Διακοπή Διακοπών

Ναι, λοιπόν.

Μετά τα νεύρα της πρώτης εβδομάδας εργασίας (...ας πούμε) και του deal με τις Δημόσιες Υπηρεσίες αυτού του τόπου, ήρθα η ώρα να σας δώσω μια μικρή γεύση των καλοκαιρινών μου διακοπών :)

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, εγώ, η γυναίκα μου και το Ποκιοκιό μας να μπούμε στο πλοίο που θα μας μετέφερε στον τόπο των διακοπών μας. Κατ' απαίτηση του Ποκιοκιού (που σημαίνει "διαταγή" γα τον παππού χιχιχι) το πλοίο ήταν το "Έλυρος" :)

(στο βάθος δεξιά ;) )

Είχαμε κλείσει και καμπίνα για να μαντρώσουμε το "θηρίο" αλλά ... πως να μαντρώσεις ένα 4χρονο, περίεργο, αεικίνητο πλάσμα? Πολύ δύσκολο! :) Πάντως τα καταφέραμε για μια ωρίτσα περίπου ... ίσα για να ρίξουμε κι εμείς έναν υπνάκο.

 Τις πρώτες ημέρες ήταν και τα γενέθλια του Ποκιοκιού μας :) Τεσσάρω χρονώνε έγινε! :)

Το πάρτυ είχε τρελή επιτυχία, φυσικά! Μας βγήκε λίγο η Παναγία ανάποδα αλλά χαλάλι του! :)

 Ξέχασα ν' αναφέρω το πιο σημαντικό! Θυμάστε πιο πάνω που κάτι είπα για επιθυμίες του Ποκιοκιού και διαταγές του παππού? Ε, μετά την διαμόρφωση του πατρικού, ο παππούς είχε μια ιδέα:

 ("ΩΩΩ, παιγιότοπος!!!")

Και φυσικά το πάρτυ και όοοοολα τα "παιγιάκια" μαζευτήκαν εκεί! :)

Τις επόμενες μέρες ήταν πιο χαλαρά ... Κάναμε βολτούλες στο Παλιό Λιμάνι :

Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να κάνουμε μια εκδρομούλα ... just the two of us, να ηρεμήσουμε και να χαλαρώσουμε. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από το Σφηνάρι, μια ήρεμη περιοχή δυτικά των Χανίων.

Το δωμάτιο ήταν ντιζγκρέις, μόνο τα απαραίτητα κι αυτά ... μ' ερωτηματικό. Π.χ. το αρκουδίσιον ήταν σαν ένας μεγάλος επιτοίχιος ανεμιστήρας! :) Όμως, είχε πολύ πολύ πολύ όμορφη θέα!

Βέβαια, είχαμε και τα απρόοπτα ... Σιγά μην και του ανηψιού του Α-κατανόμαστου του πηγαίναν όλα όπως τα είχε σχεδιάσει! Πάμε το βραδάκι (ναι, μετά από αυτές τις εικόνες) να μπούμε στ' αμάξι, να κάνουμε μια βόλτα στο Καστέλι. Γκρουγκρουγκρου ... Τίποτα τ' αμάξι ... Έμαθα την άλλη μέρα ότι είχαν σφηνώσει κάπου στην τρόμπα 320€ κι έπρεπε να βγούν ...

Ένιγοουέι, μας μαζέψαν την άλλη μέρα και, αν και αράθυμοι από την αβαρία, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με μονοήμερες  εκδρομούλες στον Νομό.

Τότε ήταν που θυμήθηκα μια πολύ όμορφη παραλία, που είχα δει όταν ακόμα είχα ΦΒ, κάπου πίσω από το αεροδρόμιο. Πήρα τηλέφωνο, έμαθα πληροφορίες, το πρότεινα και ξεκινήσαμε! Βέβαια, οι πληροφορίες ΔΕΝ ήταν απόλυτα συγκεκριμένες και θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοώ ... :)

Φτάσαμε, λοιπόν, στον προορισμό μας, όπου βέβαια μας είχαν προειδοποιήσει ότι αν έχει μαζευτεί κόσμος δεν θα είναι και τόσο καλά ... Μετρήσαμε γύρω στα 70 αυτοκίνητα :( Βέβαια, η εικόνα μας προδιέθετε για κάτι πολύ καλό "εμφανισιακά" :

Οι "πληροφορίες" που σας έλεγα παραπάνω λέγανε μεν για κατάβαση ολίγον λεπτών και εύκολη ... Βλέπετε αυτό το χωμάτινο μονοπάτι? Όχι?

Τώρα? Το βλέπεται καλύτερα? Ε, από 'κει έπρεπε να κατεβούμε με ... σαγιονάρες!!! Φανταστείτε λοιπόν σκηνικό, εγώ με μια ομπρέλα στους ώμους και μια τσάντα θαλάσσης πλαστική, που από τον ιδρώτα μου γλίστραγε, στο ένα χέρι την ψάθα και με το άλλο να κρατιέμαι από τους βράχους, λάικ Μίσιον Ιμπόζιμπλ. Η γυναίκα μου μ' έναν καφέ στο χέρι, την υψοφοβία της  και την δικαιολογημένη "γκρίνια" της στο "που μ' έφερες εδώ να κάνω το κατσίκι" :) :) :)
Το καλύτερο ήταν, στο τέλος περίπου της διαδρομής, όπου ήταν πιο "στριμωγμένα" τα  πράγματα, που έπρεπε να την βοηθήσω να κατέβει και να μην γκερμοτσακιστούμε ... τον καφέ τον κράταγα με τα δόντια! Χαχαχαχαχα Έπρεπε να με βλέπατε τότε! ;)

Φτάσαμε όμως επιτέλους κάτω ... εδώ δλδ :

Όπως σας προ-είπα, ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ παραλία που όμως καλό είναι να πας είτε Ιούνιο είτε μέσα προς τέλη Σεπτέμβρη ... για να μπορείς να την απολαύσεις μόνος ή άντε μ' άλλα 5 άτομα :)

Οι εξορμήσεις μας συνεχίστηκαν κι έτσι ανακαλύψαμε και μια άλλη παραλία, λιγότερο όμορφη αλλά πιο "ιδιαίτερη" ... "μοναχική" ... για "μυημένους", που λένε :)

Τελευταία εξόρμησή μας ήταν στο Φραγκοκάστελλο. Είχα πολλάαααα χρόνια να πάω εκεί, από 5-6 χρονών, όταν ο αέρας κυριολεκτικά με ... πήρε και με σήκωσε!!! :)

Η κατάληξη και αυτής της εκδρομής ήταν η "γνωστή" :)

... και στην επιστροφή, να φάμε κι ένα γιαουρτάκι στις Βρύσες για να χωνέψουμε! ;)

Είχαμε και τις μικρές βραδυνές εξόδους μας, τους περιπάτους μας στα όμορφα καλντερίμια του Παλιού Λιμανιού αλλά και τις αυτοκινητάδες μας :)

Το γενικό πρόσημο των διακοπών ήταν θετικό :) Αφήσαμε το Ποκιοκιό μας στους παππούδες για 15 μέρες, για να κάνουμε και λίιιιγο "διακοπές" εις το Μ.Χ.

Τελικά, φέτος το καλοκαίρι ήταν όμορφο ... κι έπεται συνέχεια γιατί οι "διακοπές" είναι στο μυαλό μας και στο χέρι μας να τις κρατήσουμε και να τις συνεχίσουμε! :) :) :)

Ουγκ και χάου! Άφρικαν-μαν μίλησε κι έγινε πιο μαύρος! Χιχιχιχι