Highway...

Χτες, μετά από πολύ καιρό, πήρα ένα κομπλιμέντο... ή μάλλον, μια επιβεβαίωση καλύτερα... ή και τα δύο, δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας!

Μου είπαν ότι είμαι πολύ καλός οδηγός! Κι ότι νοιώθει ασφαλής μαζί μου στο αμάξι...

Ένοιωσα το στήθος να φουσκώνει από περηφάνια, από ανακούφιση, από χαρά! :)

Η αλήθεια είναι ότι ξέρω ότι είμαι καλός οδηγός, το έχω καταλάβει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια.

Έχω αντίληψη του χώρου, του δρόμου αλλά κυρίως έχω εκείνη την αντίληψη που με βοηθάει να καταλαβαίνω τις κινήσεις των άλλων οδηγών, τις περισσότερες φορές πριν... οι ίδιοι τις σκεφτούν ;)

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το αυτοκίνητο για μένα δεν είναι εργαλείο δουλειάς ούτε τρόπος μετακίνησης... Για μένα, το αυτοκίνητο είναι κομμάτι μου...

Είναι ο προσωπικός μου απόλυτος χώρος, τον οποίο μετακινώ κατά βούληση και διάθεση. Για να βλέπω εικόνες σαν κι αυτήν

και να "χάνομαι" στο βάθος...

Για να έχω τον "απόλυτο" έλεγχο πάνω στις κινήσεις μου... Για να ακούω μουσική... Για να ταξιδεύω με το σώμα και το πνεύμα...

Γι' αυτό το λόγο, το ότι έδωσα την αίσθηση σε έναν άλλο άνθρωπο της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης που αντλώ κι εγώ μέσα από το αυτοκίνητο, αύριο στο δρόμο για την Λάρισα θα είμαι ακόμα πιο καλός! :)

Αφιερωμένο στην Μάρα :)