Και πάνω, που λέτε αγαπητοί φίλοι, που ήθελα να σας γράψω 5 γραμμές για τις καλοκαιρινές διακοπές μου, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό κλπ κλπ κλπ ... ήρθε η ΔΕΗ και μου 'κοψε το ρεύμα, πουρνό-πουρνόοοο!...
Γιατί?
Γιατί χρωστούσα, λέει, 3 λογαριασμούς (αστεία πράγματα, γκουχγκουχγκουχ, χμχμχμ...)
Σιγά τα ωά, "λεφτά υπάρχουν" άρα θα πάω να κάνω επανασύνδεση(ς) ... σκέφτηκα εγώ ...
Φτάνω στο τοπικό γραφείο της ΔΕΗ ... κόσμος, ουρά απ' έξω, τουλάχιστον 30 άτομα!!! Τα 'χασα, την κάτσαμε την βάρκα σκέφτηκα ...
Πήγα από το πλάι, που ήταν τα ταμεία. Τότε κατάλαβα ότι "μπροστά" ήταν για την επανασύνδεση! ... "Ωχ, αλί αλί και τρις αλί", έλεγα εκ των έσω μου.
Πλερώνω (το ένα μέρος, έτσι? μην είναι και πλεονέκτες και τα θέλουν όλα δικά τους! ;) ) και κατευθύνομαι να πάρω "νουμεράκι". Το 114 ... μέσος χρόνος αναμονής, 44 λεπτά ...
Κοιτάζω το ταμπλό, ήταν το νούμερο 62!!!
Βγαίνω έξω και πέφτω πάνω στους ανθρώπους που σας ανέφερα προηγουμένως. Καμιά 20αριά άτομα, όλοι νεαροί/ές, με μόνη "παραφωνία" έναν 40++. Βλέποντας τα χαρτιά που κρατούσαν στα χέρια τους και ακούγοντας τις συνομιλίες τους, κατάλαβα ότι ήταν του ΠΑΜΕ.
Θα κάνω εδώ μια παρένθεση, να τελειώσω τα της ΔΕΗ και θα επανέλθω. Έχοντας φτάσει η σειρά μου μετά 2 ώρες, ο καλοσυνάτος (σχετικά ... ) υπάλληλος μ' εξυπηρέτησε, λαμβάνοντας υπ' όψιν το ποσό που κατέθεσα ήδη αλλά "απαιτώντας", ως υπηρεσία, το υπόλοιπο (που είναι διπλάσιο του καταβληθέντος) σε ... ένα μήνα! Λες και τότε θα γεννήσω τα λεφτά, μαζί με την κυρία Εφορία (another prayer's godspell, που λέει κι η Λευκή Αρκούδα). Το τρελό είναι το εξής: ο υπάλληλος που μ' εξυπηρετούσε, στην σειρά μου, ΔΕΝ μπορούσε να μου κάνει την επανασύνδεση αλλά έπρεπε να πάω στο διπλανό γραφείο, σε μια άλλη κυρία, για να γίνει αυτό. Οκ ...
ΌΜΩΣ!!! ... Στο γραφείο αυτό ΔΕΝ υπήρχε νουμεράκι αλλά ΣΕΙΡΑ, και άνθρωποι περίμεναν ήδη εκεί! Ευτυχώς που δεν παραπονέθηκαν οι άνθρωποι ... κι ευτυχώς που δεν μου είπαν να πάω πίσω στην ουρά!!! :) Γιατί θα έβαζα μέσα τ' άλογό μου και ... φαντάζεστε την συνέχεια! ;)
Κρίμα, όμως, αφού αναβαθμίζονται οι υπηρεσίες τους, να έχουν αυτό το σκατοσύστημα και να μην τελειώνεις ΚΑΝΟΝΙΚΑ, στην σειρά σου, με το νουμεράκι σου ...
Κλείνει η παρένθεσης.
Κάθομαι έξω σε μια ζαρντινιέρα, καπνίζοντας το τσιγαράκι μου και περιμένοντας να έρθει η σειρά μου. Κάποια στιγμή, βλέπω τον 40++ να πετάει στον αέρα τα πολύχρωμα έντυπα, εν είδη φέιγβολάν! Ο αέρας που φυσούσε τα σκόρπισε στον δρόμο και στο πεζοδρόμιο. Του φάνηκε πολύ έξυπνη η ιδέα του και το ξανάκανε! Από την εικόνα των σκουπιδιών που δημιουργήθηκαν (ναι, πια ήταν σκουπίδια του δρόμου γιατί κανείς δεν νομίζω να σκύψει και να πάρει ούτε ένα) πρέπει να πέταξε καμιά 50αριά ... Και μ' άρεσε ... μ' άρεσε αυτή η "εικόνα" της οικολογικής συνείδησης και της δημοτικής συνείδησης και της προσωπικής συνείδησης, που με γυρίσανε πολλάαααααααααα χρόνια πίσω, σε προεκλογικούς αγώνες με μαζικές μαζώξεις "για να φαινόμαστε πολλοί και να πικάρουμε τον απένταντι" ... και δώωωωστου τα χαρτάκια κι οι πλαστικές σημαίες και τα φέιγβολάν ... και δώστου μετά να καθαρίζουν άνθρωποι (άλλοι) τις δικές μας μαλακίες ... και δώστου να πληρώνουμε (όλοι) τις δικές τους μικρόνοες σκοπιμότητες ...
Τους σιχάθηκα ...
Τους βαρέθηκα όλους ...
