Η Πιο Γλυκειά Στιγμή Σου ...

" Να κάνω μια ηλίθια ερώτηση ?"
" Φυσικά !"
" Πάμε το Σάββατο Μπάλο ?"
" Βεβαίως !!! Φτάνει να τελειώσω κάτι δουλίτσες αύριο πρώτα !"

Την μέρα που θα 'φευγες, την μέρα που αποφάσισα(με) να παρατείνουμε τις διακοπές μας στο νησί. Το νησί που είχε πάρει ένα αλλοιώτικο χρώμα, μια ευχάριστη νότα, μια εικόνα άλλης εποχής με την παρουσία σου! Πόσο ομορφότερος έγινε ο τόπος, πόσο μπόρεσε ν' αλλάξει σε 5 μέρες !

Ήμουν πολύ χαρούμενος που ήθελες να πάμε στον τόπο που, για μένα, είναι ταυτισμένο με τον επίγειο Παράδεισο ! Κάτι σαν το νησί που θέλουμε να πάμε κι οι δυό μας για πρώτη φορά ! Κι ας μην μου φάνηκε εξαρχής ! Έφτασε το Σάββατο και φυσικά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα πρώτα πλοιαράκια, μια που τον ύπνο τον έχουμε στο τσεπάκι μας, πάντα πρόχειρο και ... διαρκή ! :-)

Μπήκαμε στον Πουέμπλο και ξεκινήσαμε για Καστέλι. Σε παρατηρούσα σ' όλη την διαδρομή, όσες φορές δηλαδη μου το επέτρεπε ο δρόμος, οι "υπέροχοι" οδηγοί του τόπου και το "πολύ κοντά δεν είσαι ? Κράτα λίγο τις αποστάσεις, φοβάμαι !" - "Μην φοβάσαι, το ελέγχω" αλλά σου 'κανα το χατήρι για να είσαι όσο το δυνατόν πιο χαλαρή. Και ήσουν. Απολάμβανες το τοπίο που έχει μια άγρια ομορφιά, βγάζει θετική ενέργεια και σε ηρεμεί κι ας προσπάθησα κάποιες φορές με άσχετες-αστείες κουβέντες να μιλήσουμε λίγο.

" Το 'χεις ξαναπεί το "είναι ΑΥΤΗ" στην κυρά-Ιωάννα ?"
Πάγωσα για μια στιγμή, τόση όσο να καταλάβω πώς ήρθε αυτό!
" Όχι μωρό μου, γι' αυτό και είναι ευχάριστα προβληματισμένη !"
Διέκρινα ένα βλέμμα αμφιβολίας αλλά πείστηκες μόλις με κοίταξες στα μάτια.
Βγάλαμε τα εισιτήρια και μπήκαμε στο πλοίο. Δεν σ' άρεσε το μέγεθός του, μοιάζει λίγο με μεγάλη βάρκα! Αλλά είναι ασφαλές. Στην διαδρομή κατά την προσφιλή μου -κακή- συνήθεια σου έκανα τον ξεναγό. Βοήθησε σ'αυτό και ο τυπάς που προσπαθούσε να μάθει από τον καπετάνιο λεπτομέρειες και να τις μεταφέρει στην υπόλοιπη παρεά/οικογένεια μπροστά μας με περηφάνεια! Έμαθες επίσης ότι το ομορφότερο μέρος της Κρήτης -το δυτικό- υπερυψώνεται και το ανατολικό -που "ορισμένοι" τοπικιστές εσφαλμένα πιστεύουν ότι είναι το καλύτερο- βυθίζεται ! "Να ενημερώσεις σχετικά !" :-)

Καβαντζάροντας το ακρωτήρι σου έδειξα στο βάθος την Γραμβούσα και το πλοίο άρχισε να κληδωνίζεται από τους κυματισμούς που ήταν όμως ήπιοι. " Σε πειράζει η θάλασσα ?" - " Είμαι θαλασσόλυκος εγώ ! Το πολύ-πολύ να σκύψω από την κουπαστή και να ξερνάω κάτω !" - " Όχι μωράκι μου, λυπήσου τους από κάτω !" Ευτυχώς για σένα (και τους από κάτω) δεν συνέβει τίποτα τέτοιο ! Σειρά είχε το "Μουνί", η σπηλιά ψηλά στο βράχο που είχε τέτοιο σχήμα ! " Έχετε μια μανία με τις τρύπες και τα ονόματά τους εδώ στην Κρήτη, ε?" μου'πες γελώντας. Είναι κι αυτή η σπηλιά "Κωλοτρυπίδα" στις Μουρνιές που σου είπα!

Μαγεμένοι από το χρώμα του νερού και την καθαρότητά του κάναμε dembarkation όπως δεν είχες ξανακάνει ποτέ ! Περπατήσαμε στην αμμουδιά -με την πίσσα λόγω του ναυαγίου- και αφού βραχήκαμε φτάσαμε στην άλλη άκρη της λιμνοθάλασσας. Η ομπρέλα σπασμένη και με αέρα σε χτύπησε ... ελπίζω μέχρι να παντρευτείς να γειάνει :-( Όμως με μια πατεντούλα μου κάναμε την "τέντα" μας κάτω από τον κορμό.

Μετά την πρώτη βουτιά ήθελες να μαζέψεις κοχύλια. Ξάπλωσα κάτω από την ομπρέλα και σε χάζευα ... Σαν μικρό παιδί να ψάχνεις την άμμο και να βρίσκεις όλα τα είδη και τα μεγέθη. Δεν μπορούσα να σε χορτάσω ... Έχει μια μαγεία αυτός ο τόπος, μόνο που υπάρχεις μέσα του βγαίνεις έξω από τον εαυτό σου, κάνεις "διακοπές" απ' αυτόν. Κοιταζόμασταν στα μάτια και ήξερα οτι ΕΔΩ, έστω και για λίγες ώρες, ήσουν ευτυχισμένη ! " Πόσο μπορεί να κάτσει ένας άνθρωπος εδώ, με μόνο τ' απαραίτητα ?" - " Τι εννοείς απαραίτητα ?" - " Φαί, νερό και τουαλέτα ?" - " Η τουαλέτα θα μας δυσκολέψει λίγο..." - " Δεν πειράζει, στην φύση !" - " 4-5 μέρες " - " Θα μπορούσα να κάτσω και 10 ... Να το κάνουμε του χρόνου, οι δυό μας !" , και τα ματάκια σου λάμπανε ! Κι εγώ να στενοχωριέμαι που δεν είχαμε σκεφτεί νωρίτερα να παρατήνουμε τις μέρες για να έρθουμε εδώ περισσότερο της μιας μονοήμερης εκδρομής ...

Θα μου λείψει ο πρωινός μας καφές, η ώρα που περνούσε κάνοντας υπομονή μέχρι να ξυπνήσεις και να μιλήσουμε, η παρουσία σου δίπλα μου στο αυτοκίνητο, το " Θα μου δώσεις ένα τσιγαράκι " μα πάνω απ' όλα μου λείπεις εσύ και η ματιά σου που ξέρει να με διαβάζει και να ηρεμώ μέσα της, ότι κι αν συμβαίνει γύρω μου ... Θα' μαστε πάλι μαζί, σύντομα μωρό μου ! Λίγη υπομονή μόνο κι ας ξέρω ότι είναι δύσκολο και για τους δυο μας !

* Σόρυ αν δεν μπόρεσα να μεταφέρω αυτούσιους τους διαλόγους ...


Υ.Γ. Σου είπα ότι μ' ερεθίζανε (όχι σεξουαλικά, βεβαίως-βεβαίως !) οι διαφημίσεις του Johny Walker κι ήθελα να το δοκιμάσω. Είχες δίκιο τελικά, δεν χρειαζόταν να το κάνω γιατί είναι ηλίθιες διαφημίσεις που υπόσχονται ψεύτικες γεύσεις ! Το 'κανα όμως όχι γιατί δεν σε πίστεψα αλλά για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές ! Δεν θα το ξαναβάλω στο στόμα μου, it's a promise ! :-)