Κατεβάζουμε Ρολά ! :):):)

Καλησπέρες σας, φίλες και φίλοι!

Το παρόν βλογάκιον κατεβάζει ρολά για φέτος!
Είχαμε και προκαιρού γεννέθλια (του βλογακίου, βεβαίως-βεβαίως!) αλλά...ούτε εγώ δεν το θυμήθηκα!:)

Θα 'θελα να σας ευχηθώ καλό καλοκαίρι, να γεμίσετε τις μπαταρίες σας (γιατί ο χειμώνας προβλέπεται ... ζεστός!:) ), να κάνετε πολλά μπάνια και ηλιοθεραπεία!

Βέβαια, όσα και να κάνετε το μαύρισμά μου δεν το φτάνετε!!!
ΧΟΧΟΧΟΧΟΧΟΧΟΧΟΧΟΧΟ

Χμ,χμ,χμ...

Αυτιά τα ολίγαν από μένα!
Να περνάτε καλά!
Θα τα ξαναειπώμεν τέλη Αυγούστου πλέον!

ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


ΜΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΒΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΤΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ
ΞΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΠΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΡΑΛΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

Περίοδος

(είναι τελικά κανείς να μην πάρει φόρα!)

Μέσα σ'όλα που άκουσα χτες, αθωώθηκαν κι οι αρχιτέκτονες της Ρικομέξ. Τελικά σ' αυτήν την χώρα, "το μαχαίρι θα μπει στο κόκκαλο" πάντα...αλλά δεν μας λένε σε πιανού! Πάλι κανείς δεν φταίει (από τους ζωντανούς) αλλά μόνο οι νεκροί..."Φταίνε τα παιδιά μας που δουλεύανε εκεί", όπως είπε κι ένας πατέρας...

Μιχαλακοπούλου, σήμερα το πρωί. Μόλις έχω αφήσει την Μικρή μου στην δουλειά και λίγο πριν την έξοδο για Μεσογείων έχει γίνει τροχαίο (sic!) με αυτοκίνητο που, απ'ότι κατάλαβα, μπήκε στο στενό μάλλον από "λάθος" κατεύθυνση και χτύπησε ένα μηχανάκι. Ασθενοφόρο και περιπολικό επι τόπου, για να δώσουν λύση στο "πρόβλημα". Ο μηχανόβιος δίπλα μου, αφού έκοψε ταχύτητα να παρατηρήσει, "άνοιξε" λίγο το γκάζι και προχώρησε. Με το που περνάει το περιπολικό, φρααααπ, βγάζει το κράνος του!!!
(Ξέρετε, εκείνα που άμα σε φτύσει πουλί, ανοίγει σαν μπουμπούκι? Ε, ένα τέτοιο!)
Α, ρε αθάνατε Ελληνάρα!

Βριλήσσια, λίγο μετά. Στο απέναντι ρεύμα και σε σταυροδρόμι, μια κυρία τσακώνεται μ'έναν τζιπάτο, ο οποίος θέλοντας να κάνει παράνομα αναστροφή, προφανώς την ανησύχησε (γιατί τρακάρισμα δεν ήτο). Ξεκινάει λοιπόν κι αυτός να φύγει -μη της δίνοντας καμία σημασία- κι εκείνη...ορμάει και του βουτάει το filofax από την θέση του συνοδηγού!!!!!!
Δεν μπόρεσα να δω παρακάτω τι έγινε, μόνο το ότι είχαν μπλοκάρει την κυκλοφορία!

Ολίγα και καλά για τώρα!

Α, και στον φίλο μου τον Roupis, πολύχρωμος κι ότι επιθυμεί να το βρεί και σύντομα!:-)))

Ε,ναι λοιπόν...

Κι όμως γίνονται και θαύματα!
Ένα από αυτά είναι ότι τοστάρω! Δεν το πιστεύω πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός! Το τελευταίο μου τοστ (2τυρί-ζαμπόν-πατατάκια-μαγιονέζα-μανιτάρια, έπρεπε ν'αλλάξω συνταγή!:-) ) ήταν τον καιρό των ... μονομάχων!
...κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν πριν λίγες μέρες...

Έχουν γίνει πολλά αυτόν τον καιρό...Τελικά ξεμπέρδεψα από την 2η εταιρεία (ψάξε προηγούμενα τοστ, βαριέμαι τώρα να ματαξαναλέω) ή μάλλον με ξεμπερδέψανε! Επί 2,5 μήνες έμπαινα εκείνη την πόρτα κι η δαμόκλειος σπάθη (κι όχι η Τίνα!) της απόλυσης κρεμόταν πάνω από το κεφάλι μου. Καταλαβαίνετε την ψυχολογία μου...δεν έπαιζε! Αλλού γι' αλλού! Τελικά έληξαν την σύμβαση αλλά και πάλι κινδύνευα άμεσα! Ευτυχώς το εμπόδιο ξεπεράστηκε αλλά μέχρις εκείνου του σημείου...η ψυχή στην Κούλουρη!

Μετακομίσαμε! :-)))
Βέεεεεεεεβαια, έγινε κι αυτό! Ξεθεωθήκαμε λίγο (έως...εξαντλήσεως των αποθεμάτων!) στην αρχή αλλά από την πρώτη μέρα κοιμηθήκαμε εκεί! Είναι απόλαυση ο χώρος! Με θέα θάλασσα, μπαλκόνι μεγάλο, γραφείο για το διάβασμα κτλ! Και με την μαεστρία της Μικρής μου στο ντεκορέισιον έγινε σούπερ! Σπίτι, που έχει θετική αύρα, από την πρώτη φορά που το είδαμε!

Δουλειά (ξανάμανά).
Στην "μαμά" εταιρία προσπαθώ να μπω στο κλίμα -πάλι! Είχα κάποιες εκκρεμότητες οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν μέσα στον Ιούνιο κι άντε να τις μαζέψεις! Αλλά ήδη είναι πολύ καλύτερα...

Την Κυριακή έχω εξετάσεις...δύσκολες και τελικές. Προσπαθώ πολύ κι έχω θυσιάσει κάποια πράγματα...Όμως ελπίζω ότι το αποτέλεσμα θα με δικαιώσει! Τον Δεκέμβριο δεν είχα τόσο άγχος όσο τώρα...Ίσως τότε δεν πίστευα ότι θα τα καταφέρω λόγω της πρόσφατης μετακίνησής μου από το νησί στο Μ.Χ. , της προσπάθειας προσαρμογής μου κτλ. Όμως τα κατάφερα! Και τώρα με την εμπειρία εκείνης της εξεταστικής πορεύομαι...αγχώνομαι γιατί θέλω πολύ να τα καταφέρω...





Αλλά όλα θα πάνε καλά τελικά! Δεν φοβάμαι τίποτα γιατί είσαι δίπλα μου!:)

(ήθελα λίγο να γκρινιάξω, να ξεσκάσω!:-) χιχιχιχι )

Αντιός, θα τα ξαναπούμε πιο ευχάριστα άλλη ώρα!