μας δυσκολέψει λίγο..." - " Δεν πειράζει, στην φύση !" - " 4-5 μέρες " - " Θα μπορούσα να κάτσω και 10 ... Να το κάνουμε του χρόνου, οι δυό μας !" , και τα ματάκια σου λάμπανε ! Κι εγώ να στενοχωριέμαι που δεν είχαμε σκεφτεί νωρίτερα να παρατήνουμε τις μέρες για να έρθουμε εδώ περισσότερο της μιας μονοήμερης εκδρομής ...
Θα μου λείψει ο πρωινός μας καφές, η ώρα που περνούσε κάνοντας υπομονή μέχρι να ξυπνήσεις και να μιλήσουμε, η παρουσία σου δίπλα μου στο αυτοκίνητο, το " Θα μου δώσεις ένα τσιγαράκι " μα πάνω απ' όλα μου λείπεις εσύ και η ματιά σου που ξέρει να με διαβάζει και να ηρεμώ μέσα της, ότι κι αν συμβαίνει γύρω μου ... Θα' μαστε πάλι μαζί, σύντομα μωρό μου ! Λίγη υπομονή μόνο κι ας ξέρω ότι είναι δύσκολο και για τους δυο μας !
* Σόρυ αν δεν μπόρεσα να μεταφέρω αυτούσιους τους διαλόγους ...
Υ.Γ. Σου είπα ότι μ' ερεθίζανε (όχι σεξουαλικά, βεβαίως-βεβαίως !) οι διαφημίσεις του Johny Walker κι ήθελα να το δοκιμάσω. Είχες δίκιο τελικά, δεν χρειαζόταν να το κάνω γιατί είναι ηλίθιες διαφημίσεις που υπόσχονται ψεύτικες γεύσεις ! Το 'κανα όμως όχι γιατί δεν σε πίστεψα αλλά για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές ! Δεν θα το ξαναβάλω στο στόμα μου, it's a promise ! :-)
Διακοπές τέλος ...
... και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, που θα 'λεγε κι η συγχωρεμένη η λάλη μου (=γιαγιά μου). Είναι όμως τα πράγματα έτσι ?
Φέτος, για πρώτη φορά στην ζωή μου είχα 3 εβδομάδες διακοπές! Και για όσους νομίζουν ότι επειδή ζω στην θάλασσα δίπλα κάνω κάθε χρόνο διακοπές, έχουν πέσει στην μεγαλύτερη πλάνη! Η μόνη διαφορά είναι ότι έχω πολύ κοντά -χιλιομετρικά- την θάλασσα ... κάτι που δεν ισχύει χρονικά από 15 Ιουλίου μέχρι τέλος Αυγούστου. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα κι όχι της παρούσης γιατί δεν έχω καμία όρεξη να μιζεριαστώ και να γκρινιάξω!
Συνειδητοποιώ ότι γράφω τοστάκι μετά από πολύ καιρό, αν εξαιρέσω τα εμβόλιμα της αλλαγής. Η αλήθεια είναι ότι απόψε είχα όρεξη να γράψω αλλά έπαθα το σύνδρομο της "λευκής σελίδας" ! Οπότε θα τοστάρω λίγα για τις διακοπές! Ήταν οι καλύτερες που πέρασα ποτέ, μέχρι τις επόμενες φυσικά! 2 εβδομάδες Αθήνα και 1 στα Χανιά. Θα μου πείτε "μα διακοπές στην Αθήνα? Κι εσύ δεν ήσουν που γκρινιαξες για τα Χανιά?" Ε, ναι λοιπόν, εγώ ήμουν και ναι, διακοπές στην Αθήνα τον 15αύγουστο, όταν όλα τα άλλα μέρη πήζουν από κόσμο! Το'χετε δοκιμάσει ποτέ? Εγώ φέτος και μ'άρεσε πολύ! Αν υπήρχε και μεταφορικό μέσο όλα θα 'ταν καλύτερα αλλά ας όψετε ο ηλίθιος ο Μυτηλινιός κι ο μαλάκας-ίσως-μαστουρωμένος-οδηγός του άλλου αμαξιού. Αλλά δεν παραπονιέμαι, μια χαρούλα ήταν κι έτσι! Κατεβήκαμε Χανιά, αρπάξαμε τον Πουέμπλο κι όπου φύγει-φύγει!
Ναι, διακοπές στα Χανιά με την γυναίκα της ζωής μου...Τι όμορφη ξαφνικά που έγινε η πόλη!
Φέτος, για πρώτη φορά στην ζωή μου είχα 3 εβδομάδες διακοπές! Και για όσους νομίζουν ότι επειδή ζω στην θάλασσα δίπλα κάνω κάθε χρόνο διακοπές, έχουν πέσει στην μεγαλύτερη πλάνη! Η μόνη διαφορά είναι ότι έχω πολύ κοντά -χιλιομετρικά- την θάλασσα ... κάτι που δεν ισχύει χρονικά από 15 Ιουλίου μέχρι τέλος Αυγούστου. Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα κι όχι της παρούσης γιατί δεν έχω καμία όρεξη να μιζεριαστώ και να γκρινιάξω!
Συνειδητοποιώ ότι γράφω τοστάκι μετά από πολύ καιρό, αν εξαιρέσω τα εμβόλιμα της αλλαγής. Η αλήθεια είναι ότι απόψε είχα όρεξη να γράψω αλλά έπαθα το σύνδρομο της "λευκής σελίδας" ! Οπότε θα τοστάρω λίγα για τις διακοπές! Ήταν οι καλύτερες που πέρασα ποτέ, μέχρι τις επόμενες φυσικά! 2 εβδομάδες Αθήνα και 1 στα Χανιά. Θα μου πείτε "μα διακοπές στην Αθήνα? Κι εσύ δεν ήσουν που γκρινιαξες για τα Χανιά?" Ε, ναι λοιπόν, εγώ ήμουν και ναι, διακοπές στην Αθήνα τον 15αύγουστο, όταν όλα τα άλλα μέρη πήζουν από κόσμο! Το'χετε δοκιμάσει ποτέ? Εγώ φέτος και μ'άρεσε πολύ! Αν υπήρχε και μεταφορικό μέσο όλα θα 'ταν καλύτερα αλλά ας όψετε ο ηλίθιος ο Μυτηλινιός κι ο μαλάκας-ίσως-μαστουρωμένος-οδηγός του άλλου αμαξιού. Αλλά δεν παραπονιέμαι, μια χαρούλα ήταν κι έτσι! Κατεβήκαμε Χανιά, αρπάξαμε τον Πουέμπλο κι όπου φύγει-φύγει!
Ναι, διακοπές στα Χανιά με την γυναίκα της ζωής μου...Τι όμορφη ξαφνικά που έγινε η πόλη!
16/08/2006
Γρήγορο Τοστάκιον!
Αλλαγές συντελέστηκαν στο Βλογάκιον τούτον και ζητάω συγγνώμη για το χάσιμο των σχολίων στο προηγούμενο τοστ αλλά έπρεπε να γίνει γιατί μου μπλόκαρε την νέα αρχή!
Νέα αρχή, νέες περιπέτειες! :-)))
Υ.Γ. Σταύρο, στείλε κανά μέιλι ότι είσαι ζωντανός! Κινδυνεύω να ξεχάσω ότι υπάρχεις! :-)
Νέα αρχή, νέες περιπέτειες! :-)))
Υ.Γ. Σταύρο, στείλε κανά μέιλι ότι είσαι ζωντανός! Κινδυνεύω να ξεχάσω ότι υπάρχεις! :-)
Χωρίς Λόγια.... *
" Θέλω ν' ανασαίνω την κάθε μέρα. Η ευτυχία δεν μετριέται από το μήκος της ζωής"
Ρόμπερτ Φροστ, από την ταινία " A love song for Bobby Long"
...είναι τελικά φιλοσοφία ζωής. Είδα την ταινία χτες βράδυ. Ίσως δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για τους πολλούς αλλά εμένα με άγγιξε πολύ γιατί κυρίως διαδραματιζόταν σε μια πόλη που λατρεύω...ή τουλάχιστον λάτρευα πριν την καταστρέψει η "Κατρίνα", την Νέα Ορλεάνη! Είναι η μόνη πόλη των ΗΠΑ που θα "σκότωνα" για να πάω! Κάποια μέρα θα το κάνω...αλλά όχι ακόμα!
Συνειδητοποίησα και κάτι άλλο αυτές τις μέρες. Δεν υπάρχει ΤΕΛΕΙΟΣ άντρας ή ΤΕΛΕΙΑ γυναίκα......Υπάρχει μόνο ΤΕΛΕΙΑ σχέση και δυό άνθρωποι που προσπαθούν γι'αυτήν κι όχι για τους εαυτούς τους!
* ...γιατί μου έκλεψες την ανάσα και τις σκέψεις...όπως κι εγώ τις δικές σου...
Ρόμπερτ Φροστ, από την ταινία " A love song for Bobby Long"
...είναι τελικά φιλοσοφία ζωής. Είδα την ταινία χτες βράδυ. Ίσως δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για τους πολλούς αλλά εμένα με άγγιξε πολύ γιατί κυρίως διαδραματιζόταν σε μια πόλη που λατρεύω...ή τουλάχιστον λάτρευα πριν την καταστρέψει η "Κατρίνα", την Νέα Ορλεάνη! Είναι η μόνη πόλη των ΗΠΑ που θα "σκότωνα" για να πάω! Κάποια μέρα θα το κάνω...αλλά όχι ακόμα!
Συνειδητοποίησα και κάτι άλλο αυτές τις μέρες. Δεν υπάρχει ΤΕΛΕΙΟΣ άντρας ή ΤΕΛΕΙΑ γυναίκα......Υπάρχει μόνο ΤΕΛΕΙΑ σχέση και δυό άνθρωποι που προσπαθούν γι'αυτήν κι όχι για τους εαυτούς τους!
* ...γιατί μου έκλεψες την ανάσα και τις σκέψεις...όπως κι εγώ τις δικές σου...
10/08/2006
Διακοπές!
Επιτέλους!!! Για πρώτη φορά εδώ και 7 χρόνια διακοπίζω εκτός Άφρικα και πολύυυ το χαίρομαι!!!
Και που είμαι? (λογική ερώτησης αλλά παραλόγου απαντήσεως)
Στην ΑΘΗΝΑ!!!
Σας τρέλανα? Ε, ναι! Είναι όμορφη η Αθήνα τώρα που έχετε φύγει όλοι...ή σχεδον όλοι!
Δεν έχω τον Νώντα μαζί μου αλλά βρήκα άλλο παρακμιακό και η διάθεσής μου είναι ανανεωτικήν και θα το δείτε ελπίζω μέχρι το τέλος της ημέρας! Πολλές αλλαγές, σας το'χα υποσχεθεί προ πολλού αυτό!
Χάου και Ουγκ και τα λέμε αργότερα!!!
Και που είμαι? (λογική ερώτησης αλλά παραλόγου απαντήσεως)
Στην ΑΘΗΝΑ!!!
Σας τρέλανα? Ε, ναι! Είναι όμορφη η Αθήνα τώρα που έχετε φύγει όλοι...ή σχεδον όλοι!
Δεν έχω τον Νώντα μαζί μου αλλά βρήκα άλλο παρακμιακό και η διάθεσής μου είναι ανανεωτικήν και θα το δείτε ελπίζω μέχρι το τέλος της ημέρας! Πολλές αλλαγές, σας το'χα υποσχεθεί προ πολλού αυτό!
Χάου και Ουγκ και τα λέμε αργότερα!!!
03/08/2006
Ο Γούγλης τα 'παιξε!
Καλώς τον Γούγλη το Γουγλάκι μααααας !
Ή ο Γούγλης τα 'παιξε ή αυτοί που ψάχνουν εκεί .... δεν πάνε καλά !!!
Δείτε πως με βρήκε κάποιος :
" Google : γαμήσι με τον ξάδερφο "
ΔΗΛΑΔΗ, Ε ΠΟΤΕΜΚΙΝ !!!!!!!!!
Ή ο Γούγλης τα 'παιξε ή αυτοί που ψάχνουν εκεί .... δεν πάνε καλά !!!
Δείτε πως με βρήκε κάποιος :
" Google : γαμήσι με τον ξάδερφο "
ΔΗΛΑΔΗ, Ε ΠΟΤΕΜΚΙΝ !!!!!!!!!
Για να λυθεί η απορία μερικών...
(Φωτό 1) (Φωτό 2)
...μερικών, καλοπροαίρετων ή μη! (Roupis, Galaxias, Μικρή μου...)
Στην φωτό 1 είναι τα "Ουράνια Τόξα" (μικρά -μπροστά- και μεγάλα -πιο πίσω).
Αν αρνηθείς να πιεις ένα μεγάλο μόνος σου (γιατί το ρεζερβουάρ φούλαρε και θα γίνει υπερχείλιση), τότε παθαίνεις ότι βλέπετε στην φωτό 2 !!!
Θα γεμίσει θες δε θες!!!
(...και σιγά μην θε θέμε,ε?)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)