11η Σεπτεμβρίου

Σήμερα συνειδητοποίησα ότι ξεκινήσαν τα σχολεία...

Ανεβαίνοντας τον Βύρωνα, η κίνηση που συνάντησα δεν οφειλόταν σε μποτιλιάρισμα αλλά σ' ένα σχολείο, δίπλα στο δρόμο. Τα παιδιά με τους γονείς τους περνούσαν τον δρόμο κατά ομάδες, κάτι που έκανε την κίνηση των οχημάτων δύσκολη.

Έβλεπα στα πρόσωπά τους ανάμικτα συναισθήματα! Χαρά, αγωνία, ενθουσιασμό, προβληματισμό... Ποιο σκυθρωπά τα πρόσωπα των γονιών τους : πόσα λεφτά μου/θα μου στοίχισαν/στοιχίσουν τα σχολικά, τα φροντιστήρια, που θα τα βρω, θα τα καταφέρει το παιδί στ' Αγγλικά-Γαλλικά-Γερμανικά-βαθμούς σχολείου...

Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτή η αρχή της σχολικής χρονιάς μου 'κανε ένα κλικ! Θυμήθηκα τα νιάτα μου, τις δικές μου πρώτες μέρες στο σχολείο! Τι χαρά ήταν αυτή!
Αγωνιούσα από το προηγούμενο βράδυ, δεν μπορούσα να κλείσω μάτι, ξύπναγα πριν με ξυπνήσουν το πρωί και σε 10 λεπτά ήμουν έτοιμος ! (καμία σχέση με τώρα, αλλά τότε δεν έπινα καφέ, δεν κάπνιζα στο σπίτι, δεν...δεν...δεν...)

Κι η χαρά μου μεγάλωνε ακόμα περισσότερο όταν έφτανα στον προαύλιο χώρο! Έβλεπα τους συμμαθητές μου, λέγαμε τα νέα μας από το καλοκαίρι, κάναμε πλάκες, σχεδιάζαμε τις καζούρες της νέας χρονιάς, παρατηρούσαμε τα "πρωτάκια" αφ' υψηλού (για μένα...δεν ήταν και τόσο δύσκολο!:-) ), σχολιάζαμε τα "δευτεράκια", τα καινούργια "φρούτα" τα δικά μας, πως άλλαξε ο ένας κι ο άλλος...

Κι ύστερα ερχόταν η ώρα των βιβλίων! Εκεί για μένα ήταν ολόκληρη μάχη! Να πάρω πάντα το καλύτερο βιβλίο, το πιο ατσαλάκωτο και το πιο καθαρό! Ναι, έχω ψύχωση με τα πράγματά μου, να είναι στην εντέλεια...τουλάχιστον τον πρώτο καιρό!:-) Και μετά δέσιμο (στο λύκειο) ή στην καινούργια "σάκα", λίγο τσίτ-τσάτ με τους φίλους έξω από το σχολείο και βουρ για το σπίτι, να κάτσω να ξεφυλλίσω τα βιβλία και το κυριότερο...να μυρίσω το άρωμά τους, το άρωμα του καινούργιου, που μου 'δινε πάντα μια νότα αισιοδοξίας ότι κάτι νέο έρχεται, αισιόδοξο και χαρούμενο! Κάτι μου μ' έκανε να λέω πάντα : "θα τα καταφέρω κι αυτήν την χρονιά"! :-)))


ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΑΓΚΕΣ!!!